ΓΑΛΛΙΑ

Εξερεύνηση στην οροσειρά Cévennes με ένα Citroën 2CV.

Μήνυση και αγωγή κατά αγνώστων κατέθεσε η περιβαλλοντική οργάνωση «Ρομπέν των Δασών» για την τοξική ατμοσφαιρική ρύπανση που προκλήθηκε τον Απρίλιο από την πυρκαγιά στον καθεδρικό ναό της Παναγίας των Παρισίων και την απελευθέρωση μολύβδου στην ατμόσφαιρα.

Λίγο έλειψε να καταστραφεί ολοκληρωτικά από την πυρκαγιά της 15ης Απριλίου η Παναγία των Παρισίων, αναφέρει έρευνα των New York Times. Σώθηκε μόνο χάρη στις υπεράνθρωπες προσπάθειες και στην αυτοθυσία των πυροσβεστών. Ακόμα και σήμερα, τρεις μήνες μετά, ρομποτικοί εκσκαφείς συγκεντρώνουν και απομακρύνουν συντρίμμια από το εσωτερικό της.

Σαν ένας γέρος βοσκός πάνω από το κοπάδι του υψωνόταν η Νοτρ Νταμ πάνω από τα σπιτάκια που υπήρχαν στην Ιλ ντε λα Σιτέ, την εποχή που ο Βίκτωρ Ουγκώ έγραφε την «Παναγία των Παρισίων». Ηταν τόσο διαφορετική η εικόνα της περιοχής αλλά και ολόκληρου του Παρισιού στις πρώτες δεκαετίες του 19ου αιώνα, που δύσκολα θα μπορούσε σήμερα κανείς να προσανατολιστεί.

Κατηγορείται τακτικά από τους επικριτές του για μεγάλα λόγια, που όμως δεν συνοδεύονται από αποτελέσματα.

Η πόλη που αγάπησαν οι jet setters φλερτάρει με τη θάλασσα και γοητεύει με την αριστοκρατική αύρα της.

Αναψαν οι συζητήσεις μετά τη δημοσιοποίηση των πρώτων σχεδίων-προτάσεων για την αποκατάσταση του καθεδρικού ναού.

Εξαιρετικά πρωτοποριακές ιδέες προτείνονται για την ανακαίνιση του καθεδρικού ναού της Παναγίας των Παρισίων, μετά την καταστροφική πυρκαγιά της 15ης Απριλίου, από αρχιτεκτονικά γραφεία σε όλο τον κόσμο. Κάποιοι οραματίζονται κρεμαστούς κήπους. Η γαλλική εταιρεία Studio NAB πρότεινε την κατασκευή μιας πελώριας γυάλινης οροφής, ενώ η σουηδική Ulf Mejergren Architects (UMA) πρότεινε την κατασκευή μιας θεόρατης πισίνας στην οροφή της Νοτρ Νταμ.

Τα καλύμματα έχουν τοποθετηθεί στα κενά σημεία της στέγης που κατέρρευσε για να προστατεύσουν τον ναό από τις καιρικές συνθήκες, λειτουργώντας ως προσωρινή οροφή.
 

Τον 23χρονο Ζορντάν Μπαρντελά επέλεξε η Μαρίν Λεπέν ως επικεφαλής του ευρωψηφοδελτίου του Εθνικού Συναγερμού.

Οι τεράστιες δωρεές υπέρ της αποκατάστασης του ναού επισκιάζουν το πρόβλημα κοινωνικής στέγης στο Παρίσι.

Η αγωνία των Παριζιάνων αλλά και των ανθρώπων από όλες τις γωνιές του πλανήτη, που παρακολουθούσαν ανήμποροι την Παναγία των Παρισίων να παραδίδεται στις φλόγες το τρομερό απόγευμα της 15ης Απριλίου, είχε μια διάσταση υπαρξιακή. Ηταν ο φόβος μπροστά στην αδυναμία που αποκαλύπτεται ξαφνικά και γκρεμίζει αιώνιες βεβαιότητες – σαν τον ξύλινο σκελετό της μολύβδινης στέγης που οι περισσότεροι δεν ήξεραν ότι υπήρχε, μέχρι τη στιγμή που κινδύνεψε να μετατρέψει μια ιστορία περίπου εννέα αιώνων σε σωρό ερειπίων.