Ιστορία

Ολοκληρώθηκε την Πέμπτη μία από τις τελευταίες δίκες των Ναζί στο Αμβούργο, με τον πρώην φύλακα σε ναζιστικό στρατόπεδο συγκέντρωσης, Μπρούνο Ντέι, να κρίνεται ένοχος για συνέργεια στους φόνους περισσότερων από 5.000 κρατουμένων.

Ένας μεγάλος μπρούτζινος αετός που κρατάει στα χέρια του του έναν αγκυλωτό σταυρό, ένα από τα πιο διάσημα ιστορικά ενθύμια της εποχής του Τρίτου Ράιχ, αναμένεται να δημοπρατηθεί στην Ουρουγάη, πυροδοτώντας μία συζήτηση αναφορικά με το αν πρέπει να περάσει σε ιδιωτικά χέρια ή αν η θέση του είναι σε κάποιο μουσείο ή εκπαιδευτικό ίδρυμα.

Το 1975 αποτελεί ένα έτος που περνάει σχεδόν απαρατήρητο στη βιβλιογραφία για το Κυπριακό. Παρ’ όλα αυτά, για τους Κυπρίους υπήρξε ο πρώτος δύσκολος χρόνος μετά την τραγωδία του Ιουλίου – Αυγούστου 1974. Ηταν δυσοίωνο έτος στο οποίο η Κύπρος, με ανασφάλεια και αβεβαιότητα, βίωνε τα επακόλουθα της καταστροφής του 1974.

Το απόγευμα της 16ης Αυγούστου 1974, η εκεχειρία που επιτεύχθηκε μέσω του ΟΗΕ τερμάτισε τη δεύτερη φάση της τουρκικής εισβολής, που είχε ξεκινήσει τα χαράματα της 14ης Αυγούστου 1974, μετά το ναυάγιο στη Διάσκεψη της Γενεύης.

Επικά ταξίδια πραγματοποιούνταν ανάμεσα στην αμερικανική ήπειρο και την Πολυνησία, όπως υποδεικνύουν νέα γενετικά στοιχεία. Οι αυτόχθονες Αμερικανοί και οι Πολυνήσιοι συναντήθηκαν και αντήλλαξαν γενετικό υλικό, περίπου το 1.200 μ.Χ., σύμφωνα με έρευνα του Πανεπιστημίου Στάνφορντ.

Ο Θεόδωρος Κολοκοτρώνης είναι, σύμφωνα με τις απαντήσεις, ο απόλυτος σταρ στο πάνθεον των ηρώων (92,7%). Την ίδια στιγμή όμως, για τον Αναστάσιο Πολυζωίδη, πολιτικό και δικαστή που μαζί με τον Γεώργιο Τερτσέτη αρνήθηκαν να υπογράψουν την απόφαση καταδίκης σε θάνατο για εσχάτη προδοσία του Κολοκοτρώνη κ.ά., δηλώνουν άγνοια δύο στους τρεις ερωτώμενους.

Στους προβληματισμούς για την κατάλληλη συγκρότηση των επετειακών εκδηλώσεων του 1821 προέχουν τα ιστορικά, πολιτικά και πολεμικά γεγονότα.

Μορφή του ευρύτερου ελληνισμού της Ανατολής, με εκείνη την πλατιά έννοια που απέκτησε μετά τα έτη-σταθμούς 1923, 1955, 1964, ήταν ο Διαμαντής Ανεστίδης (1933-2013), αλησμόνητος δάσκαλος και ακάματος εργάτης του πνεύματος.

Μετά το δημοψήφισμα της 8ης Δεκεμβρίου 1974, με το οποίο ο λαός αποφάνθηκε υπέρ της αβασίλευτης δημοκρατίας, ανέκυψε το ζήτημα της ανάδειξης προσωρινού Προέδρου της Δημοκρατίας έως ότου εκλεγόταν ο νέος Πρόεδρος σύμφωνα με τη διαδικασία που θα προέβλεπε το μελλοντικό Σύνταγμα της χώρας. 

Ηταν 14 Δεκεμβρίου 1956 όταν ο Δημήτρης Ψαθάς έγραφε στην εφημερίδα «Τα Νέα» μεταξύ άλλων τα ακόλουθα: «Οποιες ιδέες πολιτικές κι αν έχεις [αναγνώστη], άφησέ τες έστω και για μια στιγμή. […] Αγαπώ με πάθος τους τίμιους κι αλέκιαστους ανθρώπους. […] Ο Βάρναλης για μένα είναι το φεγγοβόλο πρότυπο που διατηρεί σ’ όλα του τα χρόνια την θεία εκείνη αρμονία –την πλήρη ισορροπία– ανάμεσα στη ζωή του και το έργο του. 

Το Πολιτειακό ήταν από τις κρισιμότερες εκκρεμότητες που μεταπολιτευτικά όφειλε να διευθετήσει το πολιτικό σύστημα της χώρας. Και, θεωρητικώς τουλάχιστον, από τις πιο δυσεπίλυτες: «Πατούσε» σε ψυχολογικό υπόστρωμα βαθύ, έντονα αποτυπωμένο στο λαϊκό συλλογικό ασυνείδητο, παραγωγό έντονων –πολλοί δε πίστευαν και δυσεκρίζωτων– πολιτικών/παραταξιακών ταυτίσεων. Ασφαλώς, δε, επρόκειτο για ένα ζήτημα το οποίο μόνο με προσφυγή στην πρωτογενή λαϊκή κυριαρχία θα μπορούσε να αντιμετωπισθεί.

Ο λαός μας είναι έτοιμος, όσον ποτέ προηγουμένως, να χαιρετίσει τις αποφάσεις των Αθηνών και με ενθουσιασμό να ενισχύσει το έργο της εθνικής ηγεσίας και εδώ και στην Ελλάδα για τη σωτηρία της Κύπρου [εφημ. «Φιλελεύθερος» (Λευκωσία), 30 Νοεμβρίου 1974]. Στις 30 Νοεμβρίου και την 1η Δεκεμβρίου 1974 έγιναν στην Αθήνα (στο υπουργείο Εξωτερικών) δύο συναντήσεις μεταξύ του Αρχιεπισκόπου Μακαρίου, του Κωνσταντίνου Καραμανλή και των αντιπροσωπειών, ελλαδικής και κυπριακής.