Ιστορία

Ποιο θα είναι το μέλλον για τη χώρα, όχι απλώς ως «γεωγραφική έκφραση» ούτε απλώς ως άθροισμα πληθυσμών, αλλά ως κρατική οντότητα.

Καταδικάζουμε το παρόν μας σε χρονικότητες παθητικότητος και πορευόμαστε διακόσια χρόνια τώρα με απανωτές αναστάσεις και πτώσεις, με εποποιίες και δράματα, για ένα αλλιώς το οποίο αποκαλύπτεται σχεδόν πάντα ίδιο.

Με τσαγανό, το βλέμμα καρφωμένο στους φιλόδοξους εθνικούς μας στόχους, χωρίς αχρείαστα λάθη, θα περάσουμε τον κάβο.

«Ολίγαι επιχειρήσεις προπαρασκευάσθησαν με μεγαλυτέραν επιπολαιότητα, ήρχισαν με τοσαύτην πεποίθησιν και διεξήχθησαν με περισσοτέραν ανικανότητα, όσον η εισβολή του Υψηλάντου εις τας Ηγεμονίας», γράφει ο Αντον Πρόκες φον Οστεν – ένθερμος Φιλέλλην, ο πρώτος πρέσβης της Αυτοκρατορίας των Αψβούργων στην Αθήνα. Οντως, αλλά και τι με αυτό;

Θέλαμε δεν θέλαμε, όσοι ζήσαμε τη δικτατορία παλεύαμε να απομυθοποιήσουμε την 25η Μαρτίου.

Από τις Εθνοσυνελεύσεις του Αγώνα και τη σύνδεση με την «πολιτισμένη Δύση» στους εθνικούς ευεργέτες.

Ο μετασχηματισμός που πραγματοποιήθηκε από την ανεξαρτησία έφτασε σε κάθε τομέα της ζωής.

Οι πρώτες ημέρες της Επανάστασης στις ιστορικές πηγές και στα απομνημονεύματα των αγωνιστών.

Σε ολοσέλιδο αφιέρωμά της, η γερμανική εφημερίδα Die Welt δημοσιεύει ιστορικό άρθρο για την αρχή της Επανάστασης και δεύτερο άρθρο για την Ναυμαχία του Ναυαρίνου.

Στο Δημοτικό, στα διαλείμματα, παίζαμε πόλεμο. Πολεμούσαμε πάντοτε εναντίον των Γερμανών.

Οι γυναίκες ανήκουν στους σιωπηλούς δράστες της Ιστορίας, των οποίων η φωνή δεν καταγράφεται και η δράση είναι σχεδόν αόρατη.

Στρατιωτικά και πολιτικά γεγονότα που σημάδεψαν τον Αγώνα.