ΚΑΤ' ΟΙΚΟΝΟΜΙΑΝ

Ανακοινώθηκαν χθες από το σοβαρότατο Ιδρυμα Οικονομικών και Βιομηχανικών Ερευνών (ΙΟΒΕ) οι μηνιαίοι δείκτες γι’ αυτό που μας αρέσει να αγνοούμε, κατά κανόνα, αν και όλοι συμφωνούν στο τέλος: το κλίμα στην οικονομία.

Η γελοιότητα των πολιτικών, ειδικώς στις μεταξύ τους διαμάχες, δεν έχει όρια· θλίβει όμως όσους περιμένουν ότι ο τόπος μπορεί, ακόμη, να διασωθεί.

Με τους πολιτικούς ισχύει το ίδιο με τις γνωστές σε όλους υποχρεώσεις της γυναικός του Καίσαρα.

Τα τέλη κυκλοφορίας δεν αντιστοιχούν σε καμία πραγματική δαπάνη του κράτους, όπως νομίζουμε οι περισσότεροι, όχι λανθασμένα, αφού αυτή ήταν η γενεσιουργός δικαιολόγησή τους.

Δεν μπορείς –και δεν πρέπει– να τα θέλεις όλα, μονά-ζυγά δικά σου. Αφού η κυβέρνηση δεν ήθελε το Ταμείο, δεν έπρεπε να περιμένει κάτι πολύ φαντασμαγορικό στο χρέος.

Δεν γνωρίζω αν το επιτελείο Τσίπρα είχε προβλέψει όσα ακριβώς πέτυχε στο χθεσινό Eurogroup.

​Με περίσσια βιασύνη το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο δημοσιοποίησε, προχθές, μια νέα έκθεση-ανάλυση για το ελληνικό δημόσιο χρέος.

Εμεινα με την απορία: ο Κυριάκος Μητσοτάκης δέχεται την ιδέα του μηχανισμού διόρθωσης των δημοσιονομικών αποκλίσεων αλλά απορρίπτει τον «κόφτη Τσίπρα»;

Σε άλλη μια «επίδειξη» θρασύτητας, ασυναρτησίας και αδιαφορίας προς τον πολίτη, η κυβέρνηση ζητεί την επιστροφή δύο τριμήνων παροχής του Επιδόματος Κοινωνικής Αλληλεγγύης Συνταξιούχων (ΕΚΑΣ).

Ο καλός δημοσιογράφος της Wall Street Journal δημοσίευσε, προχθές, ενδιαφέρον ρεπορτάζ που περιελάμβανε την πρόταση του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου στο ζήτημα του ελληνικού χρέους.

​Δυσκολεύομαι να κατανοήσω πλήρως τους λόγους για τους οποίους η αξιωματική αντιπολίτευση θα σταθεί αντίθετη στην υιοθέτηση του «κόφτη» δημοσιονομικής απόκλισης. Υποθέτω ότι ο Κυριάκος Μητσοτάκης θα εξηγήσει καταλλήλως όσα πιστεύει, όταν θα έρθει η ώρα της συζήτησης στη Βουλή.

Πολύ συχνά, τα μικρά μηνύματα είναι πιο ενδιαφέροντα από τα συνήθη μεγαλύτερα. Οπως γνωρίζετε βεβαίως, το ένα από τα δύο επικίνδυνα ελλείμματα ήταν το άνοιγμα στο διεθνές μας εμπόριο.