ΚΑΤ' ΟΙΚΟΝΟΜΙΑΝ

Με το προσχέδιο για τον τελευταίο προϋπολογισμό, που θα συντάξει και θα ψηφίσει η σημερινή πλειοψηφία ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, επιβεβαιώνεται το χειρότερο σενάριο: η Ελλάδα θα παραμείνει παγιδευμένη σε μια σκληρή, αντιαναπτυξιακή, κρατικιστική και φορομπηχτική λιτότητα.

​Οι καταστροφικές πλημμύρες (και) στην Εύβοια και ο αποκλεισμός του οδικού της δικτύου θύμισαν πόσο παρανοϊκά οπισθοδρομική είναι η κεντρική πολιτική για την ελληνική περιφέρεια.

Οι μειώσεις στους φόρους αποτελούν τη «νέα μόδα». Τη λάνσαρε ο Κυριάκος Μητσοτάκης. Ισχυρίζεται εν ολίγοις –και πολύ σωστά– ότι η επίτευξη αυτοτροφοδοτούμενης ανάπτυξης μπορεί να συμβεί μόνον αν εισαχθεί γενικευμένη μείωση του επιπέδου των φόρων για τους καταναλωτές και τις επιχειρήσεις.

Είναι πολύ χρήσιμο να διαβάζεις εφημερίδες. Με χθεσινό ρεπορτάζ της «Κ», ο Προκόπης Χατζηνικολάου μας επισημαίνει το ακόλουθο αντικειμενικό γεγονός: η κυβέρνηση δεν εφαρμόζει τη ρύθμιση σύμφωνα με την οποία το υπουργείο Οικονομικών είναι υποχρεωμένο να πληρώνει τόκους όταν καθυστερεί την επιστροφή φόρου για περισσότερες από 90 ημέρες.

Ο τρόπος με τον οποίο διατυπώνεται η ερώτηση έχει ιδιαίτερη σημασία στις έρευνες όσων πιστεύουμε (δείτε σχετικά «Η μέτρηση της κοινής γνώμης» από τον Γ. Σιάκα στη σειρά «Μικρές Εισαγωγές» των εκδόσεων Παπαδόπουλος). 

​«Πώς μπορούμε άραγε να συμβιβάσουμε τη συμπάθειά μας προς την Αντιγόνη με την επιδοκιμασία μας προς τη στάση του Σωκράτη;» ρωτούσε πριν από πολλά χρόνια ο αγαπητός Σταύρος Τσακυράκης, που τον χάσαμε πρόσφατα, στο σπουδαίο άρθρο του για την «Πολιτική ανυπακοή».

Τις τελευταίες μέρες στους διαδρομιστές των Αθηνών η πεποίθηση ότι ο κ. Τσίπρας δεν θα πιεστεί από τους πιστωτές στο ζήτημα των συντάξεων κερδίζει έδαφος. 

Μια παλαιά και από τις πλέον ευχάριστες ενασχολήσεις μου είναι να (ξανα)διαβάζω τις ομιλίες των πολιτικών, δίνοντας σημασία σε εκείνα τα σημεία που ποτέ δεν πρόκειται να γνωρίσουν επαρκή δημοσιότητα. 

Πριν από λίγες ημέρες, ο οργανισμός διαΝΕΟσις εξέδωσε ένα χρήσιμο όσο και αναπάντεχο βιβλίο, με τίτλο «Ο γρίφος των 100 χρόνων», το οποίο αναφέρεται σε όσα θα αλλάξουν καθώς οι κοινωνίες μας θα έχουν ολοένα και περισσότερους αιωνόβιους.

Αν ο ο κ. Μητσοτάκης για κάτι πρέπει να υπολογίζει στα σοβαρά τον κ. Τσίπρα, είναι για την προσαρμοστικότητά του στις τρέχουσες κάθε φορά συνθήκες. 

Ηταν Μάρτιος, αν θυμάμαι καλά, που ο Κυριάκος Μητσοτάκης είχε διατυπώσει το εξής: «Η αλλαγή του μείγματος πολιτικής με μείωση φόρων και ασφαλιστικών εισφορών, ιδίως στην εργασία, είναι απαραίτητη προϋπόθεση για να ξαναπάρει μπροστά η οικονομία».

Μπορεί να καταλαβαίνουμε την πολιτικάντικη ανάγκη που έχουν οι άνθρωποι του ΣΥΡΙΖΑ να δείξουν πως «όλα επιτρέπονται» μετά τη λήξη της δανειακής σύμβασης.