KAΘHMEPINA

Η Γερμανία δεν θέλει την έξοδο της Βρετανίας από την Ε.Ε. γιατί αντικειμενικά θα αποτελεί πλήγμα στην ευρωπαϊκή συνοχή με απροσδιόριστες επιπτώσεις.

Το Σαββατοκύριακο ήταν μια αναμονή. Με σημείο κορύφωσης την ενδεκάτη νυκτερινή, στο γύρισμα προς Δευτέρα. Η Αθήνα τυλίχτηκε απ’ τη σιγαλιά, καθώς πολλοί κάτοικοι σκόρπισαν στις παραλίες για ένα μπάνιο.

Μπορούν η εκπαίδευση και ο πολιτισμός να μεταμορφώσουν το μέλλον; Το ερώτημα τέθηκε χθες στο πλαίσιο του 3ου Διεθνούς Συνεδρίου του Ιδρύματος Σταύρος Νιάρχος με θέμα την κοινωφελή δράση.

Κατά τη μνημονιακή εποχή παρακολουθήσαμε συχνά κυβερνητικούς παράγοντες να επικαλούνται την πίεση της τρόικας ή τα προαπαιτούμενα μέτρα του προγράμματος, προκειμένου να δικαιολογήσουν νομοθετήματα εξαιρετικά σκληρά ή απλώς παράλογα.

Αύριο είναι η Παγκόσμια Ημέρα κατά των Ναρκωτικών. Ο «εορτασμός» στην Ελλάδα συμπίπτει με την πολύκροτη υπόθεση αποκάλυψης μαφίας που επρόκειτο να διακινήσει σε ολόκληρη την Ευρώπη 2,1 τόνους ηρωίνης. Ελληνες, ένας εφοπλιστής, ένας επιχειρηματίας και οι συνεργάτες τους, εμφανίζονται ανάμεσα στους εμπλεκομένους.

Η ελληνική κρίση είναι πολιτική, λέγαμε προ ετών. Κατόπιν, προσθέσαμε: η κοινωνία μετασχηματίζεται βαθιά και βίαια, εξαιτίας της κρίσης και με μοχλό την κρίση. Σήμερα, στην ανήσυχη, δυσοίωνη ακινησία μπορούμε να δούμε διά γυμνού οφθαλμού την κρίση σαν κλειστό βρόγχο, σαν αυτοτροφοδοτούμενη λούπα.

Λέγεται ότι κάποτε ο Κωνσταντίνος Καραμανλής βρέθηκε πάνω στην Ακρόπολη και οι συνεργάτες του, ο Τρυπάνης και άλλοι, συζητούσαν και φλυαρούσαν για το νέο μουσείο της Ακρόπολης και πού θα ανεγερθεί.

«Η επικοινώνηση των μεγάλων κοινωνικών κινδύνων (big societal risks), θεωρητικά, αποτελεί εργαλείο ευαισθητοποίησης και κίνητρο για τη διαμόρφωση μιας συλλογικής στρατηγικής που θα μετατρέπει την αβεβαιότητα σε βεβαιότητα ή πάντως θα μειώνει τον κίνδυνο.

Σε αγώνα προσέλκυσης βουλευτών στη δική τους πλευρά έχουν αποδυθεί κυβέρνηση και αντιπολίτευση, πρόωρα και χωρίς καμία αναφορά στην προσωπικότητα και στα προσόντα του νέου Προέδρου της Δημοκρατίας.

Λατρεύω τα καφενεία και τα μπαρ που έχουν ιστορία, χαρακτήρα. Απεχθάνομαι τις καφετέριες και τα κλαμπ, τους ανώνυμους χώρους συνάθροισης μάζας.

Κάθε χρόνο, στην τελετή των Βραβείων Ποιότητας του «Γαστρονόμου» και της «Καθημερινής», ακούγονται και γράφονται πολλά αισιόδοξα.

Πολύ περισσότερο από τις υπαρκτές ήττες και τον υλικό πόνο, αυτές μας απειλούν τώρα, δεν μας αφήνουν να επανεκκινήσουμε.