ΚΕΝΤΡΟΑΡΙΣΤΕΡΑ

Αυτό που συζητήθηκε αρκετά στην Κουμουνδούρου τις τελευταίες ημέρες είναι η περιγραφή που έκανε για τη Ν.Δ. ο Κυριάκος Μητσοτάκης στο διαγραμματειακό όργανο της «γαλάζιας» παράταξης, χαρακτηρίζοντάς την «προοδευτικό κόμμα».

Eνας χρόνος περίπου έχει περάσει από την τελευταία κρίση στο ΚΙΝΑΛ.

Ο Αλ. Τσίπρας έκανε προχθές μία ανεπίτρεπτη παρέμβαση στα εσωτερικά του ΚΙΝΑΛ, αν βέβαια δεχθούμε πως το παιχνίδι της πολιτικής παίζεται με κανόνες.

Μια φτηνή ύπαρξη είναι πάντα προτιμότερη από την άτιμη την ανυπαρξία. Είναι προτιμότερο να υπομένεις την αποδοκιμασία στο κόμμα που σε υποδέχεται, από την έρημο στο κόμμα που εγκαταλείπεις.

Πριν από λίγες ημέρες, στη γραφική Κοΐμπρα της Πορτογαλίας οι υπουργοί Ευρωπαϊκών Υποθέσεων της Ε.Ε. επιδόθηκαν σε ασκήσεις μελλοντολογίας.

Σύμφωνα με τα πολιτικά στερεότυπα, προοδευτική θεωρείται μια κυβέρνηση στην οποία συμμετέχουν η Κεντροαριστερά και η Αριστερά, με ολίγους Οικολόγους.

Το μήνυμά σου μην το λες. Ντύσου το. Θα μπορούσε να είναι αυτό το επόμενο στάδιο της καμπάνιας του υποψηφίου για την προεδρία του ΚΙΝΑΛ.

Τις αμέσως επόμενες εβδομάδες αναμένεται να ανοίξει η συζήτηση με επίκεντρο την κούρσα για την ηγεσία.

Να δηλώσω εξαρχής ότι θεωρώ τον Κώστα Σημίτη ικανότατο πολιτικό και έναν εξαιρετικά επιτυχημένο πρωθυπουργό.

Η σταδιακή προσαρμογή του ΣΥΡΙΖΑ στα νέα καθήκοντά του από τα έδρανα της αντιπολίτευσης απαιτούσε μια μετάλλαξη της ιδεολογικής φυσιογνωμίας του.

Στο προηγούμενο άρθρο μου σε αυτήν τη στήλη κατέληγα λέγοντας ότι, όπως έχουν τα πράγματα σήμερα, η δημιουργία ενός ισχυρού κόμματος της Κεντροαριστεράς στην Ελλάδα είναι μάλλον ανέφικτη.

Είναι εμφανής η αγωνιώδης προσπάθεια της ηγεσίας του ΚΙΝΑΛ να τηρεί δογματικά ίσες αποστάσεις από την κυβέρνηση και τον ΣΥΡΙΖΑ. Είναι ευδιάκριτο το άγχος μήπως κατηγορηθεί πως συμπλέει με μία από τις δύο πλευρές.