ΚΩΣΤΑΣ ΣΗΜΙΤΗΣ

Το σχόλιό του για τον ΕυκλείδηΤσακαλώτο και την πιθανότητα διάσπασης του ΣΥΡΙΖΑ.

Η εποχή του εκσυγχρονισμού, σχεδόν 20 χρόνια μετά την ολοκλήρωση της οκταετίας Σημίτη, αναβίωσε χθες στην αίθουσα «Αντιγόνη» του Κέντρου Πολιτισμού Ελληνικός Κόσμος.

Το «παρών» στην εκδήλωση έδωσαν, μεταξύ άλλων, η Πρόεδρος της Δημοκρατίας, Κατερίνα Σακελλαροπούλου, ο πρωθυπουργός, Κυριάκος Μητσοτάκης, ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ, Στέφανος Κασσελάκης, ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ, Νίκος Ανδρουλάκης, υπουργοί, βουλευτές και προσωπικότητες από την οικονομική και ακαδημαϊκή κοινότητα.

Την εκδήλωση συνδιοργανώνουν το ΔΙΚΤΥΟ για τη Μεταρρύθμιση στην Ελλάδα και την Ευρώπη, το Ινστιτούτο Ζακ Ντελόρ και το περιοδικό Μεταρρύθμιση.

Τον Σημίτη ή τη Μαριέττα; Στον κόσμο των συμβόλων της Μεταπολίτευσης, θα ήταν ένα από τα πιο ευχάριστα διλήμματα.

Με αφορμή την εκδήλωση προς τιμήν του κ. Κώστα Σημίτη γίνεται πολλή συζήτηση για το ποιος υπήρξε ο πλέον επιτυχημένος πρωθυπουργός μετά τη Μεταπολίτευση. Για το ποιος ήταν ο χειρότερος διίστανται οι απόψεις. Προκαταρκτικά να πω ότι οι Κωνσταντίνος Καραμανλής και Αντώνης Σαμαράς ηγήθηκαν κυβερνήσεων, εκ των πραγμάτων, ειδικού σκοπού. Και αυτό προσδίδει ιδιαίτερο βαθμό […]

Η πολιτική είναι αναντικατάστατη αξία του δημοκρατικού πολιτεύματος.

Η ένταξη της Ελλάδας στη ζώνη του ευρώ, το 2001, επί Πρωθυπουργίας Κώστα Σημίτη, αποτελεί, κατά την άποψή μου, το μεγαλύτερο επίτευγμα στη σύγχρονη οικονομική ιστορία της χώρας.

Για το ήθος του Κώστα Σημίτη δεν υπάρχει μάρτυρας. Ό,τι ηθικό έπραξε δεν είχε πρόθεση να το επιδείξει ως ηθικό. Το ενσωμάτωνε στην κανονικότητά του.

Η αποτίμηση της συμβολής ενός πρωθυπουργού στην εξέλιξη της χώρας του καθορίζεται από την ικανότητα αποστασιοποίησης από κομματικές ταυτότητες, πολιτικά στερεότυπα και από το εύρος της θεώρησης.

Η οκταετία Σημίτη 1996-2004 ήταν καθοριστική για το μακρό παρόν της Ελλάδας.

Μεσοπρόθεσμα, μια οικονομία κρίνεται κυρίως από το αν και πόσο καταφέρνει να βελτιώσει το βιοτικό επίπεδο.