ΚΡΙΤΙΚΗ

Μια εναλλακτική βιογράφηση της ελληνικής κοινωνίας στα χρόνια της κρίσης επιχειρεί και προτείνει ο Δημήτρης Παπανικολάου στη νέα μελέτη του «Κάτι τρέχει στην οικογένεια».

Πώς ο Λεονάρντο ντα Βίντσι εξελίχθηκε σε μια εμβληματική προσωπικότητα με οργιώδη φαντασία και τεράστια δημιουργικότητα.

Ενας ιδιοφυής πιανίστας, ο Τούρκος Φάζελ Σάι, επέστρεψε για ακόμη μία φορά στην Αθήνα και προσέφερε στο κοινό την εμπνευσμένη ερμηνεία του στο δεύτερο Κοντσέρτο για πιάνο του Σεν-Σανς.

Eνας Ινδός σιδεράς εύχεται οι μέρες του να είχαν κάτι από τη λάμψη των νυχτερινών του ονείρων. Μια νεαρή γυναίκα αψηφά τα στερεότυπα και σπουδάζει ιατρική στην Αλεξάνδρεια του 4ου π.Χ. αιώνα. 

O ​​Αχιλλέας Κυριακίδης είναι ένας συγγραφέας που ούτε εγκαταλείπει ούτε συγκαλύπτει τις εμμονές του. Μείζων δε τούτων ο Μπόρχες. Και στο πρόσφατο βιβλίο του τα διηγήματα αποτίουν πνευματωδώς τον οφειλόμενο φόρο τιμής στον πρώτο διδάξαντα. 

Μετά τη βράβευση για τη μετάφραση του «Αμλετ», ο Διονύσης Καψάλης συνεχίζει να προσφέρει στο ελληνικό αναγνωστικό κοινό τα απαιτητικά, ποιητικά κείμενα της σαιξπηρικής δραματουργίας.

Το Χοροθέατρο του Βούπερταλ της Πίνα Μπάους (1940-2009) βρίσκεται σε φάση ανακατατάξεων. Η πορεία του ιστορικού συνόλου θα βασιστεί σε δύο άξονες: στην παρακαταθήκη της Πίνα Μπάους αλλά και στη δημιουργία νέων έργων από προσκεκλημένους χορογράφους. 

Ο Νικηφόρος Διαμαντούρος, εκτός από ακαδημαϊκός, Ευρωπαίος Διαμεσολαβητής και ο πρώτος Ελληνας Συνήγορος του Πολίτη, είναι και ένας από τους διαπρεπέστερους Ελληνες πολιτικούς επιστήμονες.

«Τ​​​​ώρα που η κόπωση και το αδιέξοδο των μεταπολεμικών ποιητικών τρόπων είναι πασίδηλες αλήθειες, είναι καιρός ίσως να γνωρίσουμε ξανά τον σοφό δάσκαλο του ποιητικού λόγου που τραγούδησε τα ζωντανά εθνικά ιδανικά».

Καιρό είχε να ακουστεί στην Αθήνα το διπλό Κοντσέρτο για βιολί και τσέλο του Μπραμς. Μαζί με το Τριπλό Κοντσέρτο του Μπετόβεν υπήρξε άλλοτε ένα από τα δημοφιλέστερα της μουσικής φιλολογίας, σήμερα όμως έχει σχεδόν εξαφανιστεί από την αθηναϊκή μουσική ζωή.

Mάθημα σκηνοθεσίας είναι η «Κωμωδία των παρεξηγήσεων»του Ουίλιαμ Σαίξπηρ, όπως τη σκηνοθέτησε η Κατερίνα Ευαγγελάτου στο θέατρο Βασιλάκου.

Ν​​α αποδεχθούμε ότι στη ζωή τα πιο αδιανόητα, τα πιο τραγικά πράγματα συμβαίνουν και μας φράζουν το μυαλό. «Στέκονται εκεί, μπροστά μας, πίσω μας, σε ό,τι ήδη αποκαλούμε παρελθόν, και μας κοιτάζουν βουβά και λυπημένα. Ακλόνητα κι αμετάκλητα». Αυτός είναι ο αγώνας, της αποδοχής, που δίνει σελίδα τη σελίδα ο πρωταγωνιστής του μυθιστορήματος.