ΚΡΙΤΙΚΗ

Ο Γιώργος Μπαλατσινός επιβεβαίωσε ότι ανήκει στους πιο ενδιαφέροντες νέους Ελληνες αρχιμουσικούς.

Ακτινοβολούσε πάνω στη σκηνή της αίθουσας «Δημήτρης Μητρόπουλος» η Γαλλοδανέζα υψίφωνος Ελσα Ντράισι.

Ο Αναστάσης Βιστωνίτης είναι «γραφιάς» – με την έννοια που δίναμε εμείς οι παλιοί στο δημοσιογραφικό επάγγελμα στη λέξη. 

Οπως οι ζωγράφοι του βορρά έτσι και οι συνθέτες του, σπάνια καταφέρνουν να αποτυπώσουν το φως της Μεσογείου. 

Παράσταση με ιδέες και στέρεες απόψεις, αλλά χωρίς σκηνοθετικές δοκιμασίες.

Ο​​ «Σιμπλίκιος Σιμπλικίσιμος» είναι το χρονικά πρώτο σπουδαίο γερμανικό μυθιστόρημα. 

Την Ντινάρα Αλίεβα προσκάλεσαν το Μέγαρο Μουσικής και η Κρατική Ορχήστρα Αθηνών σε συνεργασία με το Διεθνές Καλλιτεχνικό Κέντρο Ατενέουμ για ένα αφιέρωμα στη Μαρία Κάλλας στις 16 Σεπτεμβρίου στην αίθουσα «Φίλων της Mουσικής».

Τέσσερις προσεγγίσεις σε ένα έξοχο μείγμα από τον Δημήτρη Καραντζά.

Δύσκολα θα φανταζόταν κανείς από μία ορχήστρα νέων την απόδοση της Πέμπτης Συμφωνίας του Τσαϊκόφσκι με τόσο ενδιαφέροντα και επιτυχημένο τρόπο, όπως αυτός της Ελληνοτουρκικής Ορχήστρας Νέων στις 8 Σεπτεμβρίου στο Ζάππειο.

Ν​​οσταλγία είναι ίσως το αρχικό συναίσθημα που γεννά η ανάγνωση του «Οστινάτο», νοσταλγία για έναν τρόπο έκφρασης, για μια τεχνική, για μια γραφή που πριν από τέσσερις-πέντε δεκαετίες ήταν τρέχουσα, παντοδύναμη και αφού συμπλήρωσε έναν κύκλο ζωής υποχώρησε, εξαφανίστηκε, σχεδόν την ξεχάσαμε. 

​​Ενα αξεπέραστο στοιχείο της μυθοπλασίας, ανεπηρέαστο από λογοτεχνικές μόδες και συγγραφικούς πειραματισμούς, είναι η επιθυμία να μετατρέψει τον κόσμο σε μύθο, να παραμερίσει την πραγματικότητα για να φωταγωγήσει ένα φανταστικό στερέωμα. 

Οι «Πέρσες» του Αισχύλου από τον ΘΟΚ, σε σκηνοθεσία Αρη Μπινιάρη.