ΚΥΡΙΟ ΑΡΘΡΟ

Είχαμε συνηθίσει τα αυθαίρετα της στεριάς. Τώρα τα βρίσκουμε και μέσα στη θάλασσα. Μέχρι και εγκαταλελειμμένες ιχθυοτροφικές μονάδες καθαρίζουν μόνες τους οι περιβαλλοντικές οργανώσεις. Απόδειξη ότι ο μόνος κανόνας που τηρείται απαρεγκλίτως είναι ο άτυπος του εύκολου κέρδους. Η πολιτεία πρέπει να εντείνει τις προσπάθειές της να είναι παρούσα. Και να συνεργάζεται με την κοινωνία […]

Ο νόμος για τη διαφάνεια στα περιουσιακά στοιχεία των δημοσίων προσώπων είναι σαφής και αυστηρός (αν και όχι αποτελεσματικός). Η συμμόρφωση με τους κανόνες του «πόθεν έσχες» είναι δουλειά των εντεταλμένων οργάνων της Πολιτείας. Ο προεκλογικός θόρυβος για τις προσωπικές περιουσίες των αρχηγών δείχνει μάλλον ένδεια πολιτικού λόγου – ιδίως όταν επιχειρείται με όρους που […]

Για την προστασία του περιβάλλοντος και την πρόληψη φυσικών καταστροφών πρέπει να αναγνωρίζεται και η ατομική ευθύνη. Η Πολιτεία δεν μπορεί να είναι παντού, σε κάθε χωράφι, σε κάθε αυλή. Ομως, οι κανόνες πρέπει να είναι απλοί και εφαρμόσιμοι – όχι γραφειοκρατικά σχέδια επί χάρτου. Η σπουδή να ανασταλεί το πλαίσιο πυροπροστασίας, προτού καν εφαρμοστεί, […]

Οι προβλέψεις λένε ότι το 2050 οι Ελληνες άνω των 65 ετών θα αποτελούν περίπου το 40% του πληθυσμού. Αυτό το δημογραφικό δεδομένο επιβάλλει τον πλήρη ανασχεδιασμό του συστήματος υγείας και πρόνοιας. Δεν θα χρειαστούν απλώς περισσότεροι πόροι. Απαιτείται και έγκαιρος αναπροσανατολισμός των υπηρεσιών, προτού αρχίσουν να δοκιμάζονται οι αντοχές τού, ήδη επιβαρυμένου, συστήματος.

Οι καχυποψίες –ειλικρινείς ή προσχηματικές– για την επιστολική ψήφο δεν δικαιολογούνται πλέον. Το σύστημα λειτούργησε και τις διέψευσε. Απλά και αξιόπιστα, και γι’ αυτό μπορεί να επεκταθεί πλέον και στις εθνικές εκλογές – επεκτείνοντας αναλόγως και την ευχέρεια άσκησης του εκλογικού δικαιώματος των εντός κι εκτός Ελλάδος πολιτών. Κανένα κόμμα δεν έχει πια άλλοθι να […]

Η συνεχής αύξηση της τουριστικής κίνησης δημιουργεί την ανάγκη και για νέες υποδομές, προκειμένου να μην καθίσταται αβίωτη η ζωή στην πόλη. Οταν καθημερινά, επί μήνες, κάθε χρόνο, κυκλοφορούν στην πρωτεύουσα 200 με 300 τουριστικά λεωφορεία, δεν μπορεί να μην έχει ληφθεί μέριμνα για το πού θα σταθμεύουν – και να μετατρέπονται κεντρικές αρτηρίες σε […]

Η σωστή πρωτοβουλία για τον έλεγχο της «επιλεκτικής» τιμολόγησης από τις πολυεθνικές στις αγορές της Ευρώπης πρέπει να συμπληρωθεί και με εξαντλητικούς ελέγχους για τις στρεβλώσεις στην εσωτερική αγορά. Ιδίως στα τρόφιμα πρέπει να εξεταστούν όλοι οι κρίκοι της αλυσίδας της πρωτογενούς παραγωγής, από τα λιπάσματα και τις ζωοτροφές μέχρι τους μεσάζοντες και το ράφι. […]

Τα γεγονότα είναι γνωστά. Κάποιοι υπάλληλοι – συνδικαλιστές παρενέβησαν για να τεθεί εκτός λειτουργίας τον Φεβρουάριο ο σέρβερ του Πανεπιστημίου Αθηνών και να ματαιωθούν οι εξ αποστάσεως εξετάσεις. Η ΕΔΕ, που ολοκληρώθηκε τρεις μήνες μετά, δεν εντοπίζει σε κανέναν ευθύνη. Προστίθεται έτσι σε μια μακρά αλυσίδα «ερευνών», που γίνονται για να γίνονται. Ανακοινώνονται και μετά […]

Υπάρχουν ορισμένοι τόποι που λογίζονταν μέχρι πρότινος άτυχοι, επειδή δεν είχε φτάσει σε αυτούς ο μαζικός τουρισμός. Τώρα αποδεικνύονται τυχεροί, επειδή χτίστηκαν ήπια. Επειδή έχουν την πολυτέλεια να δουν τις στρεβλώσεις της αλόγιστης ανάπτυξης και να επιλέξουν έναν άλλο δρόμο: να κρατήσουν ζωντανή την πρωτογενή παραγωγή.

Η Ευρώπη έχει να αντιμετωπίσει πολέμους στην περιφέρειά της και σοβαρούς κλυδωνισμούς στο εσωτερικό της. Οι κίνδυνοι μπορεί να επιδεινωθούν μετά τις προεδρικές εκλογές στις ΗΠΑ. Γι’ αυτό χρειάζεται στο τιμόνι της προσωπικότητες με έρμα – με πολιτική συγκρότηση και ηγετικά αντανακλαστικά, όχι ισορροπιστές και μετριότητες με γραφειοκρατικούς δισταγμούς.

Μικρά, αλλά και μεγάλα νησιά, όπως η Κρήτη, βρίσκονται αντιμέτωπα με την έλλειψη υδάτινων πόρων. Στην έναρξη κάθε τουριστικής περιόδου, καθώς η κίνηση σημειώνει το ένα «ρεκόρ» μετά το άλλο, εντείνεται και η αγωνία για το αν τα δίκτυα –όχι μόνο της υδροδότησης– θα αντέξουν στον φόρτο. Ομως, «πρωταθλητισμός» στον τουρισμό χωρίς στοιχειώδεις υποδομές δεν […]

Αν πιστέψει κανείς τους συνδικαλιστές, οι εξετάσεις PISA οδηγούν σε «ιδιωτικοποίηση/εμπορευματοποίηση των μορφωτικών δικαιωμάτων της πλειοψηφίας των μαθητών/τριών» (ΟΛΜΕ). Γι’ αυτό χρειαζόταν «αντίσταση της ελεύθερης παιδαγωγικής σκέψης στην οικονομικού τύπου λογική του “μετρήσιμου”» (ΔΟΕ). Από τα παρωχημένα κλισέ φαίνεται ότι η μόνη αντίσταση που επιχειρείται είναι στην αξιολόγηση του εκπαιδευτικού έργου. Οι συνδικαλιστικές μειοψηφίες συκοφαντούν […]