ΜΑΣΚΕΣ

Καλό είναι να ξεκινάς από τα βασικά: Αποστολή της επιτροπής προκαταρκτικής εξέτασης της Βουλής δεν είναι το σκάνδαλο Novartis. 

Ημασταν δέκα. Και θα γίνουμε είκοσι. Φτηναίνουν οι μετοχές. Λιγοστεύουν οι μερίδες. Θα μπορούσε κανείς να συνοψίσει έτσι την εσωκομματική διαμάχη στον ΣΥΡΙΖΑ ως πρόβλημα ζωτικού χώρου: Οι γηγενείς βλέπουν τη μοίρα τους στο κομματικό κεφάλαιο να απομειώνεται από τις ροές των νεοφώτιστων. Αυτή η ανασφάλεια έχει ενδυθεί πολλές πολιτικές επιφάσεις. Επικρατέστερη, η δήθεν αγωνία […]

Είναι ανάρμοστος τόσος αποτροπιασμός. Η προσπάθεια του ΣΥΡΙΖΑ να αρμολογήσει το δικό του καθεστώς έχει ήδη προ πολλού συντελεστεί. Και έχει ηττηθεί.

Υπάρχει ένας υπεραπλουστευτικός τρόπος για να περιγράψεις τον μετεκλογικό μετεωρισμό του ΚΙΝΑΛ: η κατάσταση μυρίζει Ποτάμι.

Η ομορφιά επαφίεται στο βλέμμα του βλέποντος. Η ομορφιά του σήματος εξαρτάται από τις σημασίες που είναι προεγκατεστημένες πίσω από το βλέμμα και το κατευθύνουν.

Τίποτε δεν έχει αφεθεί στην τύχη. Ακόμη και η στάση του γιου, που κυνηγάει σαν τον τυφλοπόντικα μέσα στο ημιυπόγειο διαμέρισμα μια μπάρα ελεύθερου wifi· ακόμη και το σημείο που πιάνει, επιτέλους, λίγο σήμα, κουκουβίζοντας κάτω από τις αποχετεύσεις· ακόμη και αυτή η σκηνή τουαλέτας μοιάζει να έχει στηθεί σαν σύμβολο στα «Παράσιτα»: Ο αγωγός που μας συνδέει με τη ζωή δεν κάνει καμία διαλογή. Στο δίκτυο ο κόσμος αποχετεύεται.

Ολοι αγαπούν τον Θύμιο Λυμπερόπουλο. Ακόμη και όσοι αγαπούν να τον μισούν απολάμβαναν τη δημόσια παρουσία του – το πολιτικό φολκλόρ που θα είχε απομείνει ακίνδυνο, αν δεν του είχε εμφυσήσει νέα πνοή η πελατειακή στοργή της προηγούμενης κυβέρνησης.

Το έλεγε αυτοσαρκαστικά στέλεχος του ΠΑΣΟΚ: «Εμείς έχουμε κόμμα χωρίς αρχηγό. Εκείνοι έχουν αρχηγό χωρίς κόμμα». Χονδροειδής όπως κάθε αφορισμός, η αφοριστική σύγκριση του ΚΙΝΑΛ με τον ΣΥΡΙΖΑ δείχνει τόση αλήθεια, όση κρύβει.

Φαινόταν ότι θα κατέληγε εκεί. Φαινόταν ότι το προσφυγικό θα προσβαλλόταν από δηλητηρίαση. Αρκεί να δει κανείς τις αντίπαλες βιομηχανίες στερεοτύπων που τέθηκαν σε κίνηση από την προβλέψιμη όξυνση στη Λέσβο.

Αν ο καφές ήταν απλώς ένας καφές, δεν θα τον έπιναν στη «Μεγάλη Βρεταννία». Η συνάντηση του Κώστα Γείτονα με τον Αλέκο Φλαμπουράρη την προηγούμενη εβδομάδα, έγινε στο κεντρικό ξενοδοχείο για να τους δουν. Και επισημοποίησε έτσι μια πρότερη συνεννόηση κορυφής μεταξύ των δύο κομμάτων.

Δεν χρειαζόταν να δει κάποιος τη Λίνα Μενδώνη να αναλαμβάνει την κυβερνητική πρωτοβουλία για την ποδοσφαιρική τροπολογία προκειμένου να νιώσει τη θερμοκρασία των σχέσεων του Μαξίμου με τον Λευτέρη Αυγενάκη.

Δεν είναι ψέμα αυτό που έλεγαν οι φιλοσυριζαϊκοί τίτλοι. Οντως, ο εισαγγελέας Παναγιώτης Αθανασίου δεν είπε κάτι που να συνδέει τον Παπαγγελόπουλο με τη Νovartis. Εξίσου μη ψέμα είναι ότι δεν είπε τίποτε που να συνδέει τον πρώην υπουργό με την κλιματική αλλαγή, την εξάπλωση του κορωνοϊού και την αυτοεξορία της Ελένης Μενεγάκη.