ΜΑΣΚΕΣ

Δεν είναι τα λεφτά. Τα λεφτά, που θα κόστιζε η μετονομασία του σταθμού «Ευαγγελισμός» και η αλλαγή όλων των σημάτων του δικτύου, μπήκαν αργά στην κουβέντα.

Ο Τσίπρας χώρισε την «αυτοκριτική» του στη ΔΕΘ σε τέσσερα κεφάλαια. Τα τρία, όμως, ήταν συγκεκαλυμμένη αυτοκολακεία – δώσαμε πολλά, αλλά όχι περισσότερα· ήμασταν αντισυστημικοί, αλλά δεν σπάσαμε όλα τα συστήματα· ήμασταν καλοί, αλλά δεν είχαμε καλή επικοινωνία.

Τι επιπτώσεις είχε στη θρησκευτική ζωή των Ελλήνων η κατάργηση της αναγραφής του θρησκεύματος στα δελτία ταυτότητας το 2000; Επλήγη το φρόνημά τους; Εχασε το έθνος τον χαρακτήρα του;

Μπορεί κανείς να πάρει ως παράδειγμα τον βουλευτή Τρικάλων του ΣΥΡΙΖΑ, Σάκη Παπαδόπουλο. Η περίπτωσή του βοηθάει για να δει κάποιος ποια θυμικά ρεύματα είναι ενεργά στο έδαφος της Novartis. Ο Παπαδόπουλος είπε ότι λυπάται για την ταλαιπωρία που υπέστησαν όσοι απηλλάγησαν χωρίς καν να τους ασκηθεί κατηγορία.

O Κωνσταντίνος Σιμωνίδης (1820-1867;) από τη Σύμη είχε, αν μη τι άλλο, διαβάσει σωστά την αγορά. Ηξερε ότι στη Δύση υπήρχε ζήτηση για αρχαία χειρόγραφα. 

Αν κοιτάξει κάποιος το βιογραφικό του Αντώνη Λιβάνη δεν θα βρει πουθενά ένα κανονικό χαρτοφυλάκιο. Ο εκλιπών σταδιοδρόμησε στη γενική πολιτική –όπως λέμε γενική χειρουργική– χωρίς ειδικότητες.

Κοιτάζουμε, είπε, προς το μέλλον. Το είπε για να δικαιολογήσει γιατί, για χάρη του μέλλοντος, επιβάλλεται να ασχοληθούμε με το παρελθόν.

Σε ποιο κόμμα ανήκουν τα αρχαία; Η Αμφίπολη είχε βαφτεί δεξιά. Ο ΣΥΡΙΖΑ είχε καταγγείλει –και ακόμη ειρωνεύεται– την προσπάθεια να μετατραπεί η ανασκαφή σε πολιτικό τρόπαιο. 

Πέντε ημέρες προτού ο Κυριάκος Μητσοτάκης περάσει την πόρτα του Μαξίμου, η Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν προτεινόταν από τη Σύνοδο Κορυφής για πρόεδρος της Επιτροπής.

Κάτι έλειπε από τη φετινή ΔΕΘ. Κάτι που κατέληξε να την υποβαθμίσει ως τηλεοπτικό θέαμα. Παρουσιάστηκε εκεί ένα πρωθυπουργικό μοντέλο που έκοψε το ρεύμα των συγκινήσεων. Δεν υπήρχε καταγγελία. 

Αν πιστέψει κανείς τη Φώφη Γεννηματά, η Λαγκάρντ έχει διαπράξει λογοκλοπή. Η Λαγκάρντ «έρχεται τώρα και λέει» αυτό που η πρόεδρος του ΚΙΝΑΛ «προσωπικά λέει εδώ και δύο χρόνια» – ότι οι υψηλοί στόχοι για πλεονάσματα δυσκολεύουν την ανάκαμψη.

Εχει δίκιο ο Γαβριήλ Σακελλαρίδης. Ο,τι κι αν πει, από τη θέση του επικεφαλής της Διεθνούς Αμνηστίας στην Ελλάδα, είναι ευάλωτο στην πολιτική εκμετάλλευση. Κριτικάρω, λέει, και τη νυν και την πρώην κυβέρνηση για τη διαχείριση του προσφυγικού.