ΜΑΣΚΕΣ

Τα πάντα στη ζωή γίνονται για το σεξ. Εκτός από το ίδιο το σεξ που γίνεται για την εξουσία. Το αξίωμα αποδίδεται, μάλλον λανθασμένα, στον Οσκαρ Ουάιλντ.

Τίποτε δεν εμπόδιζε τον Κωστή Χατζηδάκη να εμφανιστεί χθες στη Βουλή αγανακτισμένος. Είχε πολύ υλικό για να καλύψει τις άχαρες αποφάσεις του πίσω από ένα καταγγελτικό ντελίριο για το πώς η προηγούμενη κυβέρνηση καταδίκασε τη ΔΕΗ.

Θα μπορούσε να είναι ο Αδωνις με περούκα. Θα μπορούσε να είχε εκείνος εμφανιστεί στην Κουμουνδούρου μεταμφιεσμένος, προκειμένου να εκθέσει και πανηγυρικά τις κομματικές κλίσεις της πρώην προέδρου του Αρείου Πάγου.

Η συνωμοσία είναι πάντα πιο ενδιαφέρουσα –και πιο εμπορική– από τη σκέτη πραγματικότητα.

Ηταν Κυριακή 28 Ιουνίου του 2015. To συμβούλιο για την ευστάθεια του τραπεζικού συστήματος συνεδρίαζε προκειμένου να αποφασίσει εάν θα άνοιγαν το επόμενο πρωί οι τράπεζες.

Μην οδηγείς αυτοκίνητο. Μη χρησιμοποιείς πλαστικά. Μην ανάβεις το κλιματιστικό. Μην ταξιδεύεις με αεροπλάνο. Μην τρως κρέας. Και, παρεμπιπτόντως, μη μιλάς χωρίς να μετρήσεις πρώτα ποιον μπορεί να προσβάλεις. Μη βρίζεις. Μην καπνίζεις.

Δεν είναι, τελικά, και πολύ δύσκολο. Το Μαξίμου ήξερε ότι το πρόσωπο που θα διαδεχόταν τη Βασιλική Θάνου στην Επιτροπή Ανταγωνισμού είχε αποκτήσει πολιτικό βάρος δυσανάλογο της θέσης.

Είναι λίγο δύσκολο να μιλάς σαν αναβάτης όταν δεν έχεις σίγουρο το άλογο. Ο γραμματέας του ΣΥΡΙΖΑ μιλάει για το μέλλον του ΣΥΡΙΖΑ χωρίς να έχει σίγουρο αν αυτό το μέλλον θα τον περιλαμβάνει σε περίοπτη σέλα.

Κι όμως. Κανείς δεν θέλει τώρα να μιλήσει για τα πλεονάσματα. Στο παρθενικό του ταξίδι στη Δύση, ο Κυριάκος Μητσοτάκης δεν θα κυνηγήσει το τσίγκινο δισκοπότηρο της μεταμνημονιακής σταυροφορίας.

Ηταν 43 χρόνια επίσκοπος. Είναι όμως και 11 χρόνια μπλόγκερ. Αυτή η δεύτερη ιδιότητά του ίσως εξηγεί περισσότερο γιατί η απόφασή του να παραιτηθεί προκάλεσε –κυριολεκτικά– πανηγυρισμούς.

Μπορεί ο λαϊκισμός να αναχαιτιστεί χωρίς εκλογές; Μπορεί να πετύχει αυτό που μεθοδεύεται από τις, ας πούμε, κεντροαριστερές πολιτικές δυνάμεις στην Ιταλία: Να αντιμετωπιστεί ο Ματέο Σαλβίνι διά της βραδύτητας – να μην του δοθεί η ευκαιρία να εξαργυρώσει τώρα στις κάλπες το δημοσκοπικό του ρεύμα, με την ελπίδα ότι θα ξεφουσκώσει.

Οποιος δεν το είδε ήταν διπλά τυχερός. Οποιος, ξεχασμένος κάπου χωρίς σήμα, γλίτωσε, εκτός από την αγωνία της φωτιάς, και τη μαυρίλα της πολιτικοποίησής της στα κοινωνικά δίκτυα – αυτός είχε διπλή τύχη.