ΜΑΣΚΕΣ

Τζο, ο επαναστάτης. Τζο, ο πατεντοκτόντος. Η πολιτική αγορά της Αθήνας –η οποία έχει πάντα έτοιμα τα στερεότυπα για να ασκήσει μεταφραστική βία στα ερεθίσματα που της έρχονται απ’ έξω– προσάρμοσε στα κλισέ της και τον Αμερικανό πρόεδρο. 

Τι σημαίνει για τον ΣΥΡΙΖΑ η επιστροφή στον δρόμο.

Η πολιτική μοίρα των τέκνων της παραφοράς.

Ο πρώτος εμβολιασθείς και η γενιά του AstraZeneca.

Πού βαρούσαν; Τα σφυριά της συνδικαλιστικής φαντασίας του Νίκου Φωτόπουλου βαρούσαν «όλα μαζί» στα αμόνια, για να λιώσουν τα ατσάλια. Βαρούσαν όμως και στη βιτρίνα του ΣΥΡΙΖΑ.

Τυλίγοντας πολλές φορές τις φράσεις του με «πολυπλόκαμους» και ξανά «πολυπλόκαμους» μηχανισμούς, ο Δημήτρης Τζανακόπουλος έχασε αυτό που ήθελε να «εκκαθαρίσει». Είπε «στη διοίκηση». Αλλά μετά εξήγησε ότι δεν εννοούσε, προς Θεού, μέσα στο Δημόσιο. 

Η εικόνα είναι τραβηγμένη από τη μεριά του Εθνικού Κήπου. Στο φόντο δεσπόζει το Καλλιμάρμαρο. Σε πρώτο πλάνο η πλάτη του Δισκοβόλου και, αριστερά της, προφίλ, ο κούνελος του Πατούλη. 

Ζαχαροπλαστική και τακτική πρόληψης πολιτικού κόστους.

Η κυβέρνηση φαινόταν να το έχει εμπεδώσει. Στην πανδημία δεν ομολογείς ότι κάνεις σχέδια. Οταν η πολιτική κάνει σχέδια, ο ιός καγχάζει.

Εχει νόημα να ψάχνεις μια Μέρκελ μετά τη Μέρκελ;

Οταν μαζεύονται οι χαβαλέδες στις πλατείες, μη στείλεις την αστυνομία. Ο καλύτερος τρόπος για να το αντιμετωπίσεις είναι ένα ευχέλαιο. 

Ο μακρύς απόηχος ενός διπλωματικού επεισοδίου.