MEMO

Για τα τζάνκι της πολιτικής, η πολυήμερη κατάθεση Καλογρίτσα θα ισοδυναμούσε με υπερθέαμα.

Ο Κώστας Τζαβάρας δήλωσε έτοιμος για πολιτικό χαρακίρι. Δεν ανέχεται να ξεσπιτωθεί η Γεωπονία από την Αμαλιάδα. Δεν συμβιβάζεται με το ενδεχόμενο να μην μπορεί ο Πύργος να εκπαιδεύει μουσειολόγους.

Το πολιτικό εμβολιόραμα έχει καταντήσει πολύ μονότονο για να μπορεί να θεωρηθεί επικοινωνιακά ωφέλιμο κατά της απροθυμίας.

Στις Πρέσπες φύεται ένα είδος φασολιών που λέγονται ελέφαντες. Οση σχέση έχουν οι ελέφαντες Πρεσπών με τους ελέφαντες της αφρικανικής σαβάνας, άλλη τόση έχουν τα μνημόνια εφαρμογής της συμφωνίας των Πρεσπών με τα «αυθεντικά» Μνημόνια της χρεοκοπίας.

Στην αρχή, βεβαίως, είχε νόημα. Η πολιτική ηγεσία έπρεπε να δείξει εμπράκτως ότι εμπιστεύεται τα εμβόλια.

Αν άκουσε κανείς τις περιπαθείς φιλοφρονήσεις που αντάλλαξαν δημοσίως τις τελευταίες 48 ώρες ο Αδωνις Γεωργιάδης με τον Νίκο Καρανίκα, μπορεί και να υποψιάστηκε ότι βρίσκονται υπό την ευφρόσυνη επήρεια κάποιου μαγικού βοτάνου. Ομως, όχι.

Ισως το λιγότερο αναμενόμενο κεφάλαιο από το αντιπολιτευτικό ρεπερτόριο του ΣΥΡΙΖΑ είναι ο όψιμος φετιχισμός του με τα αρχαία.

Ηταν αυστηρός ο Νικήτας Κακλαμάνης με τον Αλέξη Πατέλη. Τον επέπληξε φέρνοντας τον εαυτό του ως υπόδειγμα υποψήφιου διδάκτορος που εργαζόταν παράλληλα με τα ακαδημαϊκά του καθήκοντα.

Ποιος είχε την πατέντα για τις πατέντες; Ποιος ήταν ο Μπάιντεν πριν από τον Μπάιντεν;

Είναι κάπως άδικη η προτίμηση που δείχνουν τα media –και τα social media– στον Στέφανο Τζουμάκα.

Το μήνυμά σου μην το λες. Ντύσου το. Θα μπορούσε να είναι αυτό το επόμενο στάδιο της καμπάνιας του υποψηφίου για την προεδρία του ΚΙΝΑΛ.

Στο στοκ των συριζαϊκών εμπνεύσεων συντηρείται σε ασφαλή θέση το νταούλι της περιλάλητης «πολυδιάστατης» πολιτικής.