ΜΕΤΑΠΟΛΙΤΕΥΣΗ

Ξεχάστε τα αυτά που ξέρατε. «Περισσότερον από όλους καταστρέφουν την γλώσσαν οι ποιηταί»! Αυτοί «κάμνουν το μεγαλύτερο κακόν, διότι ασκούν επίδρασιν και αποτελούν παράδειγμα προς μίμησιν», εκτιμούσαν οι Απριλιανοί κι όποιοι εγγράμματοι τους συνέδραμαν στη διατύπωση των γλωσσικών τους αντιλήψεων και στις αξιολησμόνητες ελληνικούρες τους.

Ανταγωνιστικότητα και αξιοπιστία προς τις αγορές κερδίζεται πλέον μόνο με δημοσιονομική επίγνωση και μεταρρυθμίσεις.

Για να πούμε και του κ. Κασσελάκη το δίκιο, ουδείς μπορεί να είναι σίγουρος για οτιδήποτε. Ούτε καν για το ότι ο αρχηγός του ΣΥΡΙΖΑ υπάρχει. Παραφράζοντας τον ίδιο θα λέγαμε «μπορεί κάποιος να εγγυηθεί ότι ο κ. Κασσελάκης δεν είναι ένα bot τεχνητής νοημοσύνης, κάτι σαν το ChatGPT, που σερβίρει όποια θεωρία συνωμοσίας κυκλοφορεί στο Διαδίκτυο;».

Φεστιβάλ Αθηνών με διεθνείς συνεργασίες, παγκόσμιες πρεμιέρες και συζητήσεις.

Στο προηγούμενο άρθρο μου σε αυτή τη στήλη έγραφα ότι ο καλύτερος, ο χρησιμότερος, αλλά και πιο ενδιαφέρων τρόπος για να αναλογιστούμε την εμπειρία των πέντε τελευταίων δεκαετιών της εθνικής πολιτικής ιστορίας μας, δηλαδή την περίοδο που αποκαλούμε «Μεταπολίτευση», είναι μέσω κατάλληλων συγκρίσεων.

Σε ένα βιβλίο που είχαμε όταν ήμουν παιδί υπήρχε μια εικόνα – ένα έλκηθρο που το τραβούσαν άλογα που κάλπαζαν ξέφρενα μέσα σε χιονισμένο δάσος και πίσω ένα κοπάδι λύκοι να το κυνηγούν. Eτσι κάπως μοιάζει η πολιτική κατάσταση αυτές τις μέρες. Κόκκινοι λύκοι, γκρίζοι λύκοι, πράσινοι, αγεληδόν.

Το Ελληνικό Παρατηρητήριο του LSE αλίευσε από τις βάσεις δεδομένων των κοινοβουλίων 4.789.985 δηλώσεις για τη χώρα μας και τις αξιολόγησε. Πώς έχει αλλάξει το εθνικό brand από τα χρόνια της κρίσης μέχρι σήμερα.

Σε τι συμπεράσματα οδήγησε ο τριήμερος μαραθώνιος συζήτησης για τα 50 χρόνια της Μεταπολίτευσης; Λίγα λεπτά μετά τη λήξη του συνεδρίου που διοργάνωσε την προηγούμενη εβδομάδα η «Κ», σε συνεργασία με το Μορφωτικό Ιδρυμα Εθνικής Τραπέζης (ΜΙΕΤ), το Οικονομικό Φόρουμ των Δελφών και το Ελληνικό Παρατηρητήριο του London School of Economics […]

Μικροί απολογισμοί της μεγάλης συζήτησης για τον μισό αιώνα Δημοκρατίας.

Παρακολούθησα ένα μεγάλο μέρος της τριήμερης εκδήλωσης της «Κ» για τα 50 χρόνια που ακολούθησαν τη Μεταπολίτευση. Θυμάμαι ακόμη τη συγκίνηση που αισθάνθηκα το 1974 όταν έφθασε ο Καραμανλής στο Σύνταγμα. Η Ελλάδα είχε ηγέτη. Ημουν 34 ετών. Η κυβέρνηση εθνικής ενότητας μου ζήτησε να βοηθήσω.

Μία από τις πλέον ενδιαφέρουσες συζητήσεις του τριήμερου συνεδρίου της «Καθημερινής» για τα 50 χρόνια της Μεταπολίτευσης ήταν αυτή για την εξωτερική πολιτική. Ενα δημοσιογραφικό κλισέ θα έλεγε ότι τρεις πρώην υπουργοί Εξωτερικών διασταύρωσαν τα ξίφη τους.

Στο ερώτημα εάν η Ελλάδα είναι μια χώρα που μπορεί να αλλάξει, η απάντησή μου είναι καταφατική. Ναι, η Ελλάδα είναι μια χώρα στην οποία μπορούν να γίνουν μεταρρυθμίσεις που βελτιώνουν την ποιότητα της δημοκρατίας, ενδυναμώνουν την οικονομία και αλλάζουν προς το καλύτερο τη ζωή των Ελλήνων.