ΜΝΗΜΟΝΕΥΟΝΤΑΣ

Η ποίησή του εν μέρει βασίζεται στις εμπειρίες του από το εμπόλεμο Βελιγράδι, στην ένδεια και στις ατιμίες της σύγχρονης ζωής, υλικές και πνευματικές.

Κατόρθωσε να στείλει πλήθος πληροφοριών για τη ζωή και τους ξυλοδαρμούς αντιφρονούντων μέσα σε ψυχιατρική κλινική στην τότε ΕΣΣΔ.

Είναι ο άνθρωπος που απογείωσε την Εθνική Βιβλιοθήκη: την εισή- γαγε δυναμικά στην ψηφιακή εποχή, εμπλούτισε σημαντικά τις πηγές και τις διεθνείς διασυνδέσεις της και την ανέδειξε, ουσιαστικά, ως την εθνική βιβλιοθήκη της χώρας.

Αφησε πολύτιμο έργο στον τομέα της μουσικολογίας, αφιέρωσε τη ζωή του στα παραδοσιακά άσματα, και δη στα μικρασιατικά.

Ο Χάμφρεϊ Μπόγκαρτ είχε τόσο θαμπωθεί από τη γοητεία της που είχε πει πως «κάνει τη Μέριλιν Μονρόε να μοιάζει με τη Σίρλεϊ Τεμπλ».

Το βλέμμα του, μέσα στην προσήνεια και στην ευγένειά του, έμοιαζε να περιέχει και κάτι πονηρό, παιγνιώδες, μια κωμική σπίθα.

«Fame» και «What a Feeling», τα δύο τραγούδια της που κέρδισαν Οσκαρ καλύτερου πρωτότυπου τραγουδιού.

Η επιτυχία της ήταν ενδεικτική της χιονοστιβάδας που θα ακολουθούσε στα online, και όχι μόνον, media μερικά χρόνια αργότερα.

«Η Μαρία Κοκκίνου είναι η λάμψη που γνώρισα στη ζωή της φιλίας, που στήνει θυλάκους ελευθερίας και χαράς, αγάπης και στήριξης, οικειότητας, χιούμορ και γέλιου».

Ηταν η ενέργειά του και η φλογερή του ιδιοσυγκρασία που έφτιαξαν τον θρύλο του.

Διαστημικό Κέντρο Κένεντι, Φλόριντα, αρχές Ιουνίου του 1965. Ενας πύραυλος τύπου «Τιτάνα» μοιάζει να εκτείνεται προς τον ουρανό. Σε λίγη ώρα πρόκειται να εκτοξευθεί στο Διάστημα.

Οταν ο κύριος Λύσανδρος σου έπιανε την κουβέντα στο μπαρ, σου έλεγε για στρατιές από φοιτητές, ποτάκηδες, αλκοολικούς, νυχτόβιους τύπους που κρύβονταν τη μέρα και εμφανίζονταν το βράδυ.