Ο ΚΥΡΙΟΣ ΓΚΡΙ

Δεν είναι μια μουσική που γαληνεύει, που ησυχάζει, αλλά που φορτίζει με έναν τρόπο ηλεκτρικό.

Η μουσική ακολουθεί αυτή την αμφισημία –ή και αμφιθυμία– του κειμένου, έτσι όπως διαβάστηκε μέσα στους αιώνες.

«Η θέα της Γης από εκείνο το ύψος ήταν το πιο μεγαλειώδες πράγμα που είχα δει ποτέ».

«Τώρα δα θυμήθηκα πως είχα δει όνειρο ότι ήμουν ο Χίτλερ».

«Στο σημείωμα της 21ης Απριλίου (“Μια, μάλλον, ασυνήθιστη οικογένεια – μέρος 1ο”) θα έπρεπε να έχεις γράψει όχι “συνέχεια την επόμενη Κυριακή” αλλά τη “μεθεπόμενη”», λέει ο κύριος Γκρι. Εχει δίκιο· άφησα στην άκρη την ιστορία των Τζορτζ Μπουλ και Μαίρης Εβερεστ, στην Αγγλία του 19ου αιώνα, χάριν των εκατό χρόνων της «Ζωής εν τάφω».

Ο Τζορτζ Μπουλ γεννήθηκε το 1815 στην Αγγλία. Ο πατέρας του ήταν ταπεινός μπαλωματής. Ο Τζορτζ πήγε-δεν πήγε σχολείο, υπήρξε αυτοδίδακτος και έγινε ένας από τους κορυφαίους μαθηματικούς της εποχής του. Το 1849 έγινε πρώτος καθηγητής μαθηματικών στο Κουίνς Κόλετζ του Κορκ.

Οταν εκραγεί, η λαμπρότητα του t crn borealis στον νυχτερινό ουρανό ξεπερνά ακόμα και τον Πολικό Αστέρα.

«Θα μπορούσε να εξελιχθεί κάποια μορφή ζωής εκεί; Οι αστρονόμοι ακόμα δεν έχουν ιδέα. Αλλά και τι με νοιάζει; Μιλάμε για μυθιστόρημα!».

Ο Ηλιος ίσως να κατευθύνει συνειδητά τις ενέργειές του στο ηλιακό μας σύστημα, ίσως ακόμη να επικοινωνεί με άλλα αστρικά συστήματα στον γαλαξία.

Το τρίπτυχο «City Noir» μοιάζει με αφιέρωμα στο LA του Ελροϊ: συμφωνικός ήχος της νύχτας των ’50s, με ελικοειδή σαξόφωνα που παραπέμπουν στην μπίμποπ τζαζ.

Τη Μεγάλη Τετάρτη 9 Μαΐου του 1973, ο φοιτητής Δημήτρης Σερεμέτης συλλαμβάνεται για τη συμμετοχή του στα γεγονότα της Νομικής. Είναι η αρχή ενός εφιάλτη με σταθμούς τους θαλάμους βασανιστηρίων της ΕΣΑ, εφιάλτη που θα διαρκέσει έως την Τρίτη 21 Αυγούστου της ίδιας χρονιάς, οπότε και αποφυλακίζεται […]

Οταν τον ρωτούν ποια είναι τα σχέδιά του για το μέλλον, αποκρίνεται αμέσως: «Ω, να πεθάνω».