ΠΟΛΙΤΙΚΗ

Οφείλουμε να αφουγκραζόμαστε πάντα την κομματική μας βάση, που είναι η «ψυχή» της παράταξης, χωρίς να χάνουμε την επαφή μας με τον «μεσαίο χώρο».

Ανω του 30% των γαλλικών και των ελβετικών επιχειρήσεων έχουν στα διοικητικά τους συμβούλια κάποιον με υπουργική ή κοινοβουλευτική εμπειρία.

Ο πρωθυπουργός προχθές παραδέχθηκε το λάθος του και μάλιστα στην ελληνική γλώσσα. Δεν είπε «mea culpa» όπως ο αείμνηστος, και όποιος κατάλαβε, κατάλαβε. Πού να ψάχνεις στα λεξικά να βρεις τι σημαίνει αυτή η έκφραση και πρωτίστως σε ποια περίεργη γλώσσα ανήκει. Οπότε το ακούς και το προσπερνάς. Είναι ομολογουμένως πολύ δύσκολο σε έναν πρωθυπουργό […]

Πόσο έχει αλλάξει η πολιτική… Οι σημερινές «ανοικτές συγκεντρώσεις» της προεκλογικής περιόδου μοιάζουν με αναιμικά κακέκτυπα των παθιασμένων και τεράστιων συγκεντρώσεων που έζησε η χώρα για πολλές δεκαετίες. Αναρωτιέται κανείς γιατί επιμένουν να τις κάνουν οι πολιτικοί αρχηγοί. Κόσμο δεν μαζεύουν, παλμό δεν έχουν, στην τηλεόραση δεν παίζει και πολύ καλά σαν θέαμα αυτό το […]

Ενας πολιτικός οραματίζεται το μέλλον όταν αναλογίζεται «τι μπορώ να αλλάξω;», «μπορούν να τροποποιηθούν οι οικονομικοί δείκτες, τέτοια εποχή, τον επόμενο χρόνο;» ή «τι θα μπορούσα να αλλάξω για να είναι η ζωή των πολιτών καλύτερη την επόμενη δεκαετία;». Αλλά το να υπολογίζεις μακροπρόθεσμα, αναπόφευκτα είναι δύσκολο. Συχνά τα σημαντικά γεγονότα που σχηματοποιούν το μέλλον […]

Το έλεγε παλιός συγκεντρωσιάρχης, που έχουν δει πολλά τα μάτια του. Σε αυτές τις εκλογές, τα κόμματα αδυνατούσαν να μαζέψουν κόσμο ακόμη και στις κεντρικές τους συγκεντρώσεις…

Εθεσε τον κανόνα για τη σύγχρονη πολιτική επικοινωνία στη χώρα και η συμβολή του υπήρξε μεγάλη στην εξέλιξη της δημόσιας τηλεόρασης, αλλά και της ιδιωτικής.

Ο Γιώργος Μυζάλης στην «Κ» με αφορμή το νέο του βιβλίο.

Ξεκίνησαν με νεανικό σφρίγος. Ο ένας φιλοδοξούσε να καταλάβει την πρώτη θέση, ο άλλος να νεκραναστήσει τον συνταξιούχο γίγαντα. Υποσχέθηκαν μια προεκλογική περίοδο πλούσια σε συγκρούσεις και θέαμα. Ενα κρεσέντο πολιτικής που μπορεί να μην έριχνε την κυβέρνηση, θα τραυμάτιζε όμως τον αλαζόνα Μητσοτάκη. Τα Τέμπη, οι υποκλοπές, τα μη κρατικά πανεπιστήμια, η ακρίβεια χρησιμοποιήθηκαν […]

Κίνητρα για πολλούς είναι η απομάκρυνση από την «ένταση» της εσωτερικής πολιτικής σκηνής, η δυσκολία επανεκλογής τους και τα οικονομικά «προνόμια» των ευρωβουλευτών.

Κάθε λαϊκιστής υπόσχεται την επιστροφή σε «χαμένους παραδείσους». Κάποιοι το πάνε μακριά, όπως οι Γερμανοί ακροδεξιοί που ονειρεύονται μια χώρα με ξανθά παιδιά τα οποία μετά τα στέλνουν να σκοτωθούν κατά εκατομμύρια. Οι δικοί μας λαϊκιστές είναι περιορισμένοι. Υπόσχονται μια χώρα όπως ήταν πριν από το 2009. Το απαύγασμα αυτού του λαϊκισμού είναι το «Πρόγραμμα […]

Ποιες είναι οι μεγαλύτερες απειλές για το μέλλον των Ελλήνων; Πώς θα είναι η χώρα σε 10 χρόνια; Οι ανησυχίες και οι αξίες των Ελλήνων του 2024, σύμφωνα με τη μεγάλη δημοσκοπική έρευνα της διαΝΕΟσις.