ΠΡΟΣΩΠΑ + ΙΣΤΟΡΙΕΣ

«Εγώ άπαξ ωρκίσθην να χύσω το αίμα μου εις την ανάγκην της πατρίδος μας, και αυτή είναι η ώρα».

«Εις τον τόσον μακρόν χρόνον, όπου εμπόρεσα να δουλεύσω διά την δόξαν και το συμφέρον της ακριβούς Ελλάδος μας, εμερίσθην με ηδονήν τας στερήσεις και τους κόπους σας». Κάρολος Φαβιέρος προς τους Έλληνες στρατιώτες του, 1828.

«Αλλά ας αφήσωμεν εις τους μεταγενεστέρους να κρίνωσι ημάς, ας αφήσωμεν ελεύθερον το πεδίον της κρίσεως. Η Ιστορία ας κρίνη, ας δικάση κι ας αποφασίση». Επίλογος στα Απομνημονεύματα του Δούσμανη (σελ. 276)

«Κι αν είμαστε ολίγοι στο πλήθος του Μπραΐμη, παρηγοριόμαστε μ’ έναν τρόπο· ότι η τύχη μας έχει τους Έλληνες πάντοτε ολίγους. Ότι αρχή και τέλος, παλαιόθε και ως τώρα, όλα τα θεριά πολεμούν να μας φάνε και δεν μπορούνε. Τρώνε από μας και μένει και μαγιά». (Ο Μακρυγιάννης στον Γάλλο ναύαρχο De Rigny πριν την μάχη των Μύλων)

«Αναλαμβάνω αυτόν τον αγώνα με όλην μου την ψυχήν και με την ιδέαν ότι είμαι υποχρεωμένος να τον αναλάβω».

«Oυδεμίαν υποστήριξιν παρέσχομεν εις τον εχθρόν, αλλ’ αντετάξαμεν παν ό,τι ήτο δυνατόν ν’ αντιταχθή κατά της επιδρομής αυτού». Από την απολογία του Γούναρη στο στρατοδικείο.

Το μήνυμα στο Twitter και η ενίσχυση των μέτρων ασφαλείας του Πολωνού πρωθυπουργού.

«[…] είναι στιγμαί κατά τας οποίας το αίσθημα της αφοσιώσεως εις ό,τι νομίζει τις ιερώτερον υπερνικά τα πάντα».

«Αν ήξερα πόσο εύκολο είναι να κυβερνάς την Ελλάδα θα το έκανα από τότε που ήμουν λοχίας».

«Υπάρχουν στρατηγοί δαφνοστεφείς, εις τους οποίους δεν ανήκουν αι δάφναι και υπάρχουν αφ’ ετέρου στρατηγοί ατυχείς, τους οποίους δεν βαρύνουν αι ευθύναι».

«Εγώ ήλθον και απέρχομαι! Εις την ιστορίαν απόκειται πλέον να κρίνη το έργον μου…»

«Η μόνη μου επιθυμία είναι να ευοδωθή ο εθνικός αγών, προς όφελος και δόξαν της Πατρίδος».