ΠΤΥΧΕΣ

Σ​​ε ένα δημοσιογραφικό σημείωμα του 1966 διαβάζω τη δυσφορία για τον χώρο γύρω από το βυζαντινό εκκλησάκι των Αγίων Θεοδώρων, στην κάτω πλευρά της Κλαυθμώνος.

Ο​​ταν αναφέρω σε παλιούς Κυψελιώτες, «χαμένους» εδώ και δεκαετίες σε προάστια, ότι περπάτησα στη Φωκίωνος Νέγρη, στην Πατησίων ή στη Δροσοπούλου, ζητούν να μάθουν τα «νέα». 

Θ​υμάμαι ακόμη τη φωνή του στο τηλέφωνο, παρότι έχουν περάσει πολλά χρόνια. 

Σ​​την οδό Σωκράτους, κάτω από την Ομόνοια, έφτασα έχοντας μια διεύθυνση στα χέρια.

​​Μια παλιά εικονογραφημένη αγγελία του 1936 με οδήγησε στη γωνία Βίκτωρος Ουγκώ και Ψαρών. 

Λ​​ίγα τρίστρατα έχει η Αθήνα και σε ένα από αυτά, στα Χαυτεία, στοιχειώνει ένα από τα πιο αναγνωρίσιμα νεοκλασικά κτίρια του κέντρου. 

Ε​​νας από τους πιο συμπαθείς δρόμους της Κυψέλης είναι η οδός Πόρου ανάμεσα στη Δροσοπούλου και την Αγίας Ζώνης. 

​Υπάρχει μια ώρα του απογεύματος, όταν δύει ο χειμωνιάτικος ήλιος, που οι προσόψεις των κτιρίων της Βασιλίσσης Σοφίας, ιδίως εκείνων που κοιτούν τον Λυκαβηττό, αποκτούν ένα ιδιαίτερο φως. 

​​Το 1958, το ξενοδοχείο Ακροπόλ Παλάς ανακαινίστηκε για να προσαρμοστεί στις αυξανόμενες τουριστικές ανάγκες της Αθήνας.

​​Στις 10 Νοεμβρίου 1929, η Ανθή, η Χρυσή και η Μαρία έστειλαν τη φωτογραφία που είχαν βγάλει ίσως την προηγούμενη μέρα στη «σεβαστή» τους θεία. 

Οι παλιές φωτογραφίες της Αθήνας, οι οποίες αναπαράγονται και κυκλοφορούν πλέον κατά κόρον στο Διαδίκτυο, δεν υπηρετούν μόνο την ανάγκη της νοσταλγίας.

​Η αποκάλυψη των όψεων του «Ακροπόλ Παλάς» με ώθησε να περπατήσω κατά μήκος της οδού Πατησίων.