ΣΧΟΛΙΟ

Στον διετή -γιατί τόσο διήρκεσε- προεκλογικό δημόσιο διάλογο ένα από τα θέματα-ερωτήματα ήταν κατά πόσο ο ΣΥΡΙΖΑ είχε Plan B, καθώς ήταν σαφές ότι το Plan A, που σύσσωμος ευαγγελιζόταν, φάνταζε αντικειμενικά ανεδαφικό και επιπλέον θα συναντούσε και μεγάλες αντιδράσεις στο πλαίσιο της Ευρωζώνης.

Μόνοι τους οι αριθμοί δεν ερμηνεύουν ποτέ την πραγματικότητα, ούτε καν την αυστηρώς οικονομική.

Για ένα πράγμα είμαι πλέον απολύτως βέβαιος. Αν θέλουμε πραγματικά η χώρα να μείνει στο ευρώ και να προκόψει, το έργο που έχει μπροστά της η σημερινή ή όποια άλλη κυβέρνηση είναι ηράκλειο.

Μπορεί πράγματι να μη «συμβεί πιστωτικό γεγονός, γιατί δεν συμφέρει κανέναν», όπως δήλωσε με έμφαση ο υπουργός Επικρατείας Αλέκος Φλαμπουράρης.

Βρισκόμαστε ακόμη στην Ελλάδα που γνωρίζουμε: η κυβέρνηση προσπαθεί να δικαιολογήσει τις υποχωρήσεις της προς τους δανειστές, η αντιπολίτευση (των άλλων κομμάτων, αλλά και η εσωκομματική) οσφραίνεται αίμα, τα ταμεία αδειάζουν και κανείς δεν ξέρει τι θα φέρουν οι επόμενοι μήνες.

Ο ΣΥΡΙΖΑ βιώνει τις ωδίνες ενός μετασχηματισμού από «επαναστατικό» κόμμα σε «συστημικό», και μάλιστα ευρωπαϊκών προδιαγραφών.

Πολλή συζήτηση έχει γίνει για την πάταξη της διαφθοράς και της διαπλοκής στη χώρα. Από τους περίφημους «νταβατζήδες» του Κώστα Καραμανλή φτάσαμε στο email Βαρουφάκη.

Εχουμε εισέλθει σε μια πολύ μεγάλη περιπέτεια από την οποία κανείς δεν μπορεί να μας πει αν και πότε θα βγούμε. Εύχομαι η ζημιά για την οικονομία αλλά και την ευημερία του μέσου πολίτη να είναι περιορισμένη. Και αφήνω κατά μέρος άλλες ανησυχίες.

Με 82.282.988 κατοίκους, η Γερμανία είναι η μεγαλύτερη πληθυσμιακά χώρα της Ευρώπης. Το δημογραφικό αυτό στοιχείο αποκτά ειδικό βάρος…

Αντιμετωπίσθηκε από ορισμένους –καλώς ή κακώς– η ελληνική κυβέρνηση ως η «παράφρων μεταβλητή», ως ο «ακατανόητος» εταίρος που διασάλευσε την τάξη, όπως αυτή διαμορφώθηκε από το Βερολίνο, όταν εισήχθη το ευρώ, με βάση τους τις επιταγές της Bundesbank και τις τραυματικές εμπειρίες της Γερμανίας.

Η Ευρώπη είναι ένας περίπλοκος και ευέλικτος πολιτικός οργανισμός. Εχει, όμως, σημασία να ξέρεις σε κάθε στιγμή ποιος είναι ο συνομιλητής σου, ποιος παίρνει τις σκληρές αποφάσεις και ποιος είναι πραγματικός σύμμαχος την ώρα που τον χρειάζεσαι.

Μια προεκλογική υπόσχεση δεν μπορεί παρά να διαφέρει γενετικά από μια μετεκλογική εξαγγελία. Η υπόσχεση, στον αμέριμνο χρόνο τού πριν, αδιαφορεί για τα πολιτικά όρια και τους οικονομικούς όρους.