ΣΧΟΛΙΟ

Η ανησυχία και η ανασφάλεια που φυσιολογικά προκαλούν στον μέσο Eλληνα η συνεχής κρίση και οι εντάσεις που τη συνοδεύουν στις ελληνοτουρκικές σχέσεις προσφέρουν ευκαιρίες για να τοποθετηθούν δημοσίως, μεταξύ άλλων, και ορισμένοι δημοσιολογούντες και δημοσιογραφούντες, οπαδοί του «πολιτικώς ορθού» και των «ίσων αποστάσεων».

Ο άμεσος στόχος των εν εξελίξει εκνόμων ενεργειών της Αγκυρας ήταν η διάσπαση της συνεχείας της ΑΟΖ Ελλάδος και Κύπρου. Το επιβεβαίωσε σε πρακτικό επίπεδο, με το ερευνητικό σκάφος «Ορούτς Ρέις» να έχει ποντίσει εδώ και ημέρες καλώδια στην ελληνική υφαλοκρηπίδα και να διεξάγει έρευνες, παρά τις περί του αντιθέτου εκτιμήσεις των Αθηνών.

Η Τουρκία δοκιμάζει τις αντοχές μας και τις «κόκκινες γραμμές» μας. Ο κάθε Ελληνας ενοχλείται βαθύτατα από την εικόνα ενός σεισμογραφικού σκάφους να κινείται προκλητικά συνοδεία μεγάλου αριθμού τουρκικών πολεμικών σκαφών στο πλαίσιο ενός καλά οργανωμένου σόου.

Μόνον όσοι φέρνουν ετσιθελικά την πασιφανή πραγματικότητα στα προκρούστεια μέτρα τους, μετερχόμενοι επικουρικά τη δημιουργική λογιστική και τον αυτοϋμνητικό επικολυρισμό, δεν βλέπουν ότι ακριβώς η πραγματικότητα ασκεί την ισχυρότερη και πλέον τεκμηριωμένη αντιπολίτευση στους εκάστοτε κυβερνώντες. 

Η πανδημία μπορεί να καταστρέψει μια ολόκληρη γενιά εξαιτίας του κλεισίματος των σχολείων σε 160 χώρες, να υπονομεύσει δεκαετίες προόδου, να ενισχύσει ανισότητες, ανησυχεί ο ΟΗΕ, που θέτει ως κορυφαία προτεραιότητα την επιστροφή των μαθητών –με τη μέγιστη ασφάλεια– στην τάξη.

Ο τρόπος με τον οποίον αντέδρασε ο ΣΥΡΙΖΑ στο σχέδιο των προτάσεων Πισσαρίδη ήρθε να αποδείξει για άλλη μία φορά πόσο επιμένει να είναι παραδομένος στις δοξασίες του. 

Ωδινεν όρος αλλά ουδέν έτεκεν, ούτε καν μυν, θα έσπευδαν κάποιοι να πουν σχολιάζοντας τον «ανασχηματισμό» εις τον οποίο προέβη ο πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης. Θα έσφαλλαν, ωστόσο, με τρόπο τραγικό.

Σκεφθείτε για μια στιγμή έναν άνθρωπο αυτοδημιούργητο, ο οποίος διάβασε και δούλεψε πολύ για να φθάσει ψηλά. Χωρίς ιδιαίτερες διασυνδέσεις, κατάφερε κάτι σπάνιο σε αυτόν τον τόπο: να αναγνωρισθεί γι’ αυτό που είναι, όχι γι’ αυτούς που ξέρει ή επειδή είχε «πλάτες».

Επιστρέφοντας στην Αθήνα έπειτα από μια δεκαήμερη περιοδεία στην Κεντρική και Βόρεια Ελλάδα, αισθάνθηκα ότι το ψυχικό κλίμα έχει πλέον αλλάξει.

Το ερώτημα προκύπτει αβίαστα: Αν καταλαμβάνουμε την πρώτη θέση σε ό,τι αφορά την πεποίθηση ότι η πίστη στον Θεό ταυτίζεται με την ηθική και είμαστε πρώτοι στον δυτικό κόσμο σε ό,τι αφορά τη σημασία που έχει η θρησκεία στη ζωή μας, γιατί αρνούμαστε να πειθαρχήσουμε στις σαφείς οδηγίες για τον περιορισμό της πανδημίας; 

Ισως να μην υπάρχει άλλη χώρα που να ασχολείται συνεχώς –κυριολεκτικά ολημερίς και ολονυχτίς– με τους συνταξιούχους της όπως η Ελλάδα. 

Τους τελευταίους μήνες παρατηρείται ένα παράδοξο –για ορισμένους– στην κρίση η οποία εξεδηλώθη στην Ανατολική Μεσόγειο, με αφορμή τις έρευνες για την αξιοποίηση των υδρογονανθράκων, που αδειοδότησε η κυβέρνηση της Λευκωσίας. Ηταν αναμενόμενο ότι η Τουρκία θα αντιδρούσε και ότι η Ελλάς θα συμπαρίστατο στην Κύπρο. Αναμενόμενες και οι όποιες αντιδράσεις της Ευρωπαϊκής Ενώσεως καθώς επίσης και των ΗΠΑ.