ΣΧΟΛΙΟ

«Κλείνω με ένα πολύ ουσιαστικό θέμα», είπε προχθές ο πρωθυπουργός στην τριτολογία του από το βήμα της Βουλής, αναγνωρίζοντας ότι «αναδείχθηκε και σωστά από όλους τους πολιτικούς αρχηγούς». 

Η εξαγγελία του πρωθυπουργού Κυριάκου Μητσοτάκη, την Τρίτη, ότι η λειτουργία των εκκλησιών θα επιτραπεί με τη συμμετοχή των φιλακόλουθων χριστιανών από τη 17η Μαΐου ήταν μια προσπάθεια σχετικής στηρίξεως του Αρχιεπισκόπου κ. Ιερωνύμου.

Ο κορωνοϊός έχει αλλάξει για τα καλά τη ζωή μας. Κανείς δεν μπορεί να μας πει με σιγουριά πότε θα τελειώσει αυτή η κρίση, πότε θα μπορέσουμε να πούμε εκείνο το οριστικό «φτου ξελευτερία» που λέγαμε παιδιά. 

Παρότι πέρασαν τέσσερις μήνες από τις 31 Δεκεμβρίου, οπότε Κινέζοι αξιωματούχοι ενημέρωσαν τον ΠΟΥ για την εμφάνιση μιας «μυστηριώδους πνευμονίας» στη Γουχάν, τα μυστήρια παραμένουν πολλά. Ο υπεύθυνος ιός εντοπίστηκε βέβαια, εντούτοις εξαιρετικά κρίσιμες πτυχές της δράσης του παραμένουν αφώτιστες.

Αν όλα πάνε καλά, από τον Μάιο θα αρχίσει η σταδιακή κατάργηση των περιοριστικών μέτρων. Σιγά σιγά θα βγούμε από την απομόνωση, θα ανακτήσουμε τα στοιχειώδη, όπως η ελευθερία μετακινήσεων, υπό την προϋπόθεση πάντα ότι «δεν θα τεθεί σε κίνδυνο η υγεία του πληθυσμού». 

Οσο ανάγκη έχει η Ευρώπη από τεράστια ποσά χρημάτων για να αντιμετωπίσει την πανδημία και τις συνέπειές της, τόσο επείγει η θέσπιση των μηχανισμών εύρεσης και διαχείρισης αυτών των πόρων. 

Εν αντιθέσει με τις άλλες χώρες της ευρωπαϊκής ηπείρου η Ελλάς έχει το θλιβερό προνόμιο να τελεί σε μία κατάσταση «ένοπλης ειρήνης» στη σχέση της με τη γείτονα Τουρκία.

Την επόμενη φορά που θα πάτε να ψηφίσετε και να «σταυρώσετε» κάποιον για βουλευτή, καθίστε λίγο και σκεφθείτε: «Είμαι σίγουρος ότι τον θέλω αυτόν να διαχειρίζεται την τύχη τη δική μου και του τόπου σε μια μεγάλη κρίση;»·

«Η ζωή εν τάφω» ψέλνουν οι ζωντανοί, σκεπτόμενοι και τον δικό τους θάνατο, προσδοκώντας την ανάσταση. Εν μέσω πανδημίας, ο Επιτάφιος Θρήνος μάς αγγίζει όλους, είτε πιστεύουμε είτε όχι.

Η τουρκική οικονομία κρέμεται από μία κλωστή και για πρώτη φορά αμφισβητούνται ανοικτά οι χειρισμοί του Ταγίπ Ερντογάν. Οι εξωτερικές περιπέτειες στη Συρία και στη Λιβύη δεν πάνε καλά για τα τουρκικά συμφέροντα.

Ηρωας; Οχι. Ο Περικλής Κοροβέσης δεν ήταν ήρωας. Το ξεκαθάριζε ο ίδιος σε όλους τους τόνους, του αυτοσαρκαστικού συμπεριλαμβανομένου. Το χιούμορ άλλωστε ήταν βαθύ γνώρισμά του, όπως και ο διαρκής έρωτας για τη ζωή, μ’ όλα τα στενέματά της, και η ικανότητά του να ανανεώνει την αισιο-δοξία του και την εμπιστοσύνη του στους ανθρώπους, για να αντιπαρέρχεται τις απογοητεύσεις και να αντιτάσσεται στη μοιρολατρία.

Με επικοινωνιακούς όρους έχουν αποθεωθεί. Γιατροί και νοσηλευτές σε όλον τον κόσμο γίνονται αποδέκτες χειροκροτημάτων, δωρεών, ειλικρινούς συγκίνησης και ευγνωμοσύνης.