ΣΧΟΛΙΟ

Οταν οι πολίτες βρίσκονται αντιμέτωποι με μία άγνωστη, απρόσμενη και επικίνδυνη απειλή, αναζητούν ένα μόνο πράγμα: ηγεσία.

Είχε μιαν ευπρόσδεκτη οικειότητα η χθεσινή εμφάνιση της νέας Προέδρου της Δημοκρατίας Αικατερίνης Σακελλαροπούλου. 

Αποχαιρετιόμαστε σαν να φεύγουμε για ταξίδι σε άγνωστα μέρη ή για χειρουργείο. Δεν γνωρίζουμε πότε θα ξαναβρεθούμε, αν θα είμαστε όλοι εδώ, οι ίδιοι. Διαλύονται ομάδες και συντροφιές· συνεργάτες, συμφοιτητές και συμμαθητές σκορπούν· μαγαζιά κλείνουν, επιχειρήσεις και επαγγέλματα «παγώνουν».

Με τον κίνδυνο να γίνω κουραστικός ή γραφικός (διαλέγετε και παίρνετε), μου φαίνεται αυτονόητο ότι το τελευταίο πράγμα που θα αντέξουμε ως κοινωνία είναι να διχαστούμε πάλι. Εύκολο είναι. 

Αραιά και πού τη βλέπουμε ακόμα την προειδοποιητική πινακιδούλα: «Μετά την απομάκρυνση εκ του ταμείου ουδέν λάθος αναγνωρίζεται». Οποιος κι αν λάθεψε, ο ταμίας ή ο πελάτης, ο κύκλος έκλεισε και δεν ξανανοίγει. 

Φαντάζομαι πως ο Κυριάκος Μητσοτάκης δεν είχε σκεφθεί ότι μπορεί να πρωταγωνιστήσει σε μια ελληνική εκδοχή της «τέλειας καταιγίδας». Και όμως, η μοίρα και η εξέλιξη των γεγονότων τού έχουν αναθέσει την ευθύνη της διακυβέρνησης σε μια εξαιρετικά κρίσιμη στιγμή.

Τι περίεργο, αλήθεια. Εκεί που επαινούσαμε και παροτρύναμε για συνύπαρξη σε δημόσιους χώρους, υψώνονται απαγορευτικά συναθροίσεων, ενώ οι ακυρώσεις εκδηλώσεων, διαλέξεων, φεστιβάλ, διοργανώσεων εν γένει πέφτουν βροχή.

Η Ελλάδα κερδίζει τον ανορθόδοξο πόλεμο που εξαπέλυσε η Τουρκία. Τα σύνορα φυλάσσονται· οι ευρωπαϊκοί θεσμοί και χώρες-μέλη της Ε.Ε. στέκονται πλάι στους Ελληνες, επιβεβαιώνοντας ότι εδώ είναι τα σύνορα της Ευρώπης· το εσωτερικό μέτωπο αποδεικνύεται αρραγές· έως και οι πρόσφυγες και μετανάστες που ελπίζουν να εισέλθουν στην Ελλάδα φαίνεται να συνειδητοποιούν ότι έπεσαν θύματα του κυνισμού του Τούρκου προέδρου Ερντογάν. 

Επραξε η κυβέρνηση του Κυριάκου Μητσοτάκη παν ό,τι δυνατόν και αντιμετώπισε επιτυχέστατα, έως τώρα, την οργανωμένη προσπάθεια παραβιάσεως των ελληνικών συνόρων στον Εβρο.

Το ελληνικό κράτος «ενηλικιώθηκε» με απότομο τρόπο αυτές τις μέρες. Κλήθηκε μέσα σε πολύ δύσκολες συνθήκες να διαχειρισθεί μία πρωτόγνωρη κρίση. Το έχει κάνει με επαγγελματισμό, αυταπάρνηση και επάρκεια. Μας αρέσει να λέμε ότι το κράτος μας είναι «χύμα». Είναι ό,τι του λες να είναι. Αν η πολιτική εντολή είναι να λειτουργεί σαν Μη Κυβερνητική Οργάνωση και να παρακολουθεί απαθώς τις εξελίξεις, τότε είναι βέβαιο ότι οι κρατικοί μηχανισμοί θα «κάτσουν». 

Στριμωγμένος ανάμεσα σε δύο αστραφτερές τουρκικές σημαίες και υπό το βλέμμα του πορτρέτου του Κεμάλ Ατατούρκ στην πλάτη του, ο νομάρχης της Αδριανούπολης, Ντουρσούν Αλί Σαχίν, απέφευγε τα μισόλογα και τελείωνε τις φράσεις του με ένα ελαφρύ μειδίαμα.

Ο Ερντογάν επιχείρησε να εργαλειοποιήσει, όπως επισημάναμε από την πρώτη στιγμή, το προσφυγικό – μεταναστευτικό πρόβλημα με στόχο την Ελλάδα.