ΣΧΟΛΙΟ

Οι κρίσεις που αναφύονται στον τομέα της εξωτερικής πολιτικής δεν αντιμετωπίζονται αποτελεσματικά με ρητορικές υπερβολές, όπως επιχειρήθηκε στις πρώτες κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ επί πρωθυπουργίας Ανδρέα Παπανδρέου. 

Παρακολουθώντας όσα συμβαίνουν στη Μεγάλη Βρετανία, ξαναγυρνάω σε εκείνο το μοιραίο και «πανάκριβο» καλοκαίρι του 2015. Οσα ζήσαμε γύρω από το δημοψήφισμα μοιάζουν τώρα με μια μακρινή ανάμνηση ή μάλλον με εφιάλτη που θέλουμε να αφήσουμε πίσω μας.

Αν η εξουσία δεν ήταν και αυταξία, οι μνηστήρες της θα ήταν λιγότεροι και φρονιμότεροι· θα περνούσαν τα λεγόμενά τους από την κρησάρα της υπευθυνότητας και θα ήταν προσεκτικότεροι στην επιλογή μεθόδων, ώστε να μην τις δουν να γίνονται μπούμερανγκ. 

Κάθε χρόνο, το ίδιο τροπάρι γίνεται όλο και πιο άρρυθμο. Φέτος, την αυγουστιάτικη χασμωδία με τα αποτελέσματα των Πανελλαδικών Εξετάσεων επέτεινε η εισαγωγή στο πανεπιστήμιο με βαθμολογία 0,84, δηλαδή με λευκή κόλλα.

Στα χρόνια της κρίσης, οι συναντήσεις πρωθυπουργών της Ελλάδας με τη Γερμανίδα καγκελάριο Αγκελα Μέρκελ προσέλαβαν ιδιαίτερο ενδιαφέρον.

Πολύ θετικό είναι το γεγονός πως η κυβέρνηση δεν προχωρεί στο άνοιγμα των καταστημάτων όλες τις Κυριακές. Η κυβέρνηση έχει μια ισχυρή εντολή να «σπάσει αυγά» έτσι ώστε να πάρει τα πάνω της η χώρα και να μπει σε τροχιά ανάπτυξης.

Πόσο μπορεί να ελπίζει η ανθρωπότητα όταν ο άτυπος πλην πανίσχυρος πλανητάρχης πρότεινε να βομβαρδίζονται με πυρηνικά οι κυκλώνες για να προστατεύονται οι ΗΠΑ;

Το να είσαι 4,5 χρόνια κυβέρνηση, να έχεις επιβάλει στη χώρα ένα τρίτο –αχρείαστο– μνημόνιο που γονάτισε κάθε πολίτη και πετσόκοψε τις δαπάνες δημοσίων επενδύσεων και συντήρησης υποδομών, και ένα μήνα μετά την ήττα σου στις εκλογές να επιρρίπτεις ευθύνες στη νέα κυβέρνηση για χρονίζοντα προβλήματα, όπως π.χ. το λιμάνι της Σαμοθράκης, δείχνει μεγάλο θράσος. 

Οταν ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης ανέλαβε μετά πολλού κόπου την πρωθυπουργία το 1990, οι εταίροι της Ελλάδος ανάσαναν με ανακούφιση. 

Μαθημένοι τα τελευταία χρόνια να καταρρίπτουμε τα τουριστικά μας ρεκόρ και βέβαιοι ότι αυτή είναι η μοναδική θεραπεία για τα ιδιωτικά και τα δημόσια οικονομικά μας, οδεύαμε σίγουροι ότι και φέτος θα σαρώσουμε. 

Ελαφόνησος, Υμηττός, Εύβοια: μέσα σε λίγες ημέρες τρεις πυρκαγιές, μεγαλύτερη και πιο καταστροφική αυτή της Εύβοιας ασφαλώς, δοκίμασαν την επάρκεια, τα όρια, τις αντοχές του κρατικού μηχανισμού, από δασοπυρόσβεση μέχρι όλες τις παραμέτρους της Πολιτικής Προστασίας. 

Η Κοίμησις της Θεοτόκου είναι μία από τις μεγαλύτερες εορτές της Ορθοδοξίας και μία από τις πέντε επίσημες αργίες του ελληνικού κράτους. Στα χρόνια της μεταπολιτεύσεως, ωστόσο, στην εορτή αυτή προσδόθηκε και μια έντονη πολιτική σηματοδότηση.