ΣΧΟΛΙΟ

Στη σύνοδο της Γουαδελούπης –αρχές Ιανουαρίου 1979– ο τότε Γάλλος πρόεδρος Βαλερί Ζισκάρ ντ’ Εστέν εισήγαγε τον τότε καγκελάριο της Δυτικής Γερμανίας Χέλμουτ Σμιτ στις πολιτικές διαβουλεύσεις των Μεγάλων Δυνάμεων της Δύσεως, που περιελάμβαναν τις ΗΠΑ, τη Βρετανία και τη Γαλλία.

Η υπερβολική πολιτική ορθότητα χαρίζει ψηφοφόρους και οπαδούς σε ακραίες πολιτικές δυνάμεις και στους ευαγγελιστές του φοβικού λαϊκισμού. 

Οι δύο Ελληνες αξιωματικοί που συνελήφθησαν την 1η Μαρτίου από την τουρκική στρατοχωροφυλακή στον Εβρο συμπληρώνουν σε λίγες ημέρες δύο μήνες κράτησης στις φυλακές της Αδριανούπολης. 

Γ​​εννηθήκαμε, επιβιώσαμε και μεγαλώσαμε ως κράτος επειδή συνδυάσαμε την ελληνική ψυχή με την εξασφάλιση της υποστήριξης των μεγάλων και σημαντικών δυνάμεων σε κάθε κρίσιμο σταυροδρόμι. Θα το ξανακάνουμε, αν παίξουμε σωστά τα χαρτιά μας.

Η νέα έκθεση του ΟΟΣΑ (Οργανισμός Οικονομικής Συνεργασίας και Ανάπτυξης) για την ελληνική εκπαίδευση δεν περιέχει κάτι που δεν γνωρίζουμε, τουλάχιστον εμπειρικά, ή κάτι που δεν συζητείται ευρέως εδώ και –πολλά– χρόνια. 

Η Ελλάδα και τα ελληνοτουρκικά θα παίξουν σημαντικό ρόλο στην προεκλογική εκστρατεία της Τουρκίας, μιας και ο πρόεδρος Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν και τα κόμματα της αντιπολίτευσης επενδύουν στον άκρατο εθνικισμό.

Η εξαγγελία προώρων προεδρικών και βουλευτικών τουρκικών εκλογών στις 24 Ιουνίου, από τον πρόεδρο κ. Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, προκάλεσε και την αναμενόμενη διέγερση στην Αθήνα, καθώς διατυπώνονται ήδη εκτιμήσεις περί αρνητικών συνεπειών στις ήδη βεβαρημένες ελληνοτουρκικές σχέσεις.

Εκεί που λες τα έχω δει όλα στη ζωή… προκύπτουν οι εκπλήξεις. Στην Ελλάδα, το Κέντρο και η Δεξιά κέρδισαν έναν εμφύλιο με τη βοήθεια των Βρετανών και κατόπιν των Αμερικανών. 

​O​ταν καμιά φορά κοιτάζω προς τα πίσω, στα χρόνια από την αρχή της κρίσης έως σήμερα, νιώθω ότι κάναμε μια «τρύπα στο νερό». Και ίσως νιώθω και λίγο αφελής. Γιατί πίστεψα ότι θα αλλάζαμε πραγματικά.

Ο θάνατος του σμηναγού Γιώργου Μπαλταδώρου προκαλεί δέος, θλίψη και ευγνωμοσύνη στις καρδιές όλων των Ελλήνων. Η υπέρτατη θυσία, η απώλεια ενός νέου, ξεχωριστού και άριστου ανθρώπου –συζύγου, πατέρα μικρών παιδιών –, η αναγνώριση ότι κάποιοι ζουν με τον θάνατο για να μπορούμε να απολαμβάνουμε την ελευθερία, μας θυμίζουν ότι τίποτα δεν είναι δεδομένο, τίποτα δεν χαρίζεται. Ούτε η ελευθερία ούτε η ζωή.

Καλοκαίρι του 1992 στην οικία του τότε Αμερικανού πρέσβη στην Ελλάδα. Ολη η Αθήνα σε έναν κήπο. Ο τότε πρόεδρος της Βουλής Αθανάσιος (Νανάς) Τσαλδάρης διέσχιζε το πλήθος βαρύθυμος. «Δεν μου λες, τι πάει να κάνει ο Σαμαράς;» – ήταν η εποχή εξάρσεως του Μακεδονικού.

Οι Τούρκοι παίζουν με τα νεύρα μας. Δεν έχουμε κανένα λόγο να παρασυρθούμε, εκτός εάν θέλουμε να εμπλακούμε σε κάποια περιπέτεια. Αυτό που συμβαίνει αυτή την περίοδο είναι πάρα πολύ επικίνδυνο.