ΣΧΟΛΙΟ

Η σύσκεψη των πολιτικών αρχηγών υπό τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας κ. Προκόπη Παυλόπουλο, για την προσφυγική κρίση και τη στάση της Ελλάδος στο Ευρωπαϊκό Συμβούλιο, τείνει εκ των προτέρων να πάρει τη μορφή αντιδικίας περί όνου σκιάς.

Κάθε πρωθυπουργός στην εποχή των μνημονίων χρειάζεται ένα μεγάλο στόχο ή μια χίμαιρα, εξαρτάται πώς το βλέπει κανείς, για να συνεχίσει να… πηγαίνει στο γραφείο του.

Αρχές Οκτωβρίου του 2015, ο καγκελάριος της Αυστρίας Βέρνερ Φάινμαν είχε επισκεφθεί τη Λέσβο, συνοδευόμενος από τον πρωθυπουργό της Ελλάδας, Αλέξη Τσίπρα. Στόχος η αυτοψία.

H ​Δύση αντιμετωπίζει μια πολύ μεγάλη κρίση ηγεσίας. Δεν το γράφω για παρηγοριά στα δικά μας χάλια. 

Πόλεμος, έξοδος, οδύσσεια, διασπορά, περιπλάνηση σε αναζήτηση γης της επαγγελίας – όλα όσα γνωρίζουμε από τα αρχαιότερα λογοτεχνικά και θρησκευτικά κείμενα.

Διεκτραγωδούμε και ορθώς την έκπτωση του ελληνικού πολιτικού συστήματος, την αποσύνθεση της κοινωνίας, την οικονομική κατάρρευση για διαφόρους λόγους, πρωτίστως όμως λόγω αδυναμίας προσαρμογής ενός αξιοθρήνητου κατεστημένου στα ευρωπαϊκώς ισχύοντα, επί δεκαετίες.

Υπάρχουν στιγμές που πραγματικά δεν ξέρω αν και ποιος μπορεί να κυβερνήσει αυτή τη χώρα. Ζούμε μια τέτοια ιστορική στιγμή καθώς η Ελλάδα μοιάζει όλο και περισσότερο με αυτό που πριν από πάρα πολύ καιρό προσομοιάσαμε με failed state.

Εχει απόλυτο δίκιο ο δήμαρχος Θεσσαλονίκης Γιάννης Μπουτάρης. «Οι πρόσφυγες δεν τρώνε ανθρώπους». Για το αντίστροφο όμως δεν είμαστε βέβαιοι.

Τ​​ο φθινόπωρο του 2014 η κυβέρνηση Σαμαρά βρισκόταν μπροστά σε ένα αδιέξοδο. 

Οι κίνδυνοι στην περιοχή μας πολλαπλασιάζονται μέρα με τη μέρα. Για σήμερα είχε οριστεί η έναρξη της εκεχειρίας που συμφώνησαν πριν από μία εβδομάδα οι συμμετέχοντες στη διεθνή ειρηνευτική διαδικασία της Συρίας.

Ασφαλώς έχουν τη σημασία τους η αξιολόγηση της οικονομικής πορείας της χώρας από το κουαρτέτο, η έναρξη των διαπραγματεύσεων για την αναδιάρθρωση του χρέους, η οικτρή εσωτερική αντιπαράθεση και αποσύνθεση της πολιτικής ζωής, στο σύνολό της.

Η Ελλάδα έχει πολλά και βαριά προβλήματα. Την εξάρτησή της από την Ε.Ε. και το ΔΝΤ. Τον οικονομικό καταποντισμό.