SIAKANTARIS

Το καλύτερο σενάριο για τη Φρανκφούρτη είναι να μην κόψει η ίδια ευρώ, αλλά να κάνει παιχνίδι με τα επενδυτικά κεφάλαια που θα καταφύγουν από τις αναδυόμενες οικονομίες.

Αργά αλλά σταθερά παγιώνεται η ανάγκη στήριξης της κατεστραμμένης ελληνικής οικονομίας, η έκκληση για αλλαγή. Πρέπει να περιμένουμε να τα πουν ξένοι για να πείσουν;

Το πρώτο εταιρικό χρεοστάσιο της Κίνας ανάγκασε αρκετούς να σπάσουν τον «χάλκινο κουμπαρά» τους για μετρητά. Η τιμή του συμβολαίου χαλκού υποχώρησε βίαια.

Το τελευταίο καμπανάκι της Τράπεζας Διεθνών Διακανονισμών έχει μορφή μελέτης με την οποία προειδοποιεί για αδιέξοδο πολύ μεγαλύτερο από αυτό του 2008.

Περισσότερα από 450 δισ. δολ. «μετοχοδανείων» είναι σήμερα επενδεδυμένα σε μετοχές της Wall Street, ποσό ρεκόρ.

H Κίνα ωριμάζει και αλλάζει. Μαζί της, αλλάζει και η εξίσωση της παγκόσμιας οικονομικής σταθερότητας. Το 2014 θα είναι το έτος που το Πεκίνο θα έχει εμπεδώσει κι επικοινωνήσει μια νέα φυσιογνωμία.

Μετά την ανοιχτή αντιπαράθεση για την Ουκρανία, η Ευρώπη είναι πλέον «με το ζόρι εταίροι» – όχι πια «φίλοι» με τον ενεργειακό προμηθευτή της.

Οι πιο ευφάνταστοι παρατηρητές βλέπουν τη σταδιακή είσοδο της Κίνας στον νομισματικό ανταγωνισμό.

Από εκεί που έμοιαζε να αρπάζει ό,τι μικρόβιο κυκλοφορούσε στις αγορές, τώρα μοιάζει να μην κολλάει τίποτα στη χρηματοοικονομική της βιτρίνα.

Αν ζούσαμε σε ένα συμβολικό κόσμο, η υποχώρηση του ελληνικού κόστους δανεισμού σε χαμηλό ρεκόρ από υπογραφής Μνημονίου (Μάιος 2010), θα σήμαινε την ανάδυση από τον βούρκο της κρίσης.

Με αφορμή τις εκτιμήσεις για νέες κεφαλαιακές ανάγκες των τραπεζών, Ευρωπαίοι και ΔΝΤ ερίζουν για το ποιος θα βάλει και πόσα στη χρηματοδότηση της Ελλάδας.

Η Ευρωζώνη έχει ανάγκη -πριν αποπειραθεί να στηρίξει την Ουκρανία- να πείσει άμεσα για τη δική της εσωτερική σταθερότητα.