ΣΙΝΕΜΑ

Το «Larceny», του 1995, αποτελεί ένα από τα μεγαλύτερα αινίγματα της κινηματογραφικής διαδρομής του Βρετανού δημιουργού.

Δεν μοιάζουν με τις χαριτωμένες πρωταγωνίστριες των rom com των ’90s ούτε με τις νευρωτικές ηρωίδες του Γούντι Άλεν. Oι γυναίκες στα ρομάντζα του σύγχρονου σινεμά έχουν κανονική ζωή και κανονικά προβλήματα.

Το παθιασμένο πέρασμα σε μια νέα εποχή, στο τρυφερό φιλμ της Εμιλί Ατέφ.

Ο άνθρωπος που έφτιαχνε τις αφίσες του Κισλόφσκι και ο νεαρός γραφίστας που ευθύνεται για μια viral αφίσα του «Poor Things» ξετυλίγουν στην «Κ» το κουβάρι της εθνικής σχολής που ξεκίνησε επί Στάλιν καταφέρνοντας «πίσω από το σιδηρούν παραπέτασμα» να δημιουργεί πόστερ-έργα τέχνης.

Για ποιον λόγο δεν υπάρχει κατηγορία στα βραβεία Οσκαρ που να αναγνωρίζει και να τιμά τη δουλειά των χορογράφων; Η ιστορική διαδρομή από τη δεκαετία του 1930 έως σήμερα.

Ενώ το δεύτερο μέρος του «Dune» διά χειρός Ντενί Βιλνέβ επελαύνει στο box-office, επανέρχεται στο προσκήνιο η άγνωστη και ανολοκλήρωτη πρώτη απόπειρα μεταφοράς των βιβλίων του Φρανκ Χέρμπερτ.

Δεν ξέρω αν «φταίει» ο συρρικνωμένος αριθμός κινηματογραφικών αιθουσών στο κέντρο, αλλά τόσες ουρές έξω από σινεμά είχα χρόνια να δω.

Ο σκηνοθέτης μιλάει στην «Κ» για τον «Πάγο που καίει» και την κυριαρχία του ασιατικού κινηματογράφου.

Ντοκιμαντέρ μικρού μήκους για την καταστροφική πυρκαγιά του Εβρου.

Τι κι αν τυπικά η Ελευσίνα παρέδωσε τον τίτλο της Πολιτιστικής Πρωτεύουσας με το τέλος της περασμένης χρονιάς; Ο οργανισμός της διοργάνωσης θα εξακολουθεί να βρίσκεται σε πλήρη λειτουργία τουλάχιστον μέχρι τον Απρίλιο.

Επιβλητικό και σύγχρονο το δεύτερο κεφάλαιο της πολυαναμενόμενης ταινίας.

Είδαμε το πολυαναμενόμενο δεύτερο μέρος της κινηματογραφικής μεταφοράς του sci-fi έπους και αναζητήσαμε τους λόγους πίσω από τη θρυλική υπόσταση του έργου του Φρανκ Χέρμπερτ.