ΣTAΣEIΣ

Π​​αλιός ο έρωτας των ανθρώπων για τις φάρσες. Είτε στο χαριτωμένο πείραγμα αποσκοπούν είτε στη χοντροκομμένη κοροϊδία. Μας αρέσουν τα ψέματα, αρκεί να μην είμαστε εμείς ο στόχος τους. Το ωραίο τέχνασμα της Πρωταπριλιάς επιτρέπει στις ανθρώπινες κοινότητες να αναγνωρίζουν το εικοσιτετράωρο δικαίωμα στο ψέμα, ώστε κάπως να εκτονώνεται η όρεξή μας να κάνουμε πλάκα, να ξεγελάμε.

Κ​​άθε σκάνδαλο που αποκαλύπτει την υποκρισία κάποιου ιερατείου, οποιαδήποτε θρησκεία κι αν λέει ότι διακονεί, νομιμοποιεί δύο ενδιαφέροντα ερωτήματα.

Α​​ν στρέψεις το ένα μάτι προς την Κεντροδεξιά (προσωποποιημένη από την κ. Κατερίνα Παπακώστα) και το άλλο προς την Κεντροαριστερά (προσωποποιημένη από την κ. Μαριλίζα Ξενογιαννακοπούλου και την κ. Μυρσίνη Ζορμπά), τι απομένει για να μελετήσεις τον εαυτό σου στον καθρέφτη;

Εναν μήνα μετά την τραγωδία στο Μάτι, σχεδόν τίποτε δεν δείχνει ότι το πάθος θα γίνει μάθος για όλους μας, πολίτες και πολιτικούς. 

Εκτός από τις παραδοσιακές πινακίδες στη βιτρίνα των καταστημάτων, που ανακοινώνουν ότι το μαγαζί είναι κλειστό λόγω ανακαινίσεως, συνταξιοδοτήσεως ή οριστικής διαλύσεως, εσχάτως εμφανίζεται με αυξανόμενη συχνότητα η πινακίδα «κλειστό λόγω φορολογικών παραβάσεων». 

«​Τα μπάνια του λαού»; Ενας θρύλος κι αυτά. Ενα από τα γλωσσικά κειμήλια που μας κληροδότησε η ευφάνταστη ρητορική του Ανδρέα Παπανδρέου και γενικά του πάλαι ποτέ επινοητικού ΠΑΣΟΚ, μαζί με την «αναδόμηση», τον «ετεροχρονισμό», την «ανωτατοποίηση» και καμιά σαρανταριά άλλα σύνθετα με δεύτερο συνθετικό την έρμη ποίηση. 

Ποιητής περισσότερο ταλαιπωρημένος από τον Κ.Π. Καβάφη δεν πρέπει να υπάρχει. Οι γνωμικοί του στίχοι και τα λεγόμενα διδακτικά ποιήματά του είναι στα SOS γενιές και γενιές τώρα: γενιές μαθητών που δίνουν πανελλαδικές, αλλά και δασκάλων κάθε είδους και πολιτικών και δημοσιογράφων. 

Οποιος κι αν σωζόταν από του Χάρου τα δόντια, όπως σώθηκε ο Ιταλός που το φορτηγό του σταμάτησε μιαν ανάσα από το χείλος της γκρεμισμένης γέφυρας στη Γένοβα, και ιδιαιτέρως πιστός αν δεν ήταν, τα ίδια θα έλεγε: ότι τον έσωσε ο Θεός. 

Πριν από λίγες ημέρες, όταν ο Ταγίπ Ερντογάν δήλωνε ότι δεν φοβάται, γιατί αν οι Αμερικανοί έχουν το δολάριο, οι Τούρκοι έχουν τον Αλλάχ, εμείς της Δύσης ειρωνευόμασταν την πεποίθησή του πως οι ουράνιες δυνάμεις εμπλέκονται και στις υποθέσεις των Χρηματιστηρίων.

Ουδείς κατάλογος θεοτοκωνυμίων είναι πλήρης και τελεσίδικος. Εκατοντάδες τα ονόματα της Παναγίας, όσα ορίζουν τον τόπο όπου βρέθηκε μια εικόνα της και χτίστηκε εκκλησία ή μοναστήρι, κάποια ιαματική της ιδιότητα ή τον τύπο της εικονογραφικής απόδοσής της, αποτελούν τεκμήρια μιας επινοητικής αγάπης και μιας εξίσου εφευρετικής ανάγκης: της αέναα αυτοαναπαραγόμενης ανάγκης για παραμυθία. 

Κοινός τόπος δύο κορυφαίων εκπροσώπων του ελληνικού διαφωτισμού, του Ξενοφάνη του Κολοφώνιου και του Ευριπίδη, ήταν η μομφή, αν όχι το παράπονο, για την υπερβολική σημασία που απέδιδαν οι πόλεις στις επιτυχίες των αθλητών τους.

Π​​ερήφανοι; Ναι. Για τους πυροσβέστες, που ρισκάρουν τη ζωή τους πολεμώντας θερμοκρασίες που λιώνουν και το τιτάνιο. Για τους πιλότους, που, κυβερνώντας γηρασμένα αεροσκάφη, πασχίζουν να φτάσουν ώς την καρδιά της πυρκαγιάς.