ΣTAΣEIΣ

Ισως κάποια στιγμή στο μέλλον οι ιστορικοί καταπιαστούν με το ερώτημα ποιος από τους δύο Καμμένους των ΑΝΕΛ έβλαψε περισσότερο τη Συρία, ο Πάνος ή ο Δημήτρης. Ποιος δηλαδή συνέβαλε καθοριστικότερα στον εμπλουτισμό της πολιτικής ρητορικής με χυδαίους όρους, στην καλλιέργεια ενός μάγκικου στυλ και στη διάδοση συνωμοσιολογικών ελαφροτήτων. 

Ωστε λοιπόν «κράτος δεν είναι ο πρωθυπουργός, κράτος είναι ο Ολυμπιακός». Το έγραψαν στο πανό τους κάποιοι οπαδοί του Ολυμπιακού, που έκριναν αδιανόητο να μιλήσει στην έδρα τους, τον Πειραιά, ένας σεσημασμένος Παοκτσής, ο κ. Τσακαλώτος. Σωστά. 

Ο κ. Κώστας Κατσίκης ανήκει στην ομάδα των πολιτευομένων που μπορούν να καυχώνται για το ακλόνητο πιστεύω και τις αταλάντευτες πεποιθήσεις τους.

​​«Δεσποζόμενα ζώα»; Κάπως έπρεπε να τα αποκαλέσουν βέβαια τα κατοικίδια που μοιράζονται στέγη ανθρώπων, άλλοτε για πολύ, όσο κρατάει η ζωή τους, κι άλλοτε για πολύ λίγο, όσο κρατάει η δίποδη «ευαισθησία», όταν τη γεννάει η μόδα και η μίμηση· αμέτρητα σκυλιά και γατιά τα σκόρπισαν σε όλη την Ελλάδα ηθικώς αδέσποτα δίποδα, που η ζωοφιλία τους εξατμίστηκε σαν νερό στη Σαχάρα.

Από τις κοινές συνεντεύξεις Τύπου ηγετών που μόλις τελείωσαν την απόρρητη αντιπαράθεσή τους σε κάποια Σύνοδο Κορυφής, μαθαίνουμε όσα οι ίδιοι θέλουν να μας πουν. Οσα συμφώνησαν εκ των προτέρων πως είναι ανακοινώσιμα. Τίποτε παραπάνω. Ή μάλλον όχι. 

Ισως είναι μία από τις λίγες φορές που οδεύουμε προς εθνική εορτή με σοβαρά εθνικά θέματα όχι απλώς ανοιχτά, αλλά σε φάση όξυνσης. 

Στον κόσμο του τουίτερ, τα φέικ νιους ταξιδεύουν έξι φορές ταχύτερα από τις αληθινές ειδήσεις, σύμφωνα με τα αποτελέσματα μιας έρευνας που δημοσιεύτηκαν στο περιοδικό «Science». Και φτάνουν σε δεκαπλάσιο κοινό. 

Η τύχη των δύο Ελλήνων αξιωματικών, αυτό είναι το μείζον. Επειδή, πρώτον, ξέρουμε –και όχι μόνο από τον κινηματογράφο, παρά και από τις αφηγήσεις Τούρκων και Κούρδων πολιτικών κρατουμένων– τι εστί τουρκική φυλακή.

​Τα γυαλιά της μυωπίας ή της πρεσβυωπίας τα φοράμε για να βλέπουμε καλύτερα. Εκτός όμως από αυτά, ξεκινάμε τη μέρα μας φορώντας κι άλλα γυαλιά. Και όχι για να βλέπουμε πιο καθαρά, αλλά για να προσαρμόζουμε όσα βλέπουμε σε όσα θα θέλαμε να βλέπουμε. Τα γυαλιά αυτά, άυλα όπως είναι, δεν τα βγάζουμε στον ύπνο. 

Ω​​στε λοιπόν υπάρχει και στην Ελλάδα ακροδεξιά βία. Δεν είναι αποκλειστικό γνώρισμα της Βρετανίας, της Ιταλίας, της Γερμανίας και των ΗΠΑ.

Είτε στο πεδίο της εσωτερικής πολιτικής αθλείται, πάντα μ’ ένα μικρόφωνο στο χέρι, είτε εξωτερική πολιτική ασκεί με πολεμικές επιχειρήσεις, ο Ταγίπ Ερντογάν έχει αποδείξει ότι αγαπημένο του δόγμα είναι ο τυχοδιωκτισμός και στρατηγική του η πρόκληση έντασης. 

Και στην πιο ταπεινή σκηνή, το θέατρο υπηρετεί κάτι πολύ σπουδαιότερο από την υποκρισία όπως συνήθως την εννοούμε, σαν ψέμα δηλαδή.