ΣTAΣEIΣ

Το πρώτο ερώτημα είναι πώς κατέληξαν ημιακυρωμένα στον εκπλειστηριασμό και στην εκποίηση πανίσχυρα συγκροτήματα του Τύπου, που επί δεκαετίες είχαν στενότατες σχέσεις με το κράτος, αν δεν ήταν αυτά τα ίδια το κράτος, κι αν δεν «ανεβοκατέβαζαν κυβερνήσεις», κατά το κοινώς λεγόμενο και πάνδημα πιστευόμενο.

Το στερεότυπο «αδόκητος θάνατος» δεν έχει βέβαια θέση στον λόγο μας, όταν πεθαίνει ένας άνθρωπος πλήρης δεκαετιών. 

Ωστε λοιπόν μια ανάρτηση στο φέισμπουκ «δεν είναι δημόσιος λόγος», αλλά ένα «γεια χαρά» σε φίλους. Αντί να τους τηλεφωνήσεις, να τους στείλεις μήνυμα με το κινητό ή στην ηλεκτρονική τους διεύθυνση, τους χαιρετάς εκθέτοντας τις απόψεις σου στον τοίχο σου.

Τα γλωσσικά γονίδια, που τάχα μεταφράζουν αυτόματα μέσα μας ό,τι γράφτηκε στην αρχαιοελληνική και στην ελληνιστική, εξασφαλίζοντάς μας άκοπη πρόσβαση στον Ομηρο, στον Πλάτωνα και στην Καινή Διαθήκη, είναι ελληνοκαπηλικός μύθος.

Ωστε λοιπόν «τις επόμενες δεκαετίες η Ελλάδα θα αποτυπώνεται στο μυαλό των σπουδαγμένων ξένων σε όλο τον πλανήτη, από την Ασία έως τη Λατινική Αμερική, από δύο χαρακτηριστικά: τον αρχαίο ελληνικό πολιτισμό και το νεοελληνικό PSI». 

Οταν η αστυνομία μιας χώρας, αμέσως έπειτα από φονική τρομοκρατική ενέργεια, ανακοινώνει επίσημα ή αφήνει να διαρρεύσει ότι «γνώριζε τον δράστη», υποθέτoυμε ότι το κάνει για να πείσει τον κόσμο πως οι υπηρεσίες της δουλεύουν καλά.

«​​Αλβανοί πάτησαν την ελληνική σημαία» ουρλιάζει –και παραπλανά– ο τίτλος πάνω στη μικρή οθόνη, ενόσω η παρουσιάστρια του καναλιού συλλαβίζει μελοδραματικά την είδηση.

Δύσκολοι οι καιροί για τους ευρωπαϊκούς επιχειρηματικούς κολοσσούς, ιδίως τους γερμανικούς, BMW, Puma, Λουφτχάνσα, Bosch κ.ά. 

Υπόθεση πρώτη: Αν το ζητούμενο είναι η εικόνα, αν αυτό που μας καίει είναι να μη φαίνονται όσα άσχημα γίνονται, και δεν πά’ να γίνονται, τότε ορθώς έχει δοθεί εντολή, όπως γράφτηκε, σε σκηνοθέτες και κάμεραμεν να μην καταγράφουν τις εντός Βουλής βιαιοπραγίες. 

Τη φράση-κλισέ «τώρα περνάμε τον τελευταίο δύσκολο κάβο», που χρησιμοποιεί συχνά ο Αλέξης Τσίπρας, τη χρησιμοποιούσε και ο πρωθυπουργός τότε Αντώνης Σαμαράς, αλλά και ο προκάτοχός του, ο Γ. Α. Παπανδρέου. 

Αυτού του είδους η αντιπολίτευση, που αποτελεί σταθερό τμήμα της πολιτικής μας παράδοσης, η αντιπολίτευση-τικ δηλαδή, η αυτόματη και σαν από ένα κασετόφωνο ικανό να παίξει μόνο λιγόλογα ρεφρέν, θεμελιώνεται στην πίστη ότι ο λαός, η κοινωνία, οι πολίτες είναι ένα σώμα χωρίς πνεύμα. 

Ο ένας, βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ, του νομού Κοζάνης, δηλώνει ότι κατέθεσε τη φωτογραφική τροπολογία για τη λαθρεμπορικώς δράσασα ΣΕΚΑΠ και τη διαγραφή του προστίμου χωρίς να την έχει γράψει ο ίδιος και χωρίς ουσιαστικά να γνωρίζει το περιεχόμενό της.