ΣTAΣEIΣ

Ωστε λοιπόν «αυτά που επισημαίνει ο Αμβρόσιος δεν είναι λάθη, είναι ο τρόπος με τον οποίο τα λέει». Η έγκριση των λεγομένων του δεσπότη Καλαβρύτων, η επικύρωση, ο καθαγιασμός τους, έγινε από τον αρχιεπίσκοπο Ιερώνυμο στη συνέντευξή του στον Αλέξη Παπαχελά, στον ΣΚΑΪ.

Καλά κι άγια έκαναν τα κανάλια, κρατικά και ιδιωτικά, που έδειξαν στα δελτία ειδήσεων ένα φιλμάκι με το οποίο η Αστυνομία προειδοποιεί τους αθώους του κόσμου τούτου να βάλουν ένα όριο στην ευπιστία τους.

Ονόματα γράφονται και σβήνονται. Ονόματα λέγονται και καίγονται. Ταχύτατα. Σαν ένα ριάλιτι που δεν λέει να βρει το τέλος του η συγκρότηση του ΕΣΡ.

Το θέλουμε – δεν το θέλουμε, δυσφορούμε – δεν δυσφορούμε, πιστεύουμε – δεν πιστεύουμε ότι παραμένουμε ο ομφαλός της Γης, δεν υπάρχουν άλλες εκλογές, εκτός από τις προεδρικές των Ηνωμένων Πολιτειών, που να αποσπούν το πλανητικό ενδιαφέρον.

Θέμιδα την ανεβάζουμε, Θέμιδα την κατεβάζουμε. Αγνωστο όμως αν οι αναφορές στο όνομά της, ένα κλισέ κι αυτές, συντηρούνται μόνο από την ανάμνηση δύο βιβλίων του Δημήτρη Ψαθά («Η Θέμις έχει κέφια» και «Η Θέμις έχει νεύρα»), ή έχουν και κάποια ίχνη γνώσης για το ποια η θεά και το σόι της.

Από τα έργα και τις ημέρες του, και από τις δηλώσεις μεγαληγορούντος ταραχοποιού στις οποίες ειδικεύεται, φαίνεται πως ο κ. Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν έχει αποφασίσει ότι οφείλει να κληροδοτήσει στην πατρίδα του, ει δυνατόν και στην ανθρωπότητα, όχι απλώς ένα δόγμα με το όνομά του αλλά έναν -ισμό: ερντογανισμό.

Ο Ντόναλντ Τραμπ δεν έχει έρθει ποτέ στην Ελλάδα. Μολαταύτα τον έχουμε συναντήσει όλοι μας. Και πολλές φορές, σε περιστάσεις ευτράπελες ή δραματικές.

Οσοι συνεχίζουν να θυμούνται ότι το ποίημα του Διονύσιου Σολωμού τιτλοφορείται «Υμνος εις την Ελευθερίαν» και θυμούνται επιπλέον πως η Ελληνική Επανάσταση που προκάλεσε τη σύνθεσή του υπήρξε γεγονός διεθνούς σημασίας…

Στο δέλτα της διαπλοκής και της διαφθοράς, ένα βαλτότοπο όπου θριαμβεύουν οι διαβόητες τριγωνικές σχέσεις, η Δημοκρατία δεν θα μπορούσε ποτέ να διάγει βίο ακίνδυνο.

Καλές κι άγιες οι συζητήσεις. Μπορεί να άρουν παρεξηγήσεις, όπως τονίστηκε και από τις δύο πλευρές, Πολιτεία και Εκκλησία, και να προσδιορίσουν τι όντως επανεξετάζεται, τι αναθεωρείται, με ποιες προϋποθέσεις και με ποιο χρονικό πλάνο.

Το άλλοθι κάθε κυβέρνησης είναι η προηγούμενή της, οι προκάτοχές της γενικότερα. Ελάχιστες φορές υπήρξε εναλλαγή στην εξουσία δίχως ν’ ακούσουμε τους νεοορκιζόμενους να ψέλνουν το τροπάριο περί «καμένης γης».

Είχαμε πολλά χρόνια ν’ ακούσουμε ποσοστά που ν’ αγγίζουν το 100%. Το 98,3% που απέσπασε στην Ουγγαρία το «Οχι στους πρόσφυγες, όχι στις ποσοστώσεις», στο δημοψήφισμα που διοργάνωσε ο εθνικιστής Βίκτορ Ορμπαν, θύμισε τα ενενηνταεννιάρια που θέριζαν άκοπα ο Τσαουσέσκου και οι λοιποί σταλινίσκοι κάποιας εποχής, αλλά και οι δικοί μας χουνταίοι.