ΣTAΣEIΣ

Ενώ λοιπόν με τις μεταφορές μάς πιάνει τρόμος και τις εγκλωβίζουμε σε εισαγωγικά, για να μη δράσουν ανεξέλεγκτες, με τους συμβολισμούς έχουμε πάθος μέγα.

Αλλοι πολιτικοί ηγέτες συμβουλεύονται αστρολόγους για να δουν προς τα πού θα κινηθούν, ορισμένοι εμπιστεύονται μόνο τη γνώμη του ολιγοπρόσωπου στενότατου περιβάλλοντός τους, κάποιοι ακούνε σεβαστικά τον πνευματικό ή τον γέροντά τους και αρκετοί αποφασίζουν συνεκτιμώντας τα πορίσματα μυστικών δημοσκοπήσεων.

Μερικές λέξεις έχουν αποκλειστικά επίσημη ζωή, γυαλιστερή, στην τηλεόραση και λιγότερο στις εφημερίδες. Στις κουβέντες μας τις χρησιμοποιούμε ελάχιστα. Κάποιες φορές, λιγοστές, είναι χρήσιμες. Συνήθως όμως τις πετάμε προς επίδειξη γνώσεων ή δημοσιογραφικής ειδίκευσης.

Ο κ. Σαμαράς ξέρει καλή μπάλα. Ψηλός, κοντρολαρισμένος, με μεγάλο διασκελισμό και απότομες αλλαγές ταχύτητας και κατεύθυνσης στις εφόδους του, που αιφνιδιάζουν τους αντιπάλους του, μας έχει χαρίσει πολλές όμορφες στιγμές.

Ξέρουμε βέβαια ότι τα τηλεοπτικά σποτάκια που διαφημίζουν τους πολιτικούς, είναι πιθανό να αποβούν εκλογικώς καθοριστικά, έστω κι αν παρουσιάζουν την πολιτική σαν εμπόρευμα περίπου όπως όλα τα υπόλοιπα.

Αν αρκεί μια δήλωση ή μια πινακιδούλα, τις πρώτες ώρες του συγκλονισμού από την εκτέλεση των σκιτσογράφων της εφημερίδας Charlie Hebdo, τότε ναι, είμαστε Σαρλί Εμπντό ο καθένας χωριστά και όλοι μαζί.

Α​​νάπαυλα. Διακοπή. Ανακωχή. Μέρα που είναι. Και δέηση στο πνεύμα των Χριστουγέννων να φύγει από τις σελίδες του Τσαρλς Ντίκενς και από το σελιλόιντ και να περάσει και από τα μέρη μας.

Η ​​εισαγγελική απόφαση να αρχειοθετηθεί η υπόθεση Χαϊκάλη – Αποστολόπουλου άνοιξε θέματα (και στόματα) και δεν τα έκλεισε. Προκάλεσε απορίες (και όχι αποκλειστικά στο μυαλό των καχύποπτων και των συνωμοσιολόγων) παρά έδωσε απαντήσεις.

Ο​​λο και μεταφυσικότερους δρόμους ακολουθεί η πολιτική στον τόπο μας. Και συγκεκριμένα η ίδρυση κομμάτων. Ο κ. Σταύρος Θεοδωράκης –που δεν διστάζει να καταγγέλλει ότι στην Ελλάδα επικρατούν πολιτικά οι προβεβλημένοι των μίντια– στα πεντηκοστά του γενέθλια άκουσε μια φωνή να του λέει αυστηρά πως κάτι πρέπει να κάνει επιτέλους.

Η ​​περίοδος της προεδροθηρίας που διανύουμε πλουτίζει τις γνώσεις μας για το επιστημονικό αντικείμενο με τον τίτλο «η καθ’ ημάς και καθ’ ημών πολιτική». Μαθαίνουμε λ.χ. (ή μάλλον βλέπουμε να επιβεβαιώνονται τα διδάγματα παλαιότερων μαθημάτων) ότι θεμελιώδης παράμετρος των κομματικών σχεδιασμών παραμένει η «εμπιστοσύνη στον λαό».

Ολα τ’ αλέθει ο καλός ο μύλος. Αλλά και ο κακός ο μύλος –της αμετροέπειας, της απαιδευσίας και της εκφοβιστικής ωμότητας– δεν πάει πίσω.

«​​Τι νόημα έχει να εξοφλούνται οι μεγάλες τράπεζες και αντ’ αυτού να επιβαρύνονται οι φορολογούμενοι;» Ρητορικό βεβαίως το ερώτημα, πιστοποιεί παρ’ όλ’ αυτά ότι ο «λαϊκισμός»…