ΣTAΣEIΣ

Βαθιά πίστη; Ακρότατη ευλάβεια; Εξομολογητής ή γέροντάς τους δεν είμαι, δεν έχω λοιπόν λόγο να μην πιστεύω πως όσοι εμπλέκουν τα θεία στην πολιτική, οικονομική, ιατρική, αθλητική, καλλιτεχνική καθημερινότητα, το πράττουν από αγνό θρησκευτικό φρόνημα.

Μια εξήγηση είναι ότι προσπαθούν να αμυνθούν στον ανταγωνισμό του Ιντερνετ, που έχει διεμβολίσει την πελατεία τους, ιδίως τη νεανική.

Οι κοινοί θνητοί, που κυκλοφορούν και με το όνομα «μέσοι πολίτες» ή «απλοί άνθρωποι», ενίοτε δε και «πληβείοι» και επί το δημοτικότερον «πλέμπα» (ας αποφύγουμε εδώ τα συνώνυμα «όχλος», «μάζα» και «τελευταίοι των αφελών»), δυσκολεύονται να καταλάβουν τα κριτήρια και τις μεθόδους της υψηλής λεγόμενης πολιτικής.

Ολοι βρίσκουν το δίκιο τους κάποια στιγμή. Ακόμα και ο κ. Γ. Παπανδρέου, εισηγητής του παραμυθητικού δόγματος «λεφτά υπάρχουν»: αν δεν υπήρχαν λεφτά, πώς θα είχε ταξιδέψει στο εξωτερικό 1,5 δισ. μόνο την περίοδο 2010-2014, με έξοδα αποστολής πληρωμένα από 5.260 δημόσιους υπαλλήλους;

Στα σαράντα χρόνια της μεταπολίτευσης, κάθε κόμμα με τη σειρά του στην εξουσία και περί τους εκατό προέδρους και γενικούς διευθυντές της ανυπόληπτης και σχεδόν άφαντης πλέον κρατικής τηλεόρασης δεσμεύτηκαν ότι «θα την κάνουν BBC».

Φυσικά και δεν μαθαίνει όποιος παθαίνει. Φυσικά και η επανάληψη ενός παθήματος δεν γίνεται μητέρα μαθήματος. Κι ας επιμένει περί του αντιθέτου τόσο η προσωπική ιδιοφυΐα, του Αισχύλου, στην «Ορέστεια», όσο και η λαϊκή σοφία, με τις παροιμίες της.

Ειπε μια κουβέντα παγκαλικής ποιότητας η κ. Ελένη Κούρκουλα, υφυπουργός Παιδείας επί Σημίτη, και πέσαμε να τη φάμε. Είπε λοιπόν σε συνέντευξή της…

Σε ελάχιστες ιδέες κοινής αποδοχής έχουν κατασταλάξει οι χιλιετίες του ανθρώπινου βίου. Μία από αυτές αφορά τη νεκρική ισότητα: είναι οικουμενική η πίστη ότι μόνο μεταθανάτια είναι εφικτή η εξίσωσή μας.

«Κάλλιο αργά παρά ποτέ»; Εχουμε άραγε το ηθικό δικαίωμα, ως κοινωνία και ως πολιτεία, να χρησιμοποιήσουμε την ασπίδα της παροιμιακής σοφίας, τώρα, στο άκουσμα της απόφασης του εισαγγελέα κ. Ισίδωρου Ντογιάκου να διωχθεί η Χ.Α. ως εγκληματική οργάνωση;

Πόσες «μεγάλες πατρίδες» να χωρέσουν τα έρμα τα Βαλκάνια; Τόση είναι η χερσόνησος του Αίμου, του αίματος πες, και τόση θα μείνει.

Δεν πάει πολύ καιρός που οι δημοσκοπήσεις άρχισαν να συμφωνούν, τουλάχιστον σε ορισμένα από τα μείζονα: ποιο είναι το πρώτο κόμμα και ποια η διαφορά του από το δεύτερο, φθείρουν ή όχι τη Χ.Α.

Δεν κυβερνούν φυσικά οι δημοσκόποι και τα γκάλοπ τους. Πάει καιρός που οι ανακοινώσεις τους δεν έχουν την αίγλη που είχαν κάποτε, και για λίγο, οι πλάκες του Μωυσή.