ΣTAΣEIΣ

Οντως συμβολική η πρωθυπουργική πρόταση για την Προεδρία της Δημοκρατίας: η κ. Αικατερίνη Σακελλαροπούλου. Μια γυναίκα (για πρώτη φορά), από το δικαστικό σώμα (σε εποχή που η εκτελεστική και η δικαστική εξουσία υποτιμούν συχνά την προϋπόθεση της διάκρισής τους), και μικρής ηλικίας σε σχέση με τα πατροπαράδοτα.

Πάνε δυόμισι χιλιάδες χρόνια αφότου ο Αισχύλος, στον «Αγαμέμνονα», σμίλεψε με τρεις λέξεις έναν «νόμο» που ηχεί σαν πόρισμα και σαν συμβουλή: «Τον πάθει μάθος». 

Το περασμένο Σάββατο ξημέρωσε μαύρο για τους πρόσφυγες και τους μετανάστες που πνίγηκαν στο Ιόνιο.

Στο ποδόσφαιρο, το διαιτητικό λάθος «είναι ανθρώπινο» μονάχα αν ωφελεί την ομαδάρα μας, της δίνει πέναλτι, γκολ, βαθμούς, δόξα χρήμα. Αν δεν την ωφελεί, είναι σατανικό. Είναι «σφαγή»

Λοιπόν; «Ολα καλά, όλα ανθηρά» όπως λέει στην παλιά ελληνική ταινία ο Νίκος Ρίζος; Ή, «όλα ωραία και μεγάλα φωτισμένα», όπως λέει ο Κ. Π. Καβάφης στη «Θάλασσα του πρωιού», για να μην ξεχνάμε ότι έξι μήνες τώρα βρισκόμαστε κάτω από «πιο φωτεινό ουρανό»; 

Τα καλά νέα: Η NASA ανακοίνωσε ότι το διαστημικό τηλεσκόπιο TESS ανακάλυψε και νέο κατοικήσιμο εξωπλανήτη. Αυξάνονται λοιπόν οι εξωγήινοι προορισμοί μας, άρα και οι πιθανότητες να περισωθεί το ανθρώπινο γένος – αν βέβαια το κοσμικό σχέδιο, θεϊκό ή φυσικό, προβλέπει οπωσδήποτε τη διάσωσή του. 

Πως ο Ντόναλντ Τραμπ είναι Τραμπλ για τον πλανήτη, μπελάς, ένα πρόβλημα εφιαλτικού μεγέθους, το έχουν αντιληφθεί και οι στενότεροι συνεργάτες του. 

Στα αισιόδοξα καινοφανή της Πρωτοχρονιάς εξέχουσα θέση κατέχουν δύο γεγονότα που αρθρώθηκαν με άξονα τις λέξεις επιμονή και υπομονή: η επιμονή της νεολαίας του Χονγκ Κονγκ στις δημοκρατικές της διεκδικήσεις και η συγγνώμη που ζήτησε ο Πάπας στην πρωτοχρονιάτικη ομιλία του για τα όρια της υπομονής του, που την προηγουμένη είχαν αποδειχθεί στενά – ή απλώς ανθρώπινα. 

Παλιά συνήθεια, δική μας και διεθνής, να εντοπίζουμε κάθε Πρωτοχρονιά τις πρωτιές του έτους που μόλις άρχισε: το πρώτο μωρό, το πρώτο καράβι στον Πειραιά, το πρώτο γκολ, στην Αγγλία αυτό, όπου η μπαλίτσα δεν καταλαβαίνει από γιορτές, ενώ εδώ από την άποψη της ποιότητας αργεί ολοχρονίς.

Εχει κάπως ιδιότροπη αντίληψη για την Ιστορία ο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν. Την αντιμετωπίζει διά του πειθαναγκασμού, της βίας και της αυθαιρεσίας.

Καιρό τώρα η Γκρέτα Τούνμπεργκ καταφέρνει να εκνευρίζει τον Ντόναλντ Τραμπ. Και μόνο σ’ αυτό αν είχε μεταφραστεί η όλη δράση της, θα άξιζε τον έπαινο. Δεν είναι λίγο να αναγκάζεις με την παρουσία σου έναν ηγεμόνα να νιώθει ηττημένος, αδύναμος, κατώτερος.

«Αμα περάσεις απ’ τη γειτονιά μου, θα σου δείξω εγώ». Κάτι τέτοια λέγαμε μικροί, όταν μαλώναμε με συνομηλίκους μας στην μπάλα ή, σπανιότερα, στο σχολείο, και νιώθαμε αδικημένοι.