ΘΕΑΤΡΟ

Η σπουδαία ηθοποιός Εύα Κοταμανίδου έφυγε σήμερα από τη ζωή σε ηλικία 84 ετών. Την είδηση γνωστοποίησε ο πρόεδρος του Σωματείου Ελλήνων Ηθοποιών, Σπύρος Μπιμπίλας.

Η παρακολούθηση μιας παράστασης στο Βασιλικό Θέατρο της Μαδρίτης μπορεί σχεδόν να κάνει κάποιον να ξεχάσει τον κορωνοϊό. 

Πώς αισθάνεται ένας ηθοποιός να ξαναπαίζει σε μια παράσταση που πολυσυζητήθηκε, βραβεύτηκε και ζητήθηκε επανειλημμένα από τους θεατές;

Μια σειρά αιτημάτων σχετικά με το κλείσιμο των θεάτρων της χώρας λόγω COVID-19, διατυπώνει σε δελτίο τύπου η Ένωση Θεατρικών Παραγωγών. 

Αρκετά αμήχανο εμφανίζεται το κοινό για αρχή, με 45 θεατές σε αρκετές θεατρικές σκηνές, εξαιτίας της πληρότητας 30% που ορίζει το επίπεδο 3 της αυξημένης επιτήρησης στην Αττική.

Αν λόγω νεαρής ηλικίας, άγνοιας ή οποιασδήποτε άλλης αιτίας δεν είχατε παρακολουθήσει παράσταση ή ερμηνεία του Λευτέρη Βογιατζή, ίσως το 2017, τέσσερα χρόνια μετά τον θάνατό του, να μπορούσατε να πάρετε μια ιδέα για το έργο του, μέσα από μια διημερίδα που του είχαν αφιερώσει το τμήμα Θεατρικών Σπουδών του ΕΚΠΑ και η εταιρεία θεάτρου «νέα ΣΚΗΝΗ».

Για την πρώτη του σκηνοθεσία στην Επίδαυρο ο Οδυσσέας Παπασπηλιόπουλος μας προετοίμασε πριν από ενάμιση μήνα με ένα τολμηρό μήνυμα στο βιντεάκι του Φεστιβάλ Αθηνών. Κάνει μια παράσταση για ένα θέατρο το οποίο, όπως λέει, «γνωρίζω πολύ λίγο, όπως είναι η Επίδαυρος, και ένα έργο που γνωρίζω πολύ λίγο, και έναν γενικότερο θεατρικό χώρο που γνωρίζω πολύ λίγο, όπως το αρχαίο δράμα, και μία γλώσσα που γνωρίζω ακόμη λιγότερο –ίσως καθόλου–, μόνο από μετάφραση μπορώ να την καταλάβω.

Περνώντας από την πύλη του «Σχολείον» της Ειρήνης Παππά στο Μοσχάτο, η εικόνα δεν θυμίζει σε τίποτα την πολύβουη οδό Πειραιώς, τις κόρνες των ανυπόμονων οδηγών μέσα στο ζεστό αθηναϊκό μεσημέρι. Χαρούμενα αγόρια και κορίτσια ανταλλάσσουν πειράγματα στην αυλή, άλλα ξεκουράζονται κάτω από τα πεύκα σε ένα διάλειμμα των εξετάσεων, αφού εδώ στεγάζεται η σχολή υποκριτικής τέχνης και το τμήμα σκηνοθεσίας του Εθνικού Θεάτρου.

Μια μαύρη κωμωδία με έμπνευση από τη χρηματοπιστωτική κρίση.

Η αρχική ιδέα της παράστασης «Hanheman Vol 1» στους χώρους του, επί δεκαετίες παρατημένου στη φθορά του χρόνου, ιστορικού ξενοδοχείου Μπάγκειον στην πλατεία Ομονοίας, μου φάνηκε ενδιαφέρουσα.

Η διασκευή του Γιώργου Κιμούλη στον «Πλούτο» τα χώρεσε εύκολα… όλα. Η δράση εκτυλίχθηκε έξω από μια θεατρική αυλαία του 1830 με ένα πιάνο και μια «κλαίουσα» Ιτιά εκατέρωθεν της σκηνής.

«Ο Λουί βρίσκεται στο τελευταίο στάδιο της "αρρώστιας" του και έπειτα από μακρόχρονη απουσία, επιστρέφει για να ανακοινώσει στην οικογένειά του ότι θα πεθάνει».