ΤΡΑΓΟΥΔΙ

Το πρώτο κλέφτικο, «το τραγούδι του Νάννου», το κατέγραψε το 1694 κάποιος Κερκυραίος συμβολαιογράφος. Η αρχή του: «Στις τόσες τόσες του Μαγιού επίστισεν ο Νάννος/ και παλικάρια μάζωνε Βουργάρους κι Αρβανίτες». Το 1824 ο Κλοντ Φοριέλ εκδίδει τα «Ελληνικά δημοτικά τραγούδια», ανάμεσά τους και το «Μάθημα του Νάνου»:

Ο Γιάννης Κότσιρας μιλάει για τον νέο του δίσκο, «Παράθυρο στο άπειρο».

Η πρώτη, σύντομη μορφή της «Ιστορίας του Ελληνικού Eθνους» του Κωνσταντίνου Παπαρρηγόπουλου εκδόθηκε το 1853. Στην έκταση που έμελλε να διαπαιδαγωγήσει γενεές γενεών ιστοριογράφων, εκπαιδευτικών, πολιτικών, στρατιωτικών, εκκλησιαρχών και (δι’ αυτών) γενεές γενεών μαθητών και «απλών αναγνωστών» […]

Παράσταση του ΚΘΒΕ για τη Μαρίκα Παπαγκίκα, τη Μαρίκα Νίνου και τις «Μαρίκες» ερμηνεύτριες των αρχών του 20ού αιώνα.

Ο Αντόνιο Κάρλος Ζομπίμ το 1972 έγραψε τα «Νερά του Μάρτη» για να εκφράσει αυτό που μαινόταν στην ψυχή του.

«Η Κατίνα τραγουδούσε. Η όμορφη και δυνατή φωνή της μαζί με την ορμή του πιανίστα που τη συνόδευε έκανε να τρέμουν τα αγαλματάκια που κοσμούσαν το πιάνο», έχει γράψει ο Τσαρούχης.

Μόνος στη σκηνή, με μια κιθάρα, ο Μπόουι καθηλώνει το κοινό του 1973 και το κοινό του 2024.

Το «Κ» συνομίλησε με τον δημιουργό του, Αρη Δόριζα, ακούσαμε τραγούδια, ξεθάψαμε παλιές φωτογραφίες και ιστορίες, ταξιδεύοντας στον μελωδικό κόσμο ενός σπουδαίου συνθέτη.

Το πολιτιστικό προϊόν δεν προστατεύεται με καταναγκασμούς. Το ελληνικό τραγούδι, το οποίο δεν είναι ένα πράγμα, αλλά πολλά και όχι απαραιτήτως άξια προστασίας στο σύνολό τους, δεν θα ακμάσει ούτε θα ακουστεί περισσότερο με το ζόρι.

Πανίσχυρες οι προλήψεις κατά των Εβραίων, τους απεικονίζουν σαν σφαγείς στους γάμους τους και αιμοπότες στο Πάσχα τους. Εγραφε το 1896 ο Ν. Γ. Πολίτης: «Σήμερον μικρόν είναι το εκ των θρησκευτικών προλήψεων κακόν, εν δε μόνον περιεσώθη επίφοβον λείψανον της μεσαιωνικής βαρβαρότητος.

Μήπως είναι ευκαιρία που δεν πρέπει να πάει χαμένη; l Η απόφαση της Ιεράς Συνόδου να αποκλείσει από τον εορτασμό της Κυριακής της Ορθοδοξίας σύμπασα την τάξη των πολιτικών l –διάβαζε: την Πρόεδρο της Δημοκρατίας και τον Πρωθυπουργό κυρίως, «τιμωρώντας» τους έτσι επειδή στήριξαν τον νόμο για τον «γάμο»

Μιλάμε για τον διαγωνισμό σαν να πρόκειται για το φεστιβάλ του Μπαϊρόιτ ή σαν να κρίνεται τελεσίδικα η μοίρα του ελληνικού πολιτισμού.