Η πνευματική δραστηριότητα στο Βυζάντιο βασίστηκε, κυρίως, στην ελληνική γλώσσα, η οποία λόγω της μεγάλης διάδοσής της αποτέλεσε αφενός το κατεξοχήν μέσο για την εξάπλωση και κυριαρχία της χριστιανικής θρησκείας και αναδείχθηκε αφετέρου σε γλώσσα της παιδείας.