ΒΙΒΛΙΟ

Ο Αλεξάντρ Ζολιέν μιλάει στην «Κ» για τη σχέση του με τη φιλοσοφία.

Εκλεισαν φέτος δέκα χρόνια από τον θάνατο του Κωστή Παπαγιώργη (1947-2014) και τα αθησαύριστα σε βιβλίο κείμενά του είναι ακόμη πάρα πολλά. Η συγκέντρωσή τους πάντως έχει ξεκινήσει και συνεχίζεται καλά. Κυκλοφόρησε πριν από λίγο ένας ακόμη τόμος: «Τα βιβλία των άλλων, ΙΙ. Ελληνες στοχαστές» (Καστανιώτης), με επιμέλεια και εξαιρετική εισαγωγή του Δημήτρη Καράμπελα.

«Μου αρέσει να βάζω τους χαρακτήρες των βιβλίων μου μπροστά στην άβυσσο», λέει στην «Κ» η Κλαούδια Πινιέιρο.

Η Καρολίνα Μέρμηγκα γεννήθηκε στην Αθήνα το 1957. Εχει εργαστεί ως δικηγόρος και δημοσιογράφος και έχει εκδώσει μεταφράσεις, δύο συλλογές διηγημάτων («Ερωτευμένες», 2005, εκδ. Εστία, «Σήμερα δεν θα πεθάνω», 2010, εκδ. Μελάνι) και πέντε μυθιστορήματα: «Συγγενής» (2013), «Ο Ελληνας γιατρός» (2016), «Κάτι κρυφό μυστήριο» (2019), όλα εκδ. Μελάνι, «Δέκατος χρόνος» (2021), εκδ. Αλεξάνδρεια και πολύ […]

Το νέο βιβλίο του Νίκου Κουτσιαρά (ΕΚΠΑ) συνιστά πολύτιμη συμβολή στη βιβλιογραφία της ιστορίας και της πολιτικής οικονομίας της μακροοικονομικής σκέψης. Ο συγγραφέας μοιάζει να πιάνει το νήμα από εκεί όπου το άφησε δώδεκα χρόνια πριν στο δοκίμιό του «Η εκδίκηση των δούλων και η εφεδρεία των μακαριτών» (εκδ.: Παπαζήση, 2012) […]

«Χάρισμά σου οι νικημένοι χτύποι της καρδιάς μου, η μπλε οργή της φλέβας μου κι οι κάμποι της κοιλιάς μου, τα κύματα στο στόμα μας, τα φιλημένα γόνατα» – ποια αναγνώστρια/ης δεν θα παρασυρθεί από την ανεπιτήδευτη μουσικότητα αυτών των στίχων;

Στο Παρίσι των αρχών του 20ού αιώνα, παρέα με τον Μοντιλιάνι. Αθησαύριστο πασχαλινό διήγημα του Σωτήρη Σκίπη.

Το απόσταγμα δύο συναντήσεων με τον Πολ Οστερ.

Μια «μέρα της μαρμότας» που μπορεί να προλάβει ένα έγκλημα.

Τις ημέρες αυτές που βρισκόμαστε με αγαπημένους και μετράμε απουσίες, που γιορτάζουμε την αναγέννηση της φύσης και την προσδοκία της Ανάστασης, ας θυμηθούμε μια ομάδα δικών μας ανθρώπων που αποκόπηκαν από τον εθνικό κορμό σε νεαρότατη ηλικία πριν από πολλά χρόνια και τώρα προσπαθούν –επιμένουν, παρά τα πολλά εμπόδια– να επανακτήσουν την ελληνική υπηκοότητα που […]

Ενα αρχετυπικό δείγμα του αγγλοσαξονικού Κανόνα κυκλοφορεί στα ελληνικά, 150 χρόνια μετά την έκδοσή του.

Για τη σπανιότητα μιας ωραίας κατασκοπικής ιστορίας, τον Βιέτ Θαν Νγκουιέν και το παράδειγμα του «Συνοδοιπόρου».