Για το συναίσθημα στην πορνεία

1' 53" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

Είναι παλιά ιστορία τα Host Clubs στην Ιαπωνία, από το 1966 με μια εικοσαετία μετά να μετρούν πάνω από 200 του είδους. Νεαροί «οικοδεσπότες» στα είκοσί τους πουλούν την συντροφιά τους (χωρίς σεξουαλική επαφή) σε νεαρά κορίτσια που έλκονται από την εμφάνισή τους. Δύο είναι οι βασικοί λόγοι της μεγάλης διάδοσής τους, ο πρώτος έχει να κάνει με την διάδοση των K pop συγκροτημάτων και τους πανέμορφους τραγουδιστές τους με τα βαμμένα μαλλιά και το αψεγάδιαστο δέρμα που αποτελούν ίνδαλμα για γενιές στην Ανατολή και ο δεύτερος το χάσμα στις σχέσεις μεταξύ ανδρών και γυναικών, με τις γυναίκες να επενδύουν στο συναίσθημα και να έχουν ανάγκη την ρομαντική αγάπη. Ετσι τα νεαρά αγόρια (στην εικόνα τα πορτραίτα με τον αριθμό από κάτω είναι όλα αγόρια που δουλεύουν σε Host Club) ρίχνουν τα δίχτυα τους σε νεαρές κοπέλες για ένα ποτό στην αρχή και στην συνέχεια τις βομβαρδίζουν με μηνύματα και υποσχέσεις έρωτα με τα θύματά τους να κάνουν λογαριασμούς χιλιάδων ευρώ σε ποτά και τις ίδιες σύντομα να πέφτουν στο κύκλωμα πορνείας για να ξεπληρώσουν τους λογαριασμούς. Παλιά ιστορία, θα πει κανείς. Ομως στην Ιαπωνία αυτή την στιγμή έχει λάβει διαστάσεις επιδημίας με δεκάδες υποθέσεις να ερευνά η αστυνομία και δίκτυο υποστήριξης να ιδρύεται για θύματα και οικογένειες που διαπιστώνουν πικρά ότι το καλοαναθρεμένο βλαστάρι τους έχει κυλήσει στον βούρκο του πληρωμένου σεξ.

Για το συναίσθημα στην πορνεία-1

EPA/VASSIL DONEV

Ακύρωση και στην Βουλγαρία

Η συζήτηση και οι διαφωνίες παλιές, με πλήθος επιχειρημάτων και από τις δύο πλευρές. Για καιρό κουβεντιάζουν ότι το μνημείο του Κόκκινου Στρατού που βρίσκεται στην Σόφια και φτιάχτηκε το 1954, πρέπει να φύγει. Η κακή κατάσταση στην οποία βρίσκεται και ο πόλεμος στην Ουκρανία συνέβαλαν στην τελική απόφαση και το άγαλμα άρχισε να διαλύεται με τα τμήματά του να σκοπεύουν να διατηρηθούν για να συντηρηθούν αργότερα και να εκτεθούν στο Μουσείο Σοσιαλιστικής Τέχνης της πόλης, σύμφωνα με την κυβερνήτη της Σόφιας Βιάρα Τόντεβα.

Για το συναίσθημα στην πορνεία-2

EPA/ANDRE COELHO

«Πόσο κοστίζει η ιστορία μιας ζωής;»

Αυτό γράφει ο τοίχος μιας κατοικίας για άτομα με ειδικές ανάγκες που και αυτή στέκει άδεια. Μισό αιώνα έσκαβε λαγούμια η εταιρία πετροχημικών Brazkem στην περιοχή Maceio την πρωτεύουσα της επαρχίας Alagoas στην Βραζιλία, και αυτά τα λαγούμια τα τελευταία χρόνια καταρρέουν το ένα μετά το άλλο αναγκάζοντας τουλάχιστον 60 χιλιάδες ανθρώπους να εγκαταλείψουν τα σπίτια τους.

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή
MHT