Σήμερα είναι 72 ετών, διακεκριμένος μηχανικός και συγγραφέας. Πενήντα χρόνια πριν, όμως, βρισκόταν στο ιδανικό σημείο για να παρακολουθήσει το θριαμβευτικό άλμα της Σοβιετικής Ενωσης στο Διάστημα. Ο Σεργκέι Ν. Χρουστσόφ ήταν φοιτητής Μηχανολογίας που συχνά ταξίδευε με τον πατέρα του, τον Σοβιετικό ηγέτη Νικήτα Χρουστσόφ. Σε συνέντευξη που παραχώρησε πρόσφατα θυμάται ότι οι συμπατριώτες του είχαν εκπλαγεί από την αντίδραση των Αμερικανών στην εκτόξευση του Σπούτνικ. «Οι ΗΠΑ δεν μπορούσαν να το πιστέψουν ότι κάποιος ήταν περισσότερο προηγμένος τεχνολογικά. Σοκαρίστηκαν και φοβήθηκαν. Εμείς εκπλαγήκαμε από την αντίδραση», λέει ο καθηγητής Χρουστσόφ.
Την ημέρα μετά την εκτόξευση του Σπούτνικ, η Πράβδα είχε ένα μικρό κομμάτι στην πρώτη της σελίδα, όπου με ξερή γλώσσα περιγραφόταν το επίτευγμα. Στον υπόλοιπο κόσμο, όμως, οι εφημερίδες αφιέρωναν οκτάστηλους τίτλους και μακροσκελή άρθρα, υποθέτοντας τι θα συνέβαινε στο μέλλον. Μόλις έγινε αντιληπτή η αντίδραση των Δυτικών, οι Σοβιετικοί αξιωματούχοι αποφάσισαν να εκμεταλλευθούν το γεγονός. «Πρέπει να κάνουμε θόρυβο για το θέμα», είπε ο Νικίτα Χρουστσόφ. Την επομένη, η Πράβδα αφιέρωσε σχεδόν ολόκληρη την πρώτη σελίδα της στον Σπούτνικ και ο κύριος τίτλος της ήταν: «Ο πρώτος τεχνητός δορυφόρος δημιουργήθηκε στη Σοβιετική Ενωση».
Ο Σεργκέι Χρουστσόφ θυμάται ότι ο πατέρας του ενδιαφερόταν πολύ για τους πυραύλους και το διάστημα. Στη δεκαετία του ’50, φοβούμενος αμερικανική επίθεση, πίεσε το στρατό να αναπτύξει διηπειρωτικούς πυραύλους ικανούς να χτυπήσουν τις ΗΠΑ. Ο μηχανικός Σεργκέι Κορολίεφ, ο οποίος θεωρείται ο πατέρας του σοβιετικού διαστημικού προγράμματος, ήταν επικεφαλής της ανάπτυξης του R-7, του πρώτου σοβιετικού διηπειρωτικού πυραύλου. Μια κρίσιμη στιγμή στην ιστορία της εξερεύνησης του διαστήματος ήταν η επίσκεψη, στις 27 Φεβρουαρίου 1956, του Χρουστσόφ και της συνοδείας του στα γραφεία του Κορολίεφ, όπου είδαν και μοντέλο, σε κλίμακα 1:1, του τεράστιου πυραύλου R-7.
Η εκτόξευση πέτυχε
Καθώς οι εντυπωσιασμένοι επισκέπτες ετοιμάζονταν να αναχωρήσουν, ο Κορολίεφ ζήτησε από τον Χρουστσόφ να του μιλήσει μια στιγμή για ένα άλλο σχέδιο. «Τότε ο Κορολίεφ πήρε τον πατέρα μου σε μια γωνία», θυμάται ο καθηγητής Χρουστσόφ, «και του έδειξε το μοντέλο ενός περίεργου αντικειμένου, το οποίο, όπως είπε, θα μπορούσε να στείλει σε τροχιά στο Διάστημα με τον R-7, σαν ένα μικρό φεγγάρι. Μίλησε για το πώς στη συνέχεια αυτά τα αντικείμενα θα μπορούσαν να ταξιδέψουν μέχρι τη Σελήνη και ακόμη ότι θα μπορούσαμε να στείλουμε ανθρώπους στο Διάστημα». Ο Κορολίεφ είπε ότι το σχέδιο δεν ήταν δαπανηρό και ότι θα προσέφερε σημαντική πρωτιά στη Σοβιετική Ενωση. «Ο πατέρας μου ενδιαφέρθηκε», λέει ο κ. Χρουστσόφ, «και είχε μόνο μια ερώτηση: θα καθυστερούσε με οποιονδήποτε τρόπο το πρόγραμμα των διηπειρωτικών πυραύλων; Ο Κορολίεφ απάντησε «όχι» και πήρε την άδεια να συνεχίσει».
Το γεγονός αυτό μάς οδηγεί στη νύχτα της 4ης Οκτωβρίου του 1957 όταν ο Χρουστσόφ επισκεπτόταν την Ουκρανία. Ο Χρουστσόφ συνομιλούσε με αξιωματούχους όταν λίγο πριν τα μεσάνυχτα έλαβε το τηλεφώνημα που περίμενε. «Ο πατέρας επέστρεψε από το διπλανό δωμάτιο χαμογελώντας και εγώ κατάλαβα ότι ο Σπούτνικ είχε εκτοξευθεί», λέει ο κ. Χρουστσόφ. «Συνέβη ένα εξαιρετικό γεγονός», ανακοίνωσε ο πατέρας. «Ο Κορολίεφ μού τηλεφώνησε και μου ανέφερε ότι λίγο πριν ο τεχνητός δορυφόρος τέθηκε σε τροχιά». Στη συνέχεια άνοιξαν το ραδιόφωνο και άκουσαν για λίγο το σήμα του Σπούτνικ. «Ο πατέρας άκουγε με προσοχή και χαρά. Οταν σταμάτησε, έδωσε τέλος στη συνάντηση και πήγε στο κρεβάτι. Ηταν μια καλή ημέρα».
