Οταν η Αιθιοπία συνήψε ειρήνη με την Ερυθραία, το 2018, οι σκηνές θύμισαν στους Γερμανούς ανταποκριτές την πτώση του Τείχους του Βερολίνου, καθώς οικογένειες που είχαν εγκλωβιστεί σε διαφορετικές πλευρές των συνόρων ξανάσμιξαν έπειτα από δεκαετίες και ένας άνεμος ελπίδας έπνευσε στην περιοχή. Σήμερα ξέρουμε ότι ο πρόεδρος της Αιθιοπίας, Αμπι Αχμαντ, ο οποίος τιμήθηκε με βραβείο Νομπέλ Ειρήνης για το επίτευγμα αυτό, έκλεισε το μέτωπο της Ερυθραίας για να εμπλακεί, με την ανοχή, ίσως και τη βοήθεια της γειτονικής χώρας σε ένα άλλο, στο εσωτερικό της δικής του χώρας.
Η επαρχία Τιγκράι, στη βόρεια Αιθιοπία, στα σύνορα με την Ερυθραία, δέχεται από τις 3 Νοεμβρίου σφοδρή πολιορκία από τις δυνάμεις της Αντίς Αμπέμπα, με τον στρατό της επαρχίας (το κόμμα/αντάρτικο TPLF) να υφίσταται δεινές ήττες. Η μάχη έχει φθάσει πλέον στο Μεκέλε, την πρωτεύουσα της επαρχίας, μια πόλη 500.000 κατοίκων, που είναι από τις πλέον ανεπτυγμένες της Αιθιοπίας, διαθέτοντας βιομηχανικό ιστό και αστικές υποδομές συγκριτικά υψηλού επιπέδου. Το τι ακριβώς συμβαίνει στη μάχη αυτή είναι άγνωστο, καθώς το πρώτο πράγμα που έκανε ο στρατός εξαπολύοντας την επίθεση ήταν να διακόψει εντελώς τις επικοινωνίες και τη συγκοινωνία από και προς την επαρχία.
Υπάρχουν αναφορές για ελλείψεις τροφίμων, καυσίμων και μετρητών, για δεκάδες χιλιάδες ανθρώπους που περιφέρονται από πόλη σε πόλη προσπαθώντας να προστατευθούν από τις εχθροπραξίες, καθώς και για σφαγή αμάχων της εθνότητας των Αμχάρα από το TPLF. Η κυβέρνηση της Αντίς Αμπέμπα ουσιαστικά ζητάει από τη διεθνή κοινότητα να κοιτάξει από την άλλη πλευρά, επικαλούμενη την αρχή της μη ανάμειξης στα εσωτερικά άλλων χωρών και υποστηρίζοντας ότι η εκστρατεία θα είναι σύντομη. Πώς όμως μπορεί να γίνει αυτό, όταν πρόσφυγες από την Αιθιοπία συρρέουν στο γειτονικό Σουδάν και όταν το Παγκόσμιο Πρόγραμμα Τροφίμων του ΟΗΕ αναφέρει ότι στο Μεκέλε δεν έχει καν πρόσβαση στις δικές του αποθήκες;
Στην Τιγκράι δεν έχουμε να κάνουμε με κάποια απομακρυσμένη επαρχία που θέλει να αποσχισθεί από το ισχυρό κέντρο, αλλά με μια αντανάκλαση της πολύπλοκης εθνοτικής δομής της Αιθιοπίας, στην οποία στελέχη από την επαρχία αυτή μέχρι πρόσφατα κυριαρχούσαν στα ανώτατα κλιμάκια της διοίκησης. Ετσι, ο επικεφαλής του TLPF, που διαλαλεί ότι οι άνδρες του θα πολεμήσουν μέχρις εσχάτων, δεν είναι κάποιος φύλαρχος αλλά ο μέχρι πρόσφατα υπουργός Τηλεπικοινωνιών, υπεύθυνος για στενές εμπορικές σχέσεις με κινεζικές εταιρείες, Ντεμπρετσιόν Γκεμπρεμικέλ. Ο δε Αχμαντ, εκτός από νεότερος (μη εκλεγμένος) πρωθυπουργός της Αφρικής και νομπελίστας, είναι ο πολιτικός που επιχειρεί μεγάλο πρόγραμμα ιδιωτικοποιήσεων με σαφή δυτικό προσανατολισμό.
