Η ανθρωπιστική τραγωδία στην Ινδία δεν αποτελεί μια φρικτή παραδοξότητα της πανδημίας, αλλά την κατάληξη ενός προαναγγελθέντος δράματος, που πυροδοτήθηκε από την αλαζονεία και την ολιγωρία της κυβέρνησης Μόντι. Το ιδιαιτέρως ήπιο πρώτο πανδημικό κύμα δημιούργησε την ψευδαίσθηση ότι η Ινδία αποτελούσε εξαίρεση στην πανδημική πραγματικότητα και οδήγησε σε καταστροφικές αποφάσεις, που εξώθησαν τη χώρα στην άβυσσο. Ο Σρινά Ρέντι, πρόεδρος του Ιδρύματος Δημόσιας Υγείας της Ινδίας, εξηγεί ότι η χώρα έφτασε στον σημερινό όλεθρο επειδή «τον Ιανουάριο θεωρήσαμε ότι είχαμε συλλογική ανοσία και ότι δεν επρόκειτο να βιώσουμε δεύτερο κύμα. Το Νέο Δελχί αναλώθηκε σε θριαμβολογίες και οι Αρχές επέτρεψαν την πραγματοποίηση μαζικών εκδηλώσεων, πεπεισμένες ότι η πανδημία ήταν πλέον παρελθόν».
«Η θεωρία ότι είχε επιτευχθεί συλλογική ανοσία σε συνδυασμό με τη σιωπηρή παραδοχή ότι αποτελούσαμε εξαίρεση στον κανόνα ήταν οι απολύτως λανθασμένες αντιλήψεις που μας οδήγησαν στη σημερινή τραγική κατάσταση», επισημαίνει ο Καουτάμ Μενόν, ειδικός στη δημιουργία μαθηματικών μοντέλων για την εξάπλωση των ασθενειών στο Μαθηματικό Ινστιτούτο της Τσενάι.
Στα τέλη Φεβρουαρίου, τα εμπορικά κέντρα στο Νέο Δελχί και στο Μουμπάι έσφυζαν από καταναλωτές, ενώ τα αθλητικά στάδια γέμισαν θεατές που ήθελαν να παρακολουθήσουν αγώνες κρίκετ. Την ίδια στιγμή, στην πολιτεία της Δυτικής Βεγγάλης, προπύργιο του κόμματος Μπαρατίγια Τζανάτα του πρωθυπουργού Ναρέντρα Μόντι, η εκλογική επιτροπή, απορρίπτοντας τα αιτήματα των κομμάτων της αντιπολίτευσης, έδωσε το πράσινο φως για την πραγματοποίηση της περιφερειακής προεκλογικής εκστρατείας και τη διεξαγωγή εκλογών σε τέσσερις ακόμα πολιτείες. Ταυτόχρονα, πραγματοποιήθηκε η μεγάλη θρησκευτική τελετή Κουμπ Μελά στις όχθες του Γάγγη. Εκατομμύρια ινδουιστές από όλη τη χώρα συγκεντρώθηκαν στην πόλη Αλαχαμπάντ για να γιορτάσουν. Οι εκδηλώσεις, μάλιστα, διαφημίστηκαν στα πρωτοσέλιδα των εφημερίδων, με το πρόσωπο του Μόντι να εγγυάται «ασφαλείς και καθαρούς εορτασμούς». Σαν να μην έφταναν αυτά, επιτράπηκε σε δεκάδες χιλιάδες αγρότες να συγκεντρωθούν στα περίχωρα της ινδικής πρωτεύουσας για να διαμαρτυρηθούν κατά της αγροτικής πολιτικής της ινδικής κυβέρνησης.
Κανείς δεν έτρεφε τόση βεβαιότητα για το τέλος της πανδημίας όσο το κυβερνών κόμμα Μπαρατίγια Τζανάτα. Στις αρχές του χρόνου, κομματική ανακοίνωση ανέφερε ότι «με υπερηφάνεια η Ινδία νίκησε την COVID, υπό την ικανή και εμπνευσμένη ηγεσία του πρωθυπουργού Ναρέντρα Μόντι». Την ημέρα δημοσίευσής της, στις 21 Φεβρουαρίου, καταμετρήθηκαν στη χώρα 14.199 κρούσματα. Δύο μήνες αργότερα, ξεπερνούσαν τις 314.000. Ομως, από τις αρχές Μαρτίου, οι ειδικοί προειδοποίησαν την κυβέρνηση ότι μια νέα υπερμεταδοτική μετάλλαξη κέρδιζε έδαφος. Η ομοσπονδιακή κυβέρνηση κώφευσε και αρνήθηκε να επιβάλει μέτρα για τον περιορισμό της διασποράς της. Ταυτόχρονα, η πεποίθηση ότι τα χειρότερα είχαν περάσει επηρέασε δυσμενώς την εξέλιξη του εμβολιαστικού προγράμματος, επιβραδύνοντάς το. Ολα αυτά τα επιμέρους συστατικά δημιούργησαν τη συνταγή που οδήγησε την Ινδία στον όλεθρο, σε έναν εφιάλτη που όμως θα μπορούσε να αποτραπεί.
