Θα προσπαθήσει άραγε ο απερχόμενος Ισραηλινός πρωθυπουργός Μπέντζαμιν Νετανιάχου να παραμείνει στην εξουσία διά της βίας, όπως επεχείρησε ο σύμμαχός του, Ντόναλντ Τραμπ, όταν έστειλε τους οπαδούς του να εισβάλουν στο Καπιτώλιο, ή θα αποκτήσει πράγματι το Ισραήλ μια νέα κυβέρνηση; Αυτό είναι το ερώτημα που διατυπώνουν απερίφραστα Ισραηλινοί σχολιαστές καθώς κυλούν με αργό ρυθμό οι μέρες μέχρι τη χορήγηση ψήφου εμπιστοσύνης στη νέα, ετερόκλητη κυβέρνηση συνεργασίας.
Η κυβερνητική συμφωνία οκτώ κομμάτων καλύπτει σχεδόν όλο το φάσμα της ισραηλινής πολιτικής σκηνής σε μια συμμαχία ακροδεξιών, κεντρώων, αριστερών, ακόμη και ισλαμιστών, με κοινό όραμα την απαλλαγή της ισραηλινής πολιτικής σκηνής από τον Νετανιάχου. Αρχιτέκτονας της λεγόμενης «κυβέρνησης της αλλαγής», η οποία περιλαμβάνει πολλούς πρώην συνεργάτες του Νετανιάχου είναι ο επικεφαλής του κεντρώου κόμματος Γες Ατίντ, Γιαΐρ Λαπίντ. Ο Λάπιντ συμφώνησε να παραχωρήσει την πρωθυπουργία στον ακροδεξιό Ναφτάλι Μπένετ για την πρώτη διετία και να αναλάβει ο ίδιος στη συνέχεια, αν υποτεθεί ότι η κυβέρνηση αυτή πράγματι σχηματίζεται και μακροημερεύει. Οι αμφιβολίες για το σενάριο αυτό ξεκινούν από το αν οι βασικοί πρωταγωνιστές θα συνεχίσουν να βρίσκονται στη ζωή. «Οι πιθανές αναταράξεις δεν περιορίζονται στις προσπάθειες του πρωθυπουργού Νετανιάχου να κάνει ένα τελευταίο βρώμικο κόλπο, πείθοντας βουλευτές του συνασπισμού αλλαγής να αποσκιρτήσουν. Είναι αδύνατο να αγνοήσει κανείς τους κινδύνους ασφαλείας, εσωτερικούς και εξωτερικούς, που καραδοκούν όσο η κυβέρνηση δεν έχει ορκιστεί. Είναι αδύνατο να αποκλειστεί το ενδεχόμενο βίας όταν κρίνονται τόσο πολλά και όταν ένα ασύδοτο άτομο δίνει απελπισμένο αγώνα επιβίωσης», γράφει ο σχολιαστής Αμος Χαρέλ στην εφημερίδα «Χααρέτς».
Ο Χαρέλ σημειώνει ότι εδώ και εβδομάδες, τα μέσα που πρόσκεινται στον Νετανιάχου υποκινούν το μίσος. «Ενα σχετικά μικρό ποσοστό αφοσιωμένων και οργισμένων οπαδών του είναι πιθανό να μετατρέψει αυτά τα λόγια σε βίαιες ενέργειες. Ο αυτόματος συνειρμός είναι μια δολοφονία, όπως αυτή του Γιτζάκ Ράμπιν στα χέρια του Γιγκάλ Αμίρ». Τότε, ο Νετανιάχου είχε διαμορφώσει το κλίμα για τη δολοφονία, που απεδείχθη κομβική για την ιστορία του Ισραήλ και για τη δική του πολιτική ανέλιξη. Τώρα η υπηρεσία εσωτερικής ασφαλείας της χώρας, Σιν Μπετ, έσπευσε να στείλει προστασία στον Μπένετ, ο οποίος, παρότι σκληρότερος οπαδός των εποικισμών από τον ίδιο τον Νετανιάχου, έχει μπει στο στόχαστρο της ισραηλινής Ακροδεξιάς ως «προδότης». Οι πιέσεις ασκούνται σε όλα τα επίπεδα. Από επίσημους λογαριασμούς του κόμματος Λικούντ του Νετανιάχου διακινούνται ονόματα και διευθύνσεις κατοικίας αμφιταλαντευόμενων βουλευτών του κόμματος Γιαμίνα του Μπένετ, όλα στην υπηρεσία της κατάρρευσης της κυβέρνησης πριν λάβει ψήφο εμπιστοσύνης. Προκειμένου να μην παραδώσει τη σκυτάλη ο Νετανιάχου προτιμά ένα ακόμη αδιέξοδο και μια πέμπτη εκλογική αναμέτρηση. Παρότι σε καμία από τις τέσσερις βουλευτικές εκλογές της τελευταίας διετίας δεν κατόρθωσε να σχηματίσει πλειοψηφία, ο Νετανιάχου έπαιρνε παράταση επειδή οι αντίπαλοί του δεν μπορούσαν να συνεννοηθούν. Οταν όμως ο έποικος Μπένετ επαινεί τον ισλαμιστή Μανσούρ Αμπάς για το πολιτικό του θάρρος, όταν εναντίον του Νετανιάχου στρέφονται δύο πρώην αρχηγοί των ενόπλων δυνάμεων επί πρωθυπουργίας του και αρκετοί πρώην βουλευτές του, σημαίνει ότι το τέλος πλησιάζει. Επιπλέον, έχει χαθεί η τυφλή εξωτερική στήριξη που του πρόσφερε ώς τον Ιανουάριο ο Λευκός Οίκος, ενώ και η αμερικανική κοινή γνώμη έχει αρχίσει να μεταστρέφεται προς μία πιο ισορροπημένη στάση απέναντι στο Παλαιστινιακό, απομακρυνόμενη από τη δική του οπτική. Ολα αυτά ενώ ο Νετανιάχου δικάζεται για διαφθορά και συνεχίζει να υποσκάπτει την αξιοπιστία της Δικαιοσύνης, προσπαθώντας να βγει από τη δύσκολη θέση. Οσο περισσότερο το κάνει αυτό τόσο περισσότερο πείθει τους πιο ορκισμένους αντιπάλους του να συσπειρωθούν μεταξύ τους. Αν προστεθούν στην εικόνα και οι πολιτικοί υπολογισμοί του Ναφτάλι Μπένετ, ο οποίος προτιμά να γίνει πρωθυπουργός τώρα αντί να μείνει με τους μισούς βουλευτές μετά τις νέες εκλογές, όλα δείχνουν ότι το πολιτικό άστρο του Νετανιάχου δύει, αλλά κανείς δεν είναι σίγουρος ποιους θα κάψουν οι τελευταίες ακτίνες.
Καίγονται τα χαρτιά του
Ο νέος κυβερνητικός συνασπισμός υπό τους Μπένετ και Λάπιντ έχει οριακή πλειοψηφία 61 εδρών στην Κνεσέτ των 120 βουλευτών. Ηδη ο Νετανιάχου κατόρθωσε να βρει την μία ψήφο που χρειαζόταν για να καθυστερήσει μερικές μέρες ακόμη τη διαδικασία παροχής ψήφου εμπιστοσύνης στη νέα κυβέρνηση. Είναι πάντως ένδειξη ότι το Ισραήλ έχει μπει σε νέα εποχή το γεγονός ότι για πρώτη φορά εισέρχεται στην κυβέρνηση αραβικό κόμμα και αυτό συμβαίνει παρά την υποκίνηση επεισοδίων ανάμεσα σε Εβραίους και Αραβες κατοίκους του Ισραήλ στη διάρκεια του τελευταίου πολέμου ανάμεσα στο Ισραήλ και τη Χαμάς. Το στοιχείο αυτό δείχνει ότι η γκάμα των επεισοδίων που θα μπορούσαν να αποβούν προς όφελος του Νετανιάχου έχει συρρικνωθεί, ενώ και το απονενοημένο διάβημα ενός πολέμου με το Ιράν βρίσκεται μάλλον εκτός ατζέντας. Ως προς αυτό έχει μπει φρένο από την αμερικανική κυβέρνηση, που προσπαθεί να κλείσει το ταχύτερο δυνατόν πυρηνική συμφωνία με την Τεχεράνη, ώστε να προλάβει τις εκεί προεδρικές εκλογές της 18ης Ιουνίου.
