Πραγματική ασθένεια ή γυναικεία υστερία; Αυτό το ερώτημα απασχόλησε επί μήνες τους ειδικούς που, μελετώντας την περίπτωση της μακράς COVID, διαπίστωσαν ότι εμφανίζεται πολύ συχνότερα σε γυναίκες. Η δρ Μελίσα Χάιτμαν, επικεφαλής της κλινικής ασθενών που έχουν περάσει την COVID-19 στο University College του Λονδίνου, εξηγεί ότι «το 66% των ασθενών που κατέφυγαν στην κλινική ήταν γυναίκες εργαζόμενες και μικρά παιδιά. Περισσότεροι από το 25% των πασχόντων από μακρά COVID δεν κατάφεραν, παρά την ανάρρωσή τους από την οξεία φάση της λοίμωξης, να επιστρέψουν στις εργασίες τους».
Να σημειωθεί ότι ανάλογα χρόνια σύνδρομα εμφανίζονται έπειτα και από άλλες λοιμώξεις. Eνα από αυτά που επίσης πλήττουν δυσανάλογα βαριά τις γυναίκες, είναι το σύνδρομο χρόνιας κόπωσης, το οποίο φαίνεται ότι έχει ιογενή προέλευση, αλλά και η χρόνια νόσος του Λάιμ (βορρελίωση), η οποία επίσης τις πλήττει συχνότερα από τους άνδρες. Η έρευνα που είχε γίνει για όλα αυτά τα σύνδρομα είναι εξαιρετικά πλημμελής καθώς, επειδή ακριβώς η πλειονότητα των πασχόντων ήταν γυναίκες, οι ειδικοί τα απέδιδαν αυτομάτως σε ψυχολογικά αίτια.
Η καθηγήτρια Ανοσολογίας Ακίκο Ιουασάκι, της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου Γέιλ, ερευνώντας το αίνιγμα της μακράς COVID, διαπίστωσε ότι τα ανοσοκύτταρα Τ, σημαντικά όπλα για τον εντοπισμό και την καταστροφή των μολυσμένων κυττάρων, είναι πιο δραστήρια στις γυναίκες από ό,τι στους άνδρες στην αρχή της λοίμωξης. Η ένταση της ανοσοποιητικής αντίδρασης ίσως είναι η αιτία που οι γυναίκες δεν πεθαίνουν τόσο εύκολα στην οξεία φάση της λοίμωξης, ωστόσο υπάρχει ένα αντάλλαγμα γι’ αυτό το «δώρο»: κομμάτια κορωνοϊού οχυρώνονται σε κάποια σημεία του οργανισμού, τις λεγόμενες «δεξαμενές», από τον εγκέφαλο έως τα νεφρά, επί μήνες. Επειδή οι γυναίκες αντιδρούν τόσο δυναμικά στον ιό, οι επιστήμονες εκτιμούν πως αυτές οι δεξαμενές προκαλούν χρόνια φλεγμονή σε ολόκληρο τον οργανισμό, με πόνους, κόπωση και έλλειψη διανοητικής διαύγειας, συμπτώματα, δηλαδή, που αναφέρουν οι πάσχοντες από μακρά COVID.
Πολλοί επιστήμονες, εξάλλου, πιθανολογούν ότι ο κορωνοϊός πυροδοτεί αυτοάνοσο νόσημα προκαλώντας την παραγωγή των λεγομένων «αυτοαντισωμάτων», που επιτίθενται εναντίον όλων των ιστών του αρρώστου. Πολλές μελέτες έχουν καταγράψει την παρουσία τέτοιων «αυτοαντισωμάτων» σε ασθενείς με COVID. Η δρ Ιουασάκι επισημαίνει ότι, αν και στους περισσότερους αρρώστους τα «αυτοαντισώματα» εξαφανίζονται μετά λίγους μήνες, στους πάσχοντες από μακρά COVID παραμένουν για πολύ μακρύτερο διάστημα, γεγονός που μπορεί να ερμηνεύσει μια σειρά επιπλοκών, από θρόμβους μέχρι διανοητική δυσλειτουργία.
Γενικά, οι γυναίκες έχουν μεγαλύτερη προδιάθεση στα αυτοάνοσα νοσήματα εξαιτίας πολλών αιτιών, μεταξύ των οποίων ο μοριακός «διακόπτης» VGLL3. Τον διαθέτουν σε πολύ υψηλότερα επίπεδα συγκριτικά με τους άνδρες, γεγονός που μπορεί να οδηγήσει το ανοσοποιητικό τους σε υπερλειτουργία. Την ίδια στιγμή, τα οιστρογόνα ευνοούν την εμφάνιση φλεγμονής. Οι άνδρες, αντιθέτως, προστατεύονται καλύτερα από τα αυτοάνοσα νοσήματα λόγω υψηλότερων επιπέδων τεστοστερόνης, η οποία καταστέλλει την παραγωγή αυτοαντισωμάτων.
