ΒΕΡΟΛΙΝΟ. Η κυβέρνηση που θα προκύψει από τις κάλπες της Κυριακής στη Γερμανία θα είναι συνάρτηση πολλών παραγόντων και το εκλογικό αποτέλεσμα αποτελεί μόνο έναν από αυτούς τους παράγοντες. Με άλλα λόγια, η δύναμη των κομμάτων, ακόμη και το ποιο θα έρθει πρώτο και ποιο δεύτερο, θα διαμορφώσει το πεδίο της αντιπαράθεσης για τον σχηματισμό κυβέρνησης, αλλά δεν θα κρίνει το αποτέλεσμα.
Το γιατί συμβαίνει αυτό εξηγείται από τις πολλές και διαφορετικές δυνατότητες που ανοίγονται μετά τις εκλογές σε ένα τόσο κατακερματισμένο πολιτικό τοπίο όπως είναι το γερμανικό. Αρχίζοντας από το Σοσιαλδημοκρατικό Κόμμα (SPD), που προηγείται στην τελευταία δημοσκόπηση με 25 μονάδες, οι μετεκλογικές επιλογές είναι πολλές, αλλά στην πράξη θα πρέπει η κυβερνητική συμμετοχή του κόμματος να εκπληρώνει ένα κριτήριο. Την έγκριση από την πλειοψηφία των μελών του κόμματος, όπως θύμισε χθες ο ισχυρός γραμματέας της σοσιαλδημοκρατικής νεολαίας, Κέβιν Κίνερτ.
«Είμαστε ένα συμμετοχικό κόμμα», είπε ο Κίνερτ. «Το γεγονός ότι χρειάζεται έγκριση των μελών για τη συμμετοχή σε κυβερνητικό συνασπισμό είναι μια επιτυχία, αποτελούμε πρότυπο». Τα μέλη του κόμματος ψήφισαν υπέρ της συγκυβέρνησης με τους Χριστιανοδημοκράτες το 2013 και το 2017, αλλά τα τελευταία χρόνια η εσωκομματική πλειοψηφία έχει μετακινηθεί, αν κρίνει κανείς από την εκλογή του αριστερού διδύμου των Σάσκια Εσκεν και Νόρμπερτ Βάλτερ-Μπόργιανς στην κομματική ηγεσία. Μια συγκυβέρνηση των Σοσιαλδημοκρατών με τους Πράσινους και την Αριστερά –αν είναι αριθμητικά εφικτή από το εκλογικό αποτέλεσμα– θα περάσει άνετα το εσωκομματικό τεστ.
Μετεκλογικά σενάρια
Η συγκυβέρνηση αυτή δεν περιλαμβάνεται καν στα πιθανά μετεκλογικά σενάρια που εξέτασαν τα μέλη του ισχυρού Συνδέσμου Μεσαίων Επιχειρήσεων (BVMW). Μεταξύ 1.600 ερωτηθέντων, η δημοφιλέστερη επιλογή ήταν ένας συνασπισμός «Τζαμάικα» μεταξύ Χριστιανοδημοκρατών, Πρασίνων και Φιλελευθέρων, ενώ δεύτερη σε προτιμήσεις έρχεται η συνέχιση του απερχόμενου «μεγάλου συνασπισμού» Χριστιανοδημοκρατών – Σοσιαλδημοκρατών με την προσθήκη των Φιλελευθέρων. Τρίτος στις προτιμήσεις –με μεγάλη απόσταση-– θα ήταν ένας συνασπισμός υπό την ηγεσία των Σοσιαλδημοκρατών, με τη συμμετοχή Πρασίνων και Φιλελευθέρων.
Πώς όμως θα αντιμετώπιζε ο κάθε συνασπισμός τις προκλήσεις της επόμενης μέρας; Η ένωση εργοδοτικών οργανώσεων ζήτησε από τη μελλοντική κυβέρνηση να ορίσει υπεύθυνο υπουργό για τις διαρθρωτικές αλλαγές, σημειώνοντας ότι η χώρα βρίσκεται αντιμέτωπη με «τεράστιες διαρθρωτικές αλλαγές» λόγω ψηφιοποίησης, ενεργειακής μετάβασης και δημογραφικού προβλήματος. «Χρειάζεται απάλειψη της γραφειοκρατίας για την τόνωση των επενδύσεων», αναφέρει η ισχυρή ένωση. Από την άλλη πλευρά, οι Σοσιαλδημοκράτες υποστηρίζουν ότι οι επενδύσεις δεν μπορούν να γίνουν χωρίς δανεισμό. «Είναι αυτονόητο ότι επιτρέπεται να δανειζόμαστε για να επενδύουμε στην παιδεία, την προστασία του κλίματος, την υγεία, την ψηφιοποίηση και την κοινωνικοοικονομική μετάβαση», είπε η Εσκεν. «Είναι αναγκαίο επειγόντως».
