Καθημερινά οι αναλυτές, οι δημοσιογράφοι και οι πολιτικοί διαμαρτύρονταν για το πόσο κακός ήταν αυτός ο προεκλογικός αγώνας στη Γερμανία.
Συγκεκριμένα, έλεγαν πως δεν επικεντρώθηκε στα σοβαρά ζητήματα αλλά στα πρόσωπα, στη λογοκλοπή της Μπέρμποκ, στο γέλιο του Λάσετ και στο πόσο ο Σολτς μιμείται τη Μέρκελ, ξεπατικώνοντας ακόμη και τη χειρονομία του διαμαντιού με τα δάχτυλά του. Ηταν ένας θρίαμβος των επουσιωδών λεπτομερειών, ανέφερε η Ζeit. Στον αντίποδα, ο Βρετανός ιστορικός Ανταμ Τουζ διαφώνησε σε ανάλυση του στο Foreign Policy και έκανε μια ενδιαφέρουσα πρόβλεψη.
⇒ Διαβάστε επίσης: Η Γερμανία μεταξύ «Τζαμάικας» και «Φαναριού»
Οτι επίκειται η παλινόρθωση των αδρών ιδεολογικών γραμμών μετά το τέλος της μερκελικής συναίνεσης και της διακομματικής σύγκλισης στο κέντρο που ξεκίνησε με τη μεταρρυθμιστική πολιτική Σρέντερ. Πράγματι, το δίπολο Αριστερά – Δεξιά ήταν σε αυτήν την προεκλογική σύγκρουση πιο ορατό από ποτέ. Το ζήτημα των ανισοτήτων, της ακριβής στέγης, του κατώτατου μισθού και της κάλυψης των αυξημένων δημοσίων δαπανών από τη φορολογία στα υψηλά εισοδήματα προβλήθηκαν από το SPD, τους Πράσινους και τη Linke. Σχεδόν 15,3 εκατ. Γερμανοί ζουν σήμερα κοντά στο όριο της φτώχειας.
Ο Λάσετ επέσειε συστηματικά τον κίνδυνο της συμμετοχής της Αριστεράς στην κυβέρνηση, ενώ διακήρυξε ότι η γερμανική Σοσιαλδημοκρατία υπήρξε πάντα στη λάθος πλευρά της Ιστορίας, κάτι που προκάλεσε θύελλα αντιδράσεων στην Κεντροαριστερά.
⇒ Διαβάστε ακόμη: Φτωχοί αλλά σέξι στην περιοχή Βερολινο
Η μετανάστευση, η εγκληματικότητα, η μείωση της φορολογίας συσπείρωσαν το συντηρητικό στρατόπεδο, η επίκληση της κατάλυσης των ελευθεριών από το κράτος στο όνομα της πανδημίας ήταν η σημαία της «Εναλλακτικής για τη Γερμανία», ενώ το αίτημα για ψηφιακό εκσυγχρονισμό μοιράστηκαν Ελεύθεροι Δημοκράτες και Πράσινοι που απευθύνονται σε ένα νεότερο ακροατήριο. Ταυτόχρονα, το οικολογικό κόμμα φιλοδοξεί να εκφράσει κομματικά τον κινηματικό χαρακτήρα των καθιερωμένων διαδηλώσεων της Παρασκευής για την κλιματική αλλαγή. Η ευτυχής σύμπτωση(;) της άφιξης της Γκρέτα Τούνμπεργκ στο Βερολίνο δύο 24ωρα πριν από τις εκλογές αναμενόταν να δώσει μια μικρή ώθηση στα ποσοστά των Πράσινων. Το βέβαιο είναι ότι συνεχίζεται η διαδικασία αποσύνθεσης των δύο μεγάλων κομμάτων εξουσίας, ενώ ένα σημαντικό κομμάτι του εκλογικού σώματος αναζητεί πλέον στέγη σε μικρότερους νεοπαγείς σχηματισμούς.
Ευρώπη και Ελλάδα
Τις ραγδαίες εξελίξεις στην πολιτική σκηνή της Γερμανίας και τις μετεκλογικές ζυμώσεις που έχουν ήδη ξεκινήσει παρακολουθούν με έκδηλη αγωνία η Ε.Ε. και η Ελλάδα. O Γερμανός οικονομολόγος Βόλφγκανγκ Στρέεκ αμφιβάλλει αν η Γερμανία θα συνεχίσει να πληροί τις υποχρεώσεις της ως «κρυφός ηγεμόνας» της Ε.Ε., αν δηλαδή θα εξακολουθήσει να πληρώνει, όπως το διατυπώνει κυνικά, κατά παράβαση των συνθηκών και με τον κίνδυνο να προσφέρει στην AfD ένα νέο πεδίο αντιευρωπαϊσμού. Οι διαφορές στην οικονομική πολιτική μεταξύ Σολτς και Λάσετ σε ευρωπαϊκό επίπεδο δεν είναι μεγάλες, αν και ο σοσιαλδημοκράτης υποψήφιος υπήρξε εξαρχής υποστηρικτής του ευρωομολόγου και της αμοιβαιοποίησης του χρέους, κάτι που υλοποιήθηκε με τη δική του σφραγίδα στο όνομα της ανάκαμψης της Ενωσης από την πανδημία. Τι θα γίνει όμως αν χρειαστεί ένα νέο πακέτο πέραν των 750 δισ. ευρώ; Θα συνεχίσει το Βερολίνο να αποδέχεται μια αυξημένη συνδρομή στον κοινοτικό προϋπολογισμό; Η ευρωπαϊκή περιφέρεια, συμπεριλαμβανομένης της Ελλάδας, ελπίζει ότι αν επικρατήσει το SPD θα υπάρξουν περιθώρια δημοσιονομικής χαλάρωσης κατά την περίοδο της ανάκαμψης από τον κορωνοϊό. Ενδεχόμενη συμμετοχή των Πράσινων στην κυβέρνηση θα μπορούσε να προκαλέσει ανανεωμένο ενδιαφέρον για το κλίμα στην Ε.Ε. Το οικολογικό κόμμα είναι άλλωστε από τα πλέον φίλα προσκείμενα στην Αθήνα. Εχει προτείνει να υπάρξει μια γενναιόδωρη χειρονομία προς τη χώρα μας στο θέμα των αποζημιώσεων ως ένδειξη αναγνώρισης του ηθικού χρέους της Γερμανίας προς την Ελλάδα. Τέλος ζητεί να «παγώσουν» οι πωλήσεις γερμανικών υποβρυχίων προς την Τουρκία λόγω των επιδόσεων της Αγκυρας στον τομέα των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και των παραβιάσεων του διεθνούς δικαίου.
⇒ Διαβάστε ακόμη: Η Γερμανία περνά στη μετά Μέρκελ εποχή – Οι εκλογές σε αριθμούς